Czesław Szczepański

---

Życiorys

Czesław Szczepański przyszedł na świat 20 lipca 1885 roku w Lublinie, w rodzinie związanej z lokalnym rynkiem, gdzie jego ojciec Tomasz (1855–1939) prowadził piekarnię. Jego edukacja rozpoczęła się w rządowym gimnazjum w Lublinie. W 1905 roku aktywnie uczestniczył w organizacji strajków szkolnych, co skutkowało jego wydaleniem ze szkoły. Następnie, jako ekstern, zdał egzamin dojrzałości w Nowogrodzie Wielkim w 1906 roku.

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, Szczepański zdecydował się na kształcenie w Instytucie Górniczym w Petersburgu. Jednakże niedługo potem przeniósł się na kierunek prawniczy na Uniwersytecie w Petersburgu, który ukończył w 1912 roku. Egzamin państwowy z zakresu prawa złożył na Uniwersytecie w Dorpacie, po którym otrzymał dyplom ukończenia wydziału prawnego. W czasie studiów pełnił także rolę przewodniczącego koła Bratniej Pomocy Młodzieży Polskiej.

W grudniu 1912 roku rozpoczął pracę jako pomocnik adwokata przysięgłego w rodzinnym Lublinie. W dniu 3 września 1915 roku został powołany na stanowisko sędziego gminnego z siedzibą w Lublinie. Z kolei 10 stycznia 1917 roku Rada Miejska wybrała go na ławnika oraz członka kolegium Magistratu. Już 16 sierpnia 1917 roku uzyskał nominację na sędziego pokoju na Tatarach.

W latach 1917-1919 sprawował funkcję wiceprezydenta Lublina, a następnie, od 20 marca 1919 do 19 lipca 1927 roku, pełnił obowiązki prezydenta. Po zakończeniu kadencji zajął się pracą w sądownictwie. Pełnił funkcję sędziego pokoju, a później sędziego grodzkiego. 19 listopada 1929 roku uzyskał nominację Prezydenta Rzeczypospolitej na sędziego Sądu Okręgowego w Lublinie, gdzie pracował aż do 18 września 1939 roku.

Po wkroczeniu Niemców do Lublina 18 września 1939 roku, Szczepański zrezygnował z pracy w sądownictwie i przejął kierownictwo gospodarstwa rolnego w Świdniku Dużym. Jednak w marcu 1944 roku, po zabraniu majątku przez okupantów, osiedlił się w Lublinie, pozostając bez pracy.

Po wojnie, od 3 sierpnia 1944 do 5 lipca 1946 roku, pełnił funkcje prezesa Sądu Okręgowego. W dniu 1 września 1946 roku przeszedł na emeryturę. W latach 1946–1961 działał jako adwokat, będąc członkiem Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Lublinie. Angażował się także społecznie, na przykład w Towarzystwie Muzycznym, gdzie pełnił rolę prezesa w latach 1920–1928, a także w Związku Zawodowym Pracowników Sądowych i Miejskiej Komisji do Badania Zbrodni Hitlerowskich w Lublinie.

W 1926 roku ożenił się z Natalią z Gąsiewskich, która była wdową po staroście lubelskim Walerym Baranieckim. Doczekali się dwóch córek: Teresy (ur. 1927), lekarza oraz Iwony (ur. 1928), która pracowała jako bibliotekarz w Bibliotece Narodowej.

Czesław Szczepański zmarł w Lublinie, a jego pogrzeb odbył się 18 sierpnia 1961 roku, gdzie spoczął na cmentarzu przy ul. Lipowej.

Ordery i odznaczenia

Czesław Szczepański jest postacią, która zdobyła wiele prestiżowych nagród oraz odznaczeń za swoje zasługi i osiągnięcia. Oto zestawienie jego wyróżnień:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 30 kwietnia 1925 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1937 roku,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, przyznany w 1929 roku.

---

Oceń: Czesław Szczepański

---