Stanisława Lubicz-Sarnowska


Stanisława Lubicz-Sarnowska, znana również jako Stanisława Sarnowska, urodziła się 13 października 1891 roku w Lublinie, a zmarła 4 kwietnia 1958 roku w Warszawie. Była wybitną polską aktorką zarówno w teatrze, jak i w filmie.

Pochodziła z rodziny o silnych tradycjach aktorskich. Swoją karierę artystyczną zainaugurowała w 1906 roku w Białymstoku, występując w zespole Józefa Puchniewskiego, gdzie zagrała rolę Wojewodzianki w Zaczarowanym koleLucjana Rydla. W następnych latach współpracowała z różnymi objazdowymi zespołami teatralnymi, takimi jak grupa Felicjana Felińskiego, Tadeusza Pola oraz – od lutego 1908 roku – Kazimierza Kamińskiego, grając w miastach takich jak Łódź i Kijów.

W dniu 13 sierpnia 1908 roku, dzięki interwencji Kamińskiego, zyskała angaż w WTR, przyjmując tym samym nazwisko Lubicz-Sarnowska. W tym czasie występowała gościnnie, m.in. w 1912 roku w Krakowie. Niestety, po zamążpójściu w 1919 roku zdecydowała się zrezygnować z kariery aktorskiej. Obecnie spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 131, rzędzie 3, grobie 22.

Role sceniczne

Stanisława Lubicz-Sarnowska miała na swoim koncie wiele znaczących ról, które podkreślały jej niezwykły talent aktorski. Wśród najważniejszych z nich warto wymienić:

Każda z ról, które zagrała, wyróżniała się głębią i autentycznością, co przyczyniło się do jej uznania w kręgach teatralnych.

Filmografia

Stanisława Lubicz-Sarnowska to postać, która zapisała się w historii polskiego kina, występując w wielu znaczących produkcjach. Oto jej filmografia:

  • 1912: Niebezpieczny kochanek – służąca Maryna,
  • 1912: Spodnie jaśnie pana.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: WIKTOR MUHSAM, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.03.2021 r.]

Oceń: Stanisława Lubicz-Sarnowska

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:11