Władysław Czachórski, urodzony 22 września 1850 roku w Lublinie, to ważna postać w polskiej sztuce malarskiej. Swoje życie artystyczne zakończył 13 stycznia 1911 roku w Monachium, gdzie pozostawił po sobie bogaty dorobek twórczy.
Jako polski malarz akademicki, Czachórski zyskał uznanie za swoje dzieła, które wyrażały zarówno techniczną biegłość, jak i głęboką emocjonalność. Jego kariera artystyczna odzwierciedla nie tylko talent i wizję artysty, ale także kontekst historyczny, w którym tworzył.
Życiorys
W latach 1866–1867 Władysław Czachórski uczęszczał do Klasie Rysunkowej w Warszawie, gdzie miał przyjemność uczyć się pod okiem Rafała Hadziewicza. Jego artystyczna podróż kontynuowana była w Dreźnie w 1868 roku, a następnie w latach 1869-1873 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie rozpoczął studia w Naturklasse, z immatrykulacją z dnia 12 października 1869 roku.
W okresie od 1874 do 1877 roku Czachórski podróżował do Włoch i Francji, co miało istotny wpływ na jego rozwój artystyczny. W 1879 roku na stałe osiedlił się w Monachium, gdzie zyskał znaczną popularność i tytuł honorowego profesora miejscowej Akademii Sztuk Pięknych.
Artysta specjalizował się w malowaniu scen rodzajowych, portretów, martwych natur oraz dzieł o tematyce szekspirowskiej. Jego styl malarski był pod silnym wpływem holenderskich mistrzów, takich jak G. Terborch. W szczególności wyróżniały się jego portrety kobiet, ukazywane na tle bogato zdobionych wnętrz, oraz charakteryzujące się niezwykłą fotograficzną dokładnością.
Czachórski odniósł znaczne sukcesy zarówno w sferze artystycznej, jak i finansowej — jego prace często były zamawiane z dwuletnim wyprzedzeniem. W swoich czasach cieszył się renomą, a wielu współczesnych określało go mianem „ozdoby polskiego malarstwa”.
Warto również wspomnieć, że za swoje osiągnięcia artystyczne został odznaczony bawarskim Orderem św. Michała.
Kontrowersje
Po śmierci Władysława Czachórskiego niektórzy krytycy sztuki wyrazili swoje wątpliwości co do jego podejścia do twórczości. Zarzucali mu komercjalizację sztuki, silny wpływ kosmopolityzmu oraz marnotrawienie talentu. Przykładem krytyki był Eligiusz Niewiadomski, który publicznie wyrażał swoje zastrzeżenia w 1923 roku.
Jednakże aktualnie dzieła Czachórskiego zyskują na wartości na rynku antykwarycznym, gdzie osiągają znaczące ceny, co świadczy o ich atrakcyjności wśród kolekcjonerów.
Wybrane prace
Wśród wybitnych dzieł Władysława Czachórskiego znajdują się liczne prace, które odzwierciedlają jego talent i zaangażowanie artystyczne.
- wstąpienie do klasztoru,
- hamlet z aktorami (1874),
- w pracowni malarskiej (1886).
Przypisy
- Biografia w pinakoteka.zascianek.pl.
- „Propozycja” za pół miliona PRNews.pl (Dostęp: 29.08.2012 r.).
- a b DanutaD. Miściukiewicz DanutaD., Czachórski – malarz straconej szansy?, „Art&Business”, 06.2002 r. [zarchiwizowane 03.07.2002 r.].
- Henryk Piątkowski: Władysław Czachórski. Gebethner i Wolff, 1927 r., s. 18.
- I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828–1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994 r., s. 8, ISBN 83-903086-1-4.
- Władysław Czachórski Czas 16.01.1911 r. nr 24, s. 3.
- P. Władysław Czachórski Kurier Lwowski 1890 r. nr 296, s. 6.
- Na wystawie szkiców Kurier Lwowski 1886 r. nr 146, s. 5.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Barbara Eysymontt | Andrzej Pietras | Rywka Berger | Jacek Haratym | Stefan Liszkowski | Stanisław Magierski | Jerzy Gierałtowski | Andrzej Jerzy Piotrowski | Agnieszka Hałas | Henryk Wierzchoń | Ludmiła Łączyńska | Julia Sobiesiak | Barbara Krzywicka-Wójcik | Edward Kowalczyk (aktor) | Katarzyna Szeloch | Mieczysław Czechowicz | Fanny Rabel | Oskar Dziedzic | Andrzej Makowiecki (aktor) | Chana GrosbergOceń: Władysław Czachórski