Wojciech Piotrowicz to wybitny polski rugbysta, który swoją karierę sportową rozpoczął 23 marca 1990 roku w Lublinie. Jego pozycja na boisku to łącznik ataku, co oznacza, że jest kluczowym zawodnikiem w ofensywie drużyny.
Piotrowicz zdobył wiele medali na mistrzostwach Polski, w tym miano mistrza kraju z drużyną Ogniwo Sopot. Jako reprezentant Polski, miał okazję występować zarówno w odmianie siedmioosobowej, jak i piętnastoosobowej, co świadczy o jego wszechstronności i umiejętnościach na boisku.
Młodość
Wojciech Piotrowicz, rugbyista z imponującą historią sportową, wyrósł w rodzinie silnie związanej z tą dyscypliną. Jego ojciec i brat również uprawiali rugby, co wpłynęło na jego wybór ścieżki kariery sportowej. Już w wieku 6 lat rozpoczął swoją przygodę z tą dyscypliną, dołączając do klubu Budowlani Lublin.
W młodzieżowych i juniorskich kategoriach, Piotrowicz miał okazję zaprezentować swoje umiejętności w ekipie lubelskiej. Jego osiągnięcia są związane z licznymi sukcesami podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży, gdzie niejednokrotnie przyczynił się do sukcesów swojej drużyny. W 2007 roku przeżył szczególny moment, obejmując rolę kapitana drużyny, z którą zdobył mistrzostwo Polski w kategorii kadetów.
Podczas okresu juniorski w swojej karierze, Piotrowicz gościł na boisku jako łącznik młyna oraz środkowy atak, co potwierdza jego wszechstronność i talent w grze w rugby.
Kariera klubowa
W jego karierze rugby kluczowym momentem był debiut w pierwszym zespole, który miał miejsce nie później niż w sierpniu 2008 roku. W sezonie 2008/2009, młody sportowiec pełnił rolę głównego kopacza drużyny z Lublina, która uczestniczyła w drugoplanowych rozgrywkach. Ekipa osiągnęła drugie miejsce, jednak nie zdołała wywalczyć awansu do I ligi. Młody łącznik ataku zdołał w 11 meczach zdobyć imponujące 84 punkty, co układało się tuż za wynikiem Bogdana Wróbla, który osiągnął 85 punktów. Wciąż w tym czasie II liga została przekształcona w I ligę, a dotychczasowa I liga stała się Ekstraligą. W nowo utworzonej lidze drużyna z Lublina odniosła znakomite wyniki, triumfując w każdym z meczów, które rozegrała w fazie zasadniczej.
W fazie pucharowej drużyna, w której występował Piotrowicz, zdecydowanie pokonała Pogoń Siedlce oraz Czarnych Pruszcz Gdański, co zagwarantowało im awans do Ekstraligi. W tym okresie Piotrowicz był niekwestionowanym liderem, zdobywając łącznie 134 punkty, co stanowiło ponad dwukrotnie lepszy wynik od drugiego zawodnika w lidze.
Na najwyższym poziomie rozgrywkowym w Polsce grał aż do końca 2013 roku, do momentu przenosin do Pogoni Siedlce po zakończeniu rundy jesiennej. W czasie swojej kariery w barwach Budowlanych Lublin, zawodnik rozegrał 68 meczów ligowych, zdobywając 519 punktów. W swoim nowym klubie szybko dotarł do finału ligi, w którym niestety uległ faworyzowanej Lechii Gdańsk. Podczas drugiej części sezonu zdobijając 34 punkty, odnotował największy wkład w zdobycie jedynych punktów w finale.
Kolejna kampania sportowa przyniosła mu sukcesy, bowiem z wynikiem 144 punktów zajął piątą pozycję w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników Ekstraligi. Mimo to, drużynowo Pogoń miała trudności, zmagając się z zagrożeniem spadkiem. Po zakończeniu rozgrywek Piotrowicz podjął decyzję o zmianie klubu. Początkowo rozważał możliwość występów w Szkocji, w klubie Cartha Queens Park, jednak ostatecznie postanowił pozostać w Polsce, łącząc siły z Ogniwem Sopot.
Swój pierwszy rok w nowym zespole Piotrowicz zakończył na podium mistrzostw Polski, zdobywając brąz. W decydującym starciu jego drużyna pokonała Arkę Gdynia 10:9, a łącznik ataku przyczynił się do połowy zdobytych punktów. Uczestniczył w 20 z 21 meczów, zdobywając 128 punktów, co znów umieściło go w czołówce najlepszych zawodników. W 2016 roku dotarł z Ogniwem do finału Pucharu Polski, gdzie niestety przegrali z Budowlanymi Łódź. Na gali Husarzy Piotrowicz został uhonorowany statuetką „Odkrycie Roku 2016”.
W latach 2016/2017 oraz 2018, Ogniwo, w którym grał Piotrowicz, dochodziło do finału Ekstraligi, jednak w obu sytuacjach uległo dominującym Budowlanym Łódź. Mimo że pierwszy sezon był dla niego niekorzystny z powodu poważnej kontuzji kolana, w kolejnych meczach zdobył 77 punktów. Po powrocie do gry w czerwcu, rozegrał następny sezon, w którym zdobył 123 punkty w 10 meczach, co przyczyniło się do sukcesu drużyny.
W sezonie 2019 Piotrowicz przyczynił się do zdobycia mistrzostwa Polski, po zaciętym meczu z drużyną z Łodzi, zakończonym wynikiem 27:24. W decydujących momentach meczu jego skuteczny drop goal zapewnił zwycięstwo. W kontynuacji sezonu 2019/2020 Ogniwo zdobyło Puchar Ekstraligi, pokonując Juvenię Kraków 35:3. Po przerwie wynikającej z pandemii COVID-19, Ogniwo nadal dominowało na krajowej scenie, wygrywając finał Ekstraligi 2020/2021 z Rugby Łódź 19:15, a Piotrowicz zdobył 146 punktów w 18 meczach, z czego 14 w finale. Rok później stanął przed szansą w finale, jednak drużyna przegrała z Orkanem Sochaczew wynikiem 16:17, kończąc sezon z 131 punktami.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji narodowej Wojciech Piotrowicz zadebiutował na poziomie kategoriach młodzieżowych (U-16, U-17) w wrześniu 2006 roku podczas meczu przeciwko Czechom. Jego występy w tej kategorii kontynuował także w roku następnym. Od lipca 2007 przynależał do kadry juniorów (U-18). Wspólnie z innymi młodymi talentami, takimi jak Mateusz Bartoszek oraz Tomasz Gasik, którzy później stali się wielokrotnymi reprezentantami Polski, uczestniczył w marcowych Mistrzostwach Europy 2008, gdzie Polska zajęła 10. miejsce (2. w grupie B).
Wiosną 2008 roku została mu przydzielona kadra do lat 19. W wrześniu zagrał w nieudanych Mistrzostwach Europy U-19, które miały miejsce w Gdańsku i Sopocie, w zespole z Bartoszkiem, Gasikiem oraz takimi zawodnikami jak Dawid Popławski i Cédric Vaissière. Rok później, na mistrzostwach w Coimbrze, Polska zwyciężyła w jednym z trzech meczów, kończąc rozgrywki na szóstym miejscu. W składzie drużyny Piotrowicz był obok przyszłego kapitana kadry, Piotra Zeszutka. Po zakończeniu turnieju, młody rugbista dołączył do reprezentacji U-20 przed Mistrzostwami Europy grupy B, które odbyły się w Mołdawii w listopadzie. Tam Polacy zaczęli od wygranej z Serbami (33:3) a w finale pokonali gospodarzy 16:15, a Piotrowicz zdobył punkty decydujące o sukcesie.
Występy w drużynie U-20 kontynuował w 2010 roku. W latach 2009–2010 regularnie był powoływany na konsultacje seniorskiej kadry rugby 7. W styczniu 2010 roku, po raz pierwszy, uczestniczył w zgrupowaniu reprezentacji seniorów w rugby piętnastoosobowym. Jego debiut nastąpił w listopadzie tego samego roku w wygranym meczu Pucharu Narodów Europy przeciwko Niemcom (22:17), gdzie wszedł na boisko w miejsce kontuzjowanego Alexandre’a Beccuau.
W kolejnych pięciu latach Piotrowicz rozegrał jedynie trzy mecze w kadrze, wszystkie w 2012 roku. Dopiero w 2016 roku zaczął regularnie występować w drużynie narodowej, kiedy selekcjonerem został Blikkies Groenewald. W meczu z Ukrainą zdobył swoje pierwsze punkty w narodowych barwach, zdobywając 17 z 22 punktów uzyskanych przez Polaków. Na początku 2017 roku występował w pierwszym składzie w meczach przeciwko Portugalii, Mołdawii i Holandii, jednak w ostatnim z tych spotkań doznał poważnej kontuzji stawu kolanowego. Powrócił do drużyny narodowej w listopadzie, ale ponownie zmagał się z urazem więzadeł.
We wrześniu 2018 roku Piotrowicz został powołany do reprezentacji „siódemek” na turniej Grand Prix Series w Łodzi, będący jedną z rund Mistrzostw Europy. W tym samym roku, w meczu przeciwko Litwie, zdobył 16 z 33 punktów drużyny narodowej. Trzy lata później w wygranym meczu z Niemcami zdobył wszystkie punkty polskiej reprezentacji (7 karnych). Tydzień później także zdobył 22 punkty przeciwko Szwajcarii w meczu, w którym Polska uzyskała 37 punktów. Te zwycięstwa przyczyniły się do awansu Polaków do najwyższego poziomu rozgrywek Rugby Europe. W lutym 2023 roku wzięli udział w swoim pierwszym wygranym meczu RE Championship przeciwko Belgii, zdobywając 11 z 21 punktów drużyny.
Statystyki
| Nazwa drużyny narodowej | Rok | Liczba meczów | Ilość punktów |
|---|---|---|---|
| Polska | 2010 | 1 | 0 |
| 2011 | — | ||
| 2012 | 3 | 0 | |
| 2013 | — | ||
| 2014 | — | ||
| 2015 | — | ||
| 2016 | 1 | 17 | |
| 2017 | 4 | 24 | |
| 2018 | 3 | 23 | |
| 2019 | 2 | 2 | |
| 2020 | — | ||
| 2021 | 4 | 47 | |
| 2022 | 1 | 3 | |
| 2023 | 5 | 31 | |
| Łącznie | 24 | 147 | |
| Reprezentacja Polski – Występy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Data | Stadion, miasto | Przeciwnik | Wynik | Punkty zdobyte |
| 1. | 20.11.2010 | Feldgerichtstraße, Frankfurt | Niemcy | 22:17 | 0 |
| 2. | 7.04.2012 | Stadion Króla Baudouina I (A2), Bruksela | Belgia | 13:20 | 0 |
| 3. | 21.04.2012 | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | Holandia | 32:19 | 0 |
| 4. | 6.10.2012 | Stadion Josefa Kohouta, Říčany | Czechy | 29:3 | 0 |
| 5. | 24.09.2016 | Arena Lublin, Lublin | Ukraina | 22:0 | 17 (pd 5K) |
| 6. | 18.02.2017 | Complexo Desportivo Nacional do Jamor, Oeiras | Portugalia | 10:35 | 5 (pd K) |
| 7. | 18.03.2017 | Stadionul Raional, Anenii Noi | Mołdawia | 15:3 | 5 (pd K) |
| 8. | 8.04.2017 | Stadion Widzewa, Łódź | Holandia | 14:13 | 9 (3K) |
| 9. | 18.11.2017 | Stadion GOŚ, Gdańsk | Mołdawia | 13:0 | 5 (pd K) |
| 10. | 29.09.2018 | Stadion mládeže, Zlin | Czechy | 41:22 | 7 (2pd K) |
| 11. | 3.11.2018 | Stadion Widzewa, Łódź | Litwa | 33:0 | 16 (2pd 4K) |
| 12. | 17.11.2018 | Arena Lublin, Lublin | Holandia | 0:49 | 0 |
| 13. | 16.02.2019 | Complexo Municipal de Atletismo, Setúbal | Portugalia | 5:65 | 0 |
| 14. | 23.03.2019 | Stadion Miejski, Łódź | Szwajcaria | 25:28 | 2 (pd) |
| 15. | 11.09.2021 | Stadion Juvenii, Kraków | Węgry | 43:3 | 4 (2pd) |
| 16. | 9.10.2021 | Stadion Junist´, Lwów | Ukraina | 27:24 | 0 |
| 17. | 13.11.2021 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Niemcy | 21:16 | 21 (7K) |
| 18. | 20.11.2021 | Stadion Polonii, Warszawa | Szwajcaria | 37:25 | 22 (2pd 6K) |
| 19. | 19.03.2022 | Nelson Mandela Stadium, Bruksela | Belgia | 11:41 | 3 (K) |
| 20. | 4.02.2023 | Stadionul Arcul de Triumf, Bukareszt | Rumunia | 27:67 | 2 (pd) |
| 21. | 11.02.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Portugalia | 3:65 | 3 (K) |
| 22. | 18.02.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Belgia | 21:15 | 11 (pd 3K) |
| 23. | 5.03.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Niemcy | 18:23 | 8 (pd 2K) |
| 24. | 11.02.2023 | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | Belgia | 17:18 | 7 (2pd K) |
Życie osobiste
Wojciech Piotrowicz jest synem Wiesława Piotrowicza, który był znanym rugbystą z Lublina, a po zakończeniu kariery sportowej przez wiele lat pełnił rolę sędziego oraz działacza w Polskim Związku Rugby. Interesującym aspektem rodziny Piotrowiczów jest to, że również jego starszy brat, Krzysztof, miał związki z klubem Budowlani Lublin, gdzie również grał jako zawodnik.
Wojciech jest osobą, która ceni sobie życie osobiste. Obecnie jest żonaty z Karoliną, którą poznał na początku swojej edukacji w liceum. Ich związek zawiązał się po ukończeniu matury, stając się trwałym i stabilnym elementem ich życia.
W kontekście kariery zawodowej, poza pasją do rugby, w latach 2021–2022 Wojciech pełnił funkcję kierownika w firmie zajmującej się sprzątaniem, co pokazuje jego wszechstronność i umiejętność radzenia sobie w różnych branżach.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Andrzej Gottner | Mirosław Janeczko | Paweł Bugała | Aleksander Komor | Piotr Prędota | Katarzyna Trzeciak | Stanisław Zalewski (bokser) | Janusz Kasperek | Kamil Witkowski (piłkarz) | Jarosław Góra | Robert Dados | Ireneusz Mulak | Stefan Kępa | Robert Birski | Michał Jasiczek | Dominik Derwisz | Aleksandra Dudek | Zbigniew Matysiak | Wiesław Piotrowicz | Bożena PytelOceń: Wojciech Piotrowicz (rugbysta)