Elżbieta Porzec-Nowak


Elżbieta Porzec-Nowak, urodzona 27 stycznia 1945 roku w Lublinie, to postać, która na stałe zapisała się w historii polskiego sportu.

W ciągu swojej kariery reprezentowała Polskę, zdobywając brązowy medal olimpijski, co jest niewątpliwie jednym z najwybitniejszych osiągnięć w jej życiu.

Nie tylko to, Elżbieta była również wicemistrzynią Europy, udowadniając swoją wszechstronność oraz umiejętności na arenie międzynarodowej.

Odeszła z tego świata 7 czerwca 2019 roku, ale jej osiągnięcia wciąż inspirują kolejne pokolenia sportowców.

Kariera

Elżbieta Porzec-Nowak rozpoczęła swoją sportową przygodę w międzyszkolnym klubie Stavet Lublin w latach 1960–1964, osiągając tam znaczący sukces, jakim było zdobycie mistrzostwa Polski juniorek. Po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Wisły Kraków, gdzie miała za zadanie zastąpić Wandy Tumidajewicz. Niestety, z powodu nieregulaminowych działań podczas zmiany klubu, Porzec została zawieszona na osiemnaście miesięcy w prawach zawodniczych. Kara ta została później wymieniona na sześciomiesięczną, co uniemożliwiło jej udział w szerokiej selekcji kadry na igrzyska olimpijskie w Tokio.

W barwach Wisły Kraków występowała przez trzynaście lat, od 1964 do 1977 roku, osiągając z zespołem wiele sukcesów. Trzykrotnie zdobyła tytuł mistrzyni Polski (1967, 1969 i 1970), a także cztery razy zdobywała wicemistrzostwo (1966, 1971, 1976 i 1977) oraz dwukrotnie brązowy medal (1965 i 1968). Do jej osiągnięć należy również czwarte miejsce w Pucharze Zdobywczyń Pucharów w sezonie 1972/1973.

Elżbieta Porzec była także integralną częścią reprezentacji Polski w piłce siatkowej, zdobywając doświadczenie w latach 1963–1976, podczas których rozegrała 156 meczów. Brała udział w siedmiu meczach na igrzyskach olimpijskich 1968 w Meksyku, gdzie z drużyną zdobyła brązowy medal. Uczestniczyła również w mistrzostwach Europy w 1967 roku w Turcji, gdzie Polki zdobyły srebrny medal, oraz w mistrzostwach świata w Warnie w 1970 roku, kończąc rozgrywki na dziewiątej pozycji.

W trakcie swojej kariery została wielokrotnie odznaczana i nagradzana. Wśród jej wyróżnień znajduje się tytuł Mistrzyni Sportu (1967), tytuł Zasłużonej Mistrzyni Sportu (1976), a także dwa Srebrne Medale za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1967 i 1968). Otrzymała także Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi w latach 1968 i 1986. W 2007 roku została uhonorowana przez Polski Komitet Olimpijski Wyróżnieniem Fair Play 2006 za całokształt kariery sportowej, natomiast w 2009 roku otrzymała Złoty Medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”.

Życie prywatne

Elżbieta Porzec-Nowak, mająca liczne osiągnięcia w swoim życiu, była osobą o bogatym tle edukacyjnym. Ukończyła Szkołę Podstawową nr 7 w Lublinie. Następnie wstąpiła do Technikum im. A. i J. Vetterów w Lublinie, a jej edukacja kontynuowana była na Wyższej Szkole Europejskiej w Krakowie.

W czasie swojej kariery zawodowej pracowała zarówno w milicji, jak i policji, zdobywając stopień aspirantki sztabowej. Była osobą aktywną, wnoszącą wkład w swoją społeczność.

Elżbieta pochodziła z rodziny, w której sport odgrywał istotną rolę. Jej matka Helena i ojciec Aleksander wspierali ją w dążeniu do sukcesów. W rodzinie Porzec-Nowak była też jej starsza siostra Krystyna, również wybitna siatkarka, która odeszła w 1997 roku.

Warto zaznaczyć, że Elżbieta Porzec-Nowak zmarła 7 czerwca 2019 roku, przeżywszy 74 lata, zostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci bliskich i sympatyków.

Przypisy

  1. Zmarła polska siatkarka, medalistka igrzysk. sport.onet.pl, 07.06.2019 r. [dostęp 07.06.2019 r.]
  2. Elżbieta Porzec-Nowak. historiawisly.pl. [dostęp 08.06.2019 r.]
  3. Dokumenty Elżbiety Porzec-Nowak. historiawisly.pl. [dostęp 08.06.2019 r.]
  4. Elżbieta Porzec-Nowak. sports-reference.com. [dostęp 08.06.2019 r.]
  5. a b Porzec Nowak Elżbieta. olimpijski.pl. [dostęp 07.06.2019 r.]

Oceń: Elżbieta Porzec-Nowak

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:18