Centrum Spotkania Kultur w Lublinie

---

Historia

Centrum Spotkania Kultur w Lublinie ma bogatą historię, która rozpoczęła się w 1974 roku, kiedy to w Lublinie zapoczątkowano realizację budowy teatru i filharmonii. Obiekt miał się składać z trzech sal widowiskowych, które docelowo miały pomieścić około 2300 widzów. Wyjściowy zamysł, opracowany przez Kazimierza Brauna, ówczesnego dyrektora Teatru Osterwy w Lublinie, przewidywał stworzenie niewielkiego teatru, ale w nowoczesnym stylu, który był na owe czasy zupełnie innowacyjny.

Jednak decyzje podjęte przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą oraz plany warszawskich architektów doprowadziły do realizacji znacznie większego projektu. Projektantem obiektu został Stanisław Bieńkuński. Władze lokalne podjęły decyzję o budowie w 1972 roku, a prace budowlane zainaugurowano dwa lata później, w 1974 roku.

Całkowita powierzchnia teatru przekracza 10 tysięcy metrów kwadratowych. Planowano w nim stworzenie centrum telewizyjno-teatralnego, z operą oraz pomieszczeniami dla różnorodnych instytucji kulturalnych. Niestety, budowa została szybko wstrzymana, co skutkowało nazywaniem obiektu „Teatrem w Budowie”. Przez wiele lat budynek pozostał niedokończony, a miasto nie otrzymywało wystarczających dotacji finansowych, co spowodowało, że w latach 80. i 90. fundusze z budżetu państwa były wykorzystywane głównie do zabezpieczania i utrzymywania realizowanego obiektu.

W latach 1996–2000 przeprowadzono remont części gmachu, co umożliwiło przeniesienie lubelskiego Teatru Muzycznego oraz Lubelskiej Filharmonii. Dodatkowo, część pomieszczeń, które znajdują się od strony ulicy Grottgera, została zaadaptowana na sale ćwiczeniowe dla Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Nowy gmach

Na przełomie października i listopada 2012 roku rozpoczęto proces rozbiórki części nieużytkowej budynku, aby na jej miejscu zrealizować projekt Centrum Spotkania Kultur. Budowa została planowo zakończona w 2015 roku. CSK zostało uznane za kluczową inwestycję kulturalną w Lublinie, a jego programowe założenia zostały opracowane przez związane z Teatrem NN Tomasza Pietrasiewicza. W projekcie, poza istniejącymi salami Teatru Muzycznego oraz Filharmonii Lubelskiej, przewidziano również nową salę teatralną mogącą pomieścić 1000 osób.

W nowym gmachu, oprócz przestrzeni teatralnych, znajdą się sale seminaryjne, konferencyjne, galeria sztuki, multimedialna biblioteka, a także przestrzenie klubowe oraz restauracje. Na dachu budynku zaprojektowano zielone ogrody, które mają stanowić dodatkową atrakcję i przestrzeń relaksu dla odwiedzających.

Uroczyste zakończenie budowy miało miejsce 22 listopada 2015 roku, kiedy to odbyło się widowisko multimedialne „Upadek Muru Lubelskiego” oraz odsłonięto tablicę z nazwą Placu Teatralnego. Wytyczony plac, powstały z rozbiórki ogrodzenia budowy, liczy około 2,5 tys. m², oddzielając centrum Lublina od miasteczka akademickiego, pełniąc tym samym podobną rolę do Centrum Spotkania Kultur.

Zgodnie z początkowymi założeniami, instytucja ta ma być dostępna dla mieszkańców małych miasteczek oraz młodzieży, z kulturalną edukacją jako centralnym celem jej działaności. CSK dąży do kształtowania pozytywnego wizerunku Lublina oraz regionu, opierając się na ekologii, współczesnej kulturze oraz jej zrozumieniu. Pietrasiewicz zaproponował powstanie medialabu, gdzie młodzież mogłaby eksperymentować z nowoczesnymi technologiami. Centrum ma także przyciągać różnorodne środowiska, takie jak Orkiestra św. Mikołaja, miłośnicy fantastyki ze Stowarzyszenia Cytadela Syriusza, artyści cyrkowi, grafficiarze, hiphopowcy, czy szachiści, a także niezależne kino.

Lubelskie Centrum Spotkania Kultur ma być przestrzenią otwartą na różne wydarzenia: spektakle, wystawy i festiwale.

---

Oceń: Centrum Spotkania Kultur w Lublinie

---