Zbigniew Baucz

---

Życiorys

Zbigniew Baucz był osobą o bogatej biografii, która rozpoczęła się w Lublinie, gdzie ukończył Gimnazjum im. hetmana Jana Zamojskiego w 1932 roku. Następnie, w 1937 roku, uzyskał dyplom na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, po czym osiedlił się w Warszawie. W okresie od 1933 do 1939 roku pełnił funkcję referenta w Ministerstwie Opieki Społecznej, gdzie miał okazję współpracować z takimi postaciami jak Kazimierz Moczarski.

W czasie II wojny światowej, od 1940 roku, Baucz zaangażował się w działalność podziemną, dążąc do niepodległości Polski. Przed wybuchem powstania warszawskiego, był uczestnikiem Wydziału Legalizacji I Oddziału Komendy Głównej ZWZ-AK oraz kierownictwa Walki Podziemnej w Okręgu „Magiel”. W trakcie samego powstania w Warszawie, działał w Oddziale Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK.

Po upadku powstania, Warszawę opuścił razem z cywilami, przechodząc przez oboz przejściowy w kościele św. Wojciecha na Woli oraz Dulag 121 w Pruszkowie, a następnie dotarł do Częstochowy. Po wojnie, zanim został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa w sierpniu 1945 roku, zaangażował się w odbudowę Oddziału Biura Informacji i Propagandy w Krakowie.

W 1946 roku powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w Centralnym Urzędzie Planowania, a rok później zdał egzamin adwokacki. Od 1948 do 2017 roku był aktywnym członkiem Izby Adwokackiej w Warszawie. Co więcej, od 1990 roku, dbał o pamięć i działania Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Wybrane odznaczenia

Zbigniew Baucz otrzymał szereg istotnych odznaczeń, które podkreślają jego zasługi i poświęcenie. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997),
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Krzyż Walecznych,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Partyzancki,
• Warszawski Krzyż Powstańczy.

---

Oceń: Zbigniew Baucz

---