Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej


Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej jest niezwykłym miejscem, które zasługuje na uwagę każdego miłośnika przyrody. Zlokalizowany na terenie lubelskiej dzielnicy Sławin, ten fascynujący ogród jest integralną częścią Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Historia ogrodu sięga 1965 roku, kiedy to zapoczątkowano jego powstanie, a dla szerszej publiczności otworzył swoje podwoje w 1974 roku.

Dzięki swojej bogatej florze i różnorodnym roślinom, ogród stanowi doskonałe miejsce do nauki i relaksu, zachęcając odwiedzających do zgłębiania tajników botanik. Więcej informacji na temat tego miejsca można znaleźć pod tym linkiem: Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Lokalizacja

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej znajduje się w atrakcyjnej lokalizacji w północno-zachodniej części Lublina, na obszarze zwanym Sławinem. Charakterystycznym punktem tego miejsca jest skrzyżowanie ulicy Sławinkowskiej, al. Solidarności oraz al. Warszawskiej.

Warto jednak zaznaczyć, że od 2014 roku z powodu przebudowy al. Solidarności i al. Warszawskiej, aktualnie dostępne jest jedynie wejście od strony ul. Willowej. Po zakończeniu prac remontowych nie przywrócono pierwotnego dostępu z kierunku skrzyżowania.

Historia

Pomysł zrealizowania Uniwersyteckiego Ogrodu Botanicznego w Lublinie powstał w 1944 roku. W tym czasie profesorowie Józef Motyka oraz Adam Paszewski powołali komisję, która zajęła się nadzorowaniem procesu zakupu i zagospodarowania terenu pod ten projekt, który miał mieścić się na obszarze majątku Sławinek. Na początku, podczas oczekiwania na formalną akceptację lokalizacji ogrodu, w ramach Planu Wielkiego Lublina zrealizowano w uniwersyteckim kampusie „Ogród dendrologiczny”, znany dziś jako „stary botanik”, a obecnie jako park Akademicki.

Aktywność Kazimierza Bryńskiego, zmierzająca do pozyskania gruntów na Sławinku, okazała się owocna. W 1958 roku uczelnia uzyskała prawa własności do obszaru obejmującego 13 hektarów. Niemniej jednak, formalne prace związane z budową ogrodu botanicznego zaczęły nabierać kształtów dopiero w czasach, gdy rektorem uczelni został prof. Grzegorz Leopold Seidler. W latach 1964–1970 powstały główne założenia współczesnego Ogrodu.

W tym okresie teren został ogrodzony, a także wybudowano administracyjno-gospodarczy budynek z kotłownią oraz szklarnie o powierzchni prawie 1000 m². Powstały także zbiorniki wodne oraz urządzenia do regulacji poziomu wody. Wstępną koncepcję zagospodarowania Ogrodu opracowali architekci Oskar i Zofia Hansenowie, którzy współpracowali z dr Marią Petrowicz i doc. Dominikiem Fijałkowskim. To właśnie wtedy zorganizowano różne działy roślinne, które nabrały charakteru systematycznego, użytkowego, ozdobnego, a także ekologicznego.

W 1964 roku Tadeusz Petrowicz, który objął po Kazimierzu Bryńskim funkcję kierownika organizacyjnego, zajął się sprawami niezbędnymi do budowy oraz organizacji zaplecza. Projektowaniem i przeprowadzaniem nasadzeń zajmował się prof. Dominik Fijałkowski, przy znaczącym udziale dr Marii Petrowicz i dr Kazimierza Kozaka. Powstały kolejne segmenty Ogrodu, takie jak Systematyka Roślin, Arboretum, Rośliny Użytkowe, Rośliny Ozdobne, Alpinarium, a także różnorodne strefy dla Roślin Tropikalnych i Subtropikalnych, Flory Polski, Południowej i Południowo-Wschodniej Europy oraz nieistniejące już obszary Ameryki Północnej i Azji.

Data 23 lutego 1965 roku uznawana jest za moment powstania Ogrodu, kiedy to Senat Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w ramach Katedry Systematyki Roślin ustanowił jednostkę organizacyjną pod nazwą Ogród Botaniczny. W 1970 roku kierownictwo nad Ogrodem objął dr Kazimierz Kozak, który skutecznie doprowadził do powiększenia terenu Ogrodu do 25 ha. W kolejnych latach prowadzone były prace, które miały na celu finalizację I etapu organizacji, co zaowocowało oficjalnym otwarciem Ogrodu dla zwiedzających w dniu 30 kwietnia 1974 roku.

W 1995 roku dyrektorem Ogrodu został dr inż. Maciej Kwiatkowski, który wprowadził zmiany mające na celu poprawę ekspozycji ogrodowej, uwzględniając architekturę oraz krajobraz. Uzupełniono również informacje dla zwiedzających oraz przeprowadzono szereg inwestycji i remontów, które znacząco odmieniły wygląd Ogrodu. W październiku 2009 roku, po przejściu silnej wichury oraz opadach śniegu, Ogrodowi wyrządzono wiele szkód. Zniszczeniu uległy cenione okazy roślin, a niektóre, takie jak miłorząb, doznały znacznych uszkodzeń.

Działy i kolekcje roślinne

Kolekcje Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej obejmują ponad 1600 gatunków drzew i krzewów, więcej niż 3300 roślin zielnych rosnących w gruncie oraz około 1600 rodzajów roślin szklarniowych. W obrębie parku można również znaleźć 106 drzew mających ponad 100 lat.

  • Dział Roślin Cebulowych i Bulwiastych,
  • Dział Dendrologii (Arboretum),
  • Dział Roślin Południowej i Południowo-Wschodniej Europy,
  • Rośliny Biblijne,
  • Dział Flory Polski,
  • Rośliny Chronione,
  • Dział Roślin Górskich (Alpinarium),
  • Dział Roślin Ozdobnych,
  • „Pałacówka” i „Wąwóz Ozdobny”,
  • Rośliny Ozdobne „Nad Stawami”,
  • Kolekcje Bylin,
  • Rosarium,
  • Dział Systematyki Roślin,
  • Dział Roślin Tropikalnych i Subtropikalnych,
  • Dział Roślin Użytkowych,
  • Dział Roślin Wodnych i Bagiennych.

Dyrektorzy lub pełniący rolę Dyrektora Ogrodu Botanicznego w Lublinie

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie ma za sobą wielu znakomitych dyrektorów, którzy przyczynili się do rozwoju tej instytucji. Poniżej przedstawiamy listę osób, które zajmowały to kluczowe stanowisko lub pełniły funkcję dyrektora:

  • Kazimierz Bryński,
  • Tadeusz Petrowicz,
  • Dominik Fijałkowski,
  • dr Kazimierz Kozak,
  • dr inż. Maciej Kwiatkowski,
  • dr Grażyna Szymczak.

Przypisy

  1. Zimowe spustoszenia – Ogród Botaniczny zamknięty. gazeta.pl. [dostęp 16.10.2009 r.]

Oceń: Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:5