Stanisław Powała-Niedźwiecki


Stanisław Powała-Niedźwiecki, urodzony 1 lipca 1987 roku w Lublinie, to znakomity polski rugbysta, który zasłynął na boisku jako zawodnik występujący na dwóch kluczowych pozycjach: rwacza oraz wspieracza.

W ciągu swojej kariery sportowej zdobył uznanie dzięki licznym osiągnięciom, w tym tytułowi mistrza Polski w barwach trzech różnych klubów, co świadczy o jego zdolnościach i wszechstronności.

Jak wielu z nas, Stanisław jest dumnym przedstawicielem rodziny sportowej, będąc synem Macieja, co potrafiło wpłynąć na jego pasję do rugby i determinację do osiągania sukcesów w tej dyscyplinie.

Młodość

Stanisław Powała-Niedźwiecki spędził swoje wczesne lata w Lublinie, gdzie uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 35. Następnie kontynuował naukę w lubelskim Gimnazjum nr 10, gdzie rozwijał swoją wiedzę i pasje.

Jego przygoda z rugby rozpoczęła się w młodym wieku, gdy w wieku sześciu lat dołączył do klubu Budowlani Lublin. Jego pierwszym trenerem był Stanisław Więciorek, który odegrał kluczową rolę w jego sportowym rozwoju. Dzięki ciężkiej pracy i determinacji, Stanisław osiągnął z Budowlanymi znakomity sukces, zdobywając srebrny medal mistrzostw Polski w kategorii kadetów.

Kariera klubowa

Stanisław Powała-Niedźwiecki zadebiutował w pierwszej drużynie na przełomie roku 2005. Jego macierzysta ekipa z Lublina borykała się wtedy z dużymi problemami sportowymi, będąc jedną z najsłabszych w I lidze. W sezonie 2005/2006 drużyna zajęła przedostatnie miejsce, a rok później spadła z rozgrywek, notując osiemnaście porażek. Wówczas, kończąc sezon, ekipa zdobyła zaledwie trzy punkty w ośmiu spotkaniach, co mocno wpłynęło na morale zespołu.

Wiosną 2008 roku Pował-Niedźwiecki przeniósł się do AZS-u AWF-u Warszawa, gdzie wraz z drużyną zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski, pokonując w finale Budowlanych Łódź wynikiem 20:18. Rok 2009 był dla niego równie udany, gdyż w barwach Budowlanych Łódź ponownie sięgnął po złoty medal, a w finale pokonali Arkę Gdynia 28:23, przy okazji zdobywając także Puchar Polski.

Po tym sukcesie, w sezonie 2010 Pował-Niedźwiecki wrócił do Budowlanych Lublin, w których rozegrał pierwszą część rundy. Jednakże z początkiem listopada 2009 roku przeszedł do Benfiki Lizbona. Tam, w 2010 roku, triumfował w Pucharze Portugalii, a do Lublina powrócił w maju, wspierając drużynę w awansie do najwyższej klasy rozgrywkowej, czyli Ekstraligi.

W sezonie, który miał miejsce po trzech latach gry w niższej lidze, Budowlani Lublin zdołali uplasować się na czwartym miejscu w Ekstralidze. Niestety, kolejne sezony nie były tak korzystne, ponieważ nastąpił spadek na lokaty szóstą, piątą i ósmą. Sezon 2013/2014 okazał się niezwykle trudny i ostatecznie drużyna spadła do I ligi. Powała-Niedźwiecki nie mógł w tym czasie pomóc swojemu zespołowi z powodu poważnej kontuzji, której doznał w pojedynku z Posnanią, skutkującej koniecznością długiej rehabilitacji.

Latem 2015 roku sportowiec przeszedł do Ogniwa Sopot, gdzie zastąpił Piotra Zeszutka w podstawowym składzie. Już w swoim debiucie zdobył pierwsze przyłożenie, a z drużyną zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski po pokonaniu Arki Gdynia w meczu o mały finał Ekstraligi. Wspólnie z ekipą z Sopotu rozegrał znaczną liczbę meczów, a po sezonie wrócił z powrotem do Lublina, gdzie kontynuował grę.

W kolejnych sezonach Powała-Niedźwiecki ponownie reprezentował Budowlanych, zdobywając w sumie 95 występów. Po wiosennej rundzie 2017 roku ponownie związał się z Ogniwem Sopot, gdzie przez siedem kolejnych lat rozegrał ostatecznie 119 meczów. W tym okresie udało mu się zdobyć dwa tytuły mistrza Polski oraz kilka srebrnych medali w tym prestiżowym turnieju.

W sezonie 2023/2024 Powała-Niedźwiecki objął stanowisko grającego trenera drużyny Budowlanych Lublin. W trakcie meczu przeciwko Ogniwu Sopot rozegrał swój setny mecz w barwach klubu. Po zakończeniu pierwszej rundy zdecydował się jednak zrezygnować z roli trenera oraz dalszej rywalizacji jako zawodnik, tłumacząc to brakiem możliwości pogodzenia różnych obowiązków. Jego miejsce na ławce zajmie Andrzej Kozak, a Powała-Niedźwiecki planuje pożegnalny mecz na wiosnę 2024 roku, w którym ma zamiar zagrać w drugiej drużynie Budowlanych.

Kariera reprezentacyjna

Stanisław Powała-Niedźwiecki swoją przygodę z polskimi reprezentacjami narodowymi rozpoczął już w młodym wieku. W latach 2002-2004 był członkiem zespołu kadetów (U-16). Następnie, w kolejnych latach, z powodzeniem grał w reprezentacji juniorów. W 2005 roku brał udział w Mistrzostwach Europy tej grupy wiekowej, gdzie występował w jednym zespole m.in. z Dawidem Banaszkiem, Janem Calem, Adrianem Chróścielem, Michałem Krużyckim czy Tomaszem Rokickim, którzy później również wielokrotnie reprezentowali Polskę w dorosłym zespole. Turniej, odbywający się w Lille, zakończyli Polacy na trzeciej pozycji w dywizji B (łącznie 11. miejsce), a Powała-Niedźwiecki zagrał we wszystkich trzech spotkaniach jako zawodnik pierwszego składu.

Kolejne lata, od 2005 do 2006, to gra w kadrze młodzieżowej (U-20), z którą w 2006 roku wziął udział w Mistrzostwach Europy odbywających się na Pomorzu. W wyniku reorganizacji grup wiekowych w 2008 roku, Powała-Niedźwiecki kontynuował karierę w drużynie narodowej do lat 21, występując obok takich zawodników jak Grzegorz Jańca i Marek Płonka. Uczestniczył w Mistrzostwach Europy, które miały miejsce w niemieckim Heidelbergu, jednak tam polski zespół zajął jedynie ósme miejsce, doznając porażek we wszystkich meczach.

Debiut w pierwszej reprezentacji przypadł na maj 2009 roku, kiedy to zagrał w wyjazdowym meczu z Mołdawią, za czasów selekcjonera Tomasza Putry. Swój pierwszy mecz w wyjściowym składzie rozegrał w listopadzie 2010 roku przeciwko Niemcom. W sumie Powała-Niedźwiecki wystąpił w 30 oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych, a jego ostatni występ mieć miejsce w 2020 roku w meczu z Holandią. Wyróżnił się zdobyciem jedynego przyłożenia w 2018 roku podczas meczu z Czechami.

Statystyki

Wyniki reprezentacji Polski są zawsze ujmowane na pierwszym miejscu.

Drużyna narodowaRokMeczePunkty
Polska200920
201010
201130
201240
201340
201410
201530
201610
201760
201845
2019
202010
Razem305
Występy w reprezentacji Polski
Lp.DataStadion, miastoPrzeciwnikWynikZdobyte punkty
1.16.05.2009Stadion Dinamo, KiszyniówMołdawia30:280
2.12.09.2009Stadion Spartak, KijówUkraina12:190
3.20.11.2010Feldgerichtstraße, Frankfurt nad MenemNiemcy22:170
4.16.04.2011Stadion Suche Stawy, KrakówHolandia32:180
5.15.10.2011Stadion Sandecji, Nowy SączCzechy20:130
6.12.11.2011Stadion Dinamo, KiszyniówMołdawia17:170
7.7.04.2012Stadion Króla Baudouina I (A2), BrukselaBelgia13:200
8.21.04.2012Nationaal Rugby Centrum, AmsterdamHolandia32:190
9.6.10.2012Stadion Josefa Kohouta, ŘíčanyCzechy29:30
10.3.11.2012Stadion MOSiR, GdańskNiemcy22:130
11.12.10.2013Stadion Polonii, WarszawaCzechy30:100
12.29.10.2013Colombo Racecourse Ground, KolomboMadagaskar21:250
13.1.11.2013Colombo Racecourse Ground, KolomboSri Lanka25:260
14.9.11.2013Sportforum Hohenschönhausen, BerlinNiemcy13:430
15.5.04.2014Stadion ROSRRiT, SiedlceMołdawia12:210
16.9.05.2015Arena Lublin, LublinUkraina17:200
17.12.09.2015Korsängens IP, EnköpingSzwecja29:110
18.14.11.2015Stadion Polonii, WarszawaMołdawia18:140
19.24.09.2016Arena Lublin, LublinUkraina22:00
20.18.02.2017Complexo Desportivo Nacional do Jamor, OeirasPortugalia10:350
21.18.03.2017Stadionul Raional, Anenii NoiMołdawia15:30
22.8.04.2017Stadion Widzewa, ŁódźHolandia14:130
23.22.04.2017Stadion Polonii, WarszawaSzwajcaria12:220
24.28.10.2017Stadion Markéta, PragaCzechy14:190
25.18.11.2017Stadion GOŚ, GdańskMołdawia13:00
26.3.03.2018Nationaal Rugby Centrum, AmsterdamHolandia30:710
27.29.09.2018Stadion mládeže, ZlinCzechy41:225 (P)
28.3.11.2018Stadion Widzewa, ŁódźLitwa33:00
29.17.11.2018Arena Lublin, LublinHolandia0:490
30.29.02.2020Nationaal Rugby Centrum, AmsterdamHolandia6:70

Życie osobiste

Stanisław Powała-Niedźwiecki pochodzi z rodziny z bogatą tradycją sportową. Jest synem Macieja Powały-Niedźwieckiego, który przez wiele lat był zawodnikiem Budowlanych Lublin, a następnie pełnił funkcję trenera tego klubu. W tym okresie zdobył pięć medali mistrzostw Polski, co znacząco wpłynęło na jego karierę. Maciej był również selekcjonerem reprezentacji Polski seniorów i po zakończeniu kariery sportowej zaangażował się w działalność w Polskim Związku Rugby, a także w historiografię tej dyscypliny sportu. Wśród jego osiągnięć jako współautora warto wymienić „Encyklopedię Polskiego Rugby” oraz publikację „Olimpijczycy Lubelszczyzny”.

Sportowe zainteresowania rodziny kontynuował brat Stanisława, Maciej junior, który również odnosił sukcesy w rugby. Stanisław jest żonaty i jest dumnym ojcem syna, który nosi to samo imię, Stanisław, a jego narodziny miały miejsce w około 2016 roku.

Stanisław Powała-Niedźwiecki jest nie tylko sportowcem, ale również wykształconym człowiekiem. Ukończył Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, gdzie studiował filologię polską. Jego prace dyplomowe dotyczyły socjolektu polskich rugbystów, co pokazuje jego zaangażowanie w tematykę związaną z tą dyscypliną. Obecnie przygotowuje się do obrony rozprawy doktorskiej związanej z podobnym zagadnieniem, choć proces ten jeszcze się nie zakończył i planowane jest na przełomie 2023 i 2024 roku. Dodatkowo prowadził własne przedsiębiorstwo, które specjalizowało się w korekcie tekstów, co świadczy o jego wszechstronnych umiejętnościach.

Przypisy

  1. Stanisław Powała-Niedźwiecki: Po blisko 30 latach gry w rugby czuję się zawodnikiem spełnionym [online], Polskie Radio Lublin, 16.12.2023 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  2. Marcin M. Puka, Stanisław Powała-Niedźwiecki nie jest już trenerem rugbistów Edach Budowlanych Lublin. Zastąpił go Andrzej Kozak [online], Kurier Lubelski, 11.12.2023 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  3. Krzysztof K. Nowacki, 62. Plebiscyt Sportowy. Zaczynali w Lublinie i przez wiele lat odnosili sukcesy w kraju i za granicą [online], Kurier Lubelski, 20.02.2024 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  4. Ekstraliga: Nowy lider, mistrzowie w kryzysie [online], Polski Związek Rugby, 18.09.2023 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  5. Ekstraliga: Pewna wygrana Ogniwa, zwycięskie debiuty trenerów [online], Polski Związek Rugby, 13.08.2023 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  6. Jacek J. Główczyński, Ogniwo Sopot wicemistrzem Polski w rugby. Karol Czyż zakończył 12-letnią pracę [online], trojmiasto.pl, 11.06.2023 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  7. Maciej M. Słomiński, Niesamowity mecz o mistrzostwo Polski! Pierwszy tytuł dla zasłużonego klubu [online], Interia, 26.06.2022 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  8. Tomasz T. Osowski, Rugbyści Ogniwa Sopot mistrzami Polski! Niesamowity finał, dramatyczna końcówka [online], Gazeta Wyborcza, 15.06.2019 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  9. I Liga: Pierwszy finał dla Skry [online], Polski Związek Rugby, 06.06.2015 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  10. Rugbiści Ogniwa wygrali z Orkanem [online], trojmiasto.pl, 30.08.2015 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  11. Rugbiści Ogniwa pokonali Arkę i zdobyli brąz [online], trojmiasto.pl, 25.06.2016 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  12. Stanisław Powała-Niedźwiecki – statystyki sezonu 2015/2016 [online], trojmiasto.pl [dostęp 13.03.2024 r.]
  13. Wiesław W. Pawłat, Z lubelskich Budowlanych przeszedł do Benfiki Lizbona [online], Gazeta Wyborcza Lublin, 19.11.2009 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  14. Wiesław W. Pawłat, Stanisław Niedźwiecki: W Benfice jednak nie zostanę [online], Gazeta Wyborcza Lublin, 03.03.2010 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  15. Katarzyna K. Brzyska, Absolwenci filologii polskiej oraz e-edytorstwa i technik redakcyjnych 2021 | Stanisław Powała-Niedźwiecki [online], Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, 19.08.2021 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  16. „Kartka z historii lubelskiego sportu – rugby” [online], lubelskie.pl, 22.05.2020 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  17. Bartosz B. Biernacki, Stanisław Powała-Niedźwiecki: wracam za osiem miesięcy! [online], lubsport.pl, 01.08.2014 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  18. Ekstraliga: Budowlani SA v Ogniwo 38:16 w meczu o I miejsce [online], Polski Związek Rugby, 10.11.2018 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
  19. RET: Polska v Holandia 14:13 [online], Polski Związek Rugby, 08.04.2017 r. [dostęp 13.03.2024 r.]

Oceń: Stanisław Powała-Niedźwiecki

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:15