Oddział Lublin PGE Dystrybucja

---

Struktura

PGE Dystrybucja S.A. Oddział Lublin stanowi przedsiębiorstwo o złożonej strukturze, które działa na bazie wielu jednostek operacyjnych. Kluczowymi elementami tej struktury są Rejony Energetyczne, które dzielą się dalej na Posterunki Energetyczne. Ważnym krokiem w historii tej organizacji było wprowadzenie w 2013 roku obecnej nomenklatury, która zastąpiła wcześniejsze określenie Zakład Energetyczny, używane do 2012 roku.

Obecnie, w ramach spółki wyróżniamy kilka Rejonów Energetycznych, które odpowiadają za dostarczanie energii w różnych częściach województwa lubelskiego:

• RE-1 Lublin – Miasto (brak posterunków) – zajmuje się obsługą miasta Lublin,
• RE-2 Lublin – Teren – obejmuje środkową część województwa lubelskiego, czyli „pierścień” gmin otaczających Lublin,
• – posterunki: Bychawa, Fajsławice, Lubartów, Łęczna, Michów, Świdnik,
• RE-3 Puławy – odpowiedzialny za zachodnią część województwa lubelskiego,
• – posterunki: Bełżyce, Dęblin, Kraśnik, Nałęczów, Opole Lubelskie,
• RE-4 Biała Podlaska – obsługuje północno-wschodnią część województwa lubelskiego oraz powiat łosicki w województwie mazowieckim,
• – posterunki: Łosice, Międzyrzec Podlaski, Parczew, Radzyń Podlaski, Terespol, Tuczna, Wisznice.

Historia

Początki – okres międzywojenny

Historia lubelskiej branży energetycznej sięga roku 1927, kiedy to rozpoczęto budowę Elektrowni Lublin. Warto jednak zauważyć, że pierwsze sieci energetyczne zaczęły powstawać znacznie wcześniej. Na początku lat dwudziestych XX wieku w różnych miejscowościach, głównie w pobliżu zakładów przemysłowych, zaczęto budować małe elektrownie, które miały na celu zaspokojenie własnych potrzeb energetycznych. Pierwszą rzeczywistą elektrownią na Ziemi Lubelskiej była Elektrownia Miejska w Zamościu, zbudowana w 1918 roku, która po roku pracy uruchomiła dwie turbiny, każda o mocy 1,4 MW. Z czasem ta elektrownia została rozbudowana, a energia zaczęła być przesyłana do pobliskich miejscowości. W 1927 roku gmina miejska Lublin uzyskała rządowe uprawnienia nr 36, które zezwalały na wytwarzanie, przetwarzanie, rozdzielanie oraz sprzedaż energii na terenie miasta. Magistrat zdecydował o budowie największej elektrowni w regionie, zlokalizowanej przy ulicy Długiej w Lublinie. Budowa zaczęła się w czerwcu 1927, a elektrownia została oddana do użytku w listopadzie 1928 roku. W 1935 roku powstał Międzykomunalny Związek Elektryfikacyjny „Lubzel”, który w 1937 roku otrzymał rządowe uprawnienia nr 336 na wytwarzanie oraz sprzedaż energii elektrycznej.

Energetyka lubelska w czasie okupacji

W czerwcu 1939 roku rozpoczęto w Jawidzu budowę jednej z największych elektrowni w Polsce. Jednak wybuch II wojny światowej przerwał tę inwestycję, a dalsze prace nigdy nie zostały wznowione. W okresie okupacji niemieckiej, Związek Elektryfikacyjny Dystryktu Lubelskiego przejął działalność „Lubzelu” i rozszerzył zasięg sieci energetycznej na terenie dystryktu lubelskiego, pomijając ówczesne powiaty puławski i garwoliński. W tym czasie lubelska elektrownia pracowała z pełną wydajnością, a „Lubzel” dążył do dostarczenia energii z zewnątrz. Niemcy wyrazili zgodę na budowę linii 110 kV z elektrowni w Stalowej Woli do pobliskich Abramowic. Realizacja tego projektu została przerwana przez ofensywę Armii Czerwonej; niemniej jednak, linia była zbudowana i pracowała na napięciu 30 kV. Pozostałe elementy linii oraz stację 110/30 kV w Abramowicach ukończono po wojnie. Tuż przed wycofaniem się, Niemcy usiłowali wywieźć z elektrowni cenne wyposażenie, ale ostatecznie ich działania zakończyły się jedynie wysadzeniem w powietrze elektrowni w Białej Podlaskiej.

Okres powojenny

Po zakończeniu II wojny światowej, Związek Elektryfikacyjny „Lubzel” przejął tereny Zakładów Energetycznych Okręgu Warszawskiego (ZEORK) po prawej stronie Wisły, rozpoczął remonty i budowę nowych linii energetycznych. W 1948 roku, w miejsce „Lubzelu”, powstał Zjednoczony Okręg Energetyczny Lublin (ZEOL), który przejął 16 oddziałów „Lubzelu” oraz dodatkowe 12 z nacjonalizacji. W 1949 roku ZEOL wprowadził nową strukturę organizacyjną, w której utworzono cztery podokręgi. Te podokręgi dzieliły się na biura obwodowe, a następnie na mniejsze posterunki. W latach 50. XX wieku, głównie za sprawą rosnącego zapotrzebowania na energię, zbudowano wiele nowych linii wysokiego napięcia. W 1963 roku na Lubelszczyźnie powstała pierwsza linia 220 kV z Rożek do Abramowic, a kolejne linie budowano także w latach 60. Po zlikwidowaniu nieefektywnej elektrowni w Lublinie, zdecydowano o przebudowie budynku na elektrociepłownię. W 1970 roku zarządzano korektę granic regionów energetycznych, co umożliwiło dokładniejsze dopasowanie do granic powiatów.

Obecnie

W 1988 roku zakład zaczął funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy, a w 1993 roku przekształcił się w spółkę akcyjną. W tym samym czasie linie 220 i 400 kV zostały przekazane Polskim Sieciom Elektroenergetycznym. W 1999 roku ówczesne rejony energetyczne stały się zakładami, a nazwa zakładu zmieniła się na Lubelskie Zakłady Energetyczne „LUBZEL” SA. Od 1998 roku, Lubzel występował jako przedstawiciel organizacji energetycznych w Polsce. W 2001 roku nastąpiła prywatyzacja grupy G-4, a zakupy energii zaczęły być importowane z Białorusi. Kolejne zmiany w 2005 roku doprowadziły do utworzenia Wschodniej Grupy Energetycznej, a w 2007 roku WGE weszła w skład Polskiej Grupy Energetycznej. W 2010 roku, w ramach dalszych przekształceń, PGE Dystrybucja LUBZEL Sp. z o.o. przekształciła się w PGE Dystrybucja S.A. Oddział Lublin. W grudniu 2011 roku przedstawiono projekt mający na celu optymalizację pracy rejonów oraz posterunków energetycznych, co w rezultacie doprowadziło do ich konsolidacji na koniec 2013 roku. Jako pierwszy tę konsolidację przeprowadził Oddział Lublin, łącząc RE Kraśnik z RE Puławy oraz inne rejony. Takie zmiany spotkały się z protestami ze strony pracowników oraz społeczności lokalnych.

Potencjał techniczny

W niniejszym opracowaniu przedstawiamy istotne informacje dotyczące potencjału technicznego Oddziału Lublin PGE Dystrybucja, w tym zasoby majątkowe, które były aktualne na koniec 2011 roku. W szczególności skupimy się na różnych typach urządzeń w sieci dystrybucyjnej oraz ich wartościach statystycznych.

Wszystkie istotne dane zostały skatalogowane w poniższej tabeli:

Typ urządzenia	Wartość statystyczna
Wysokiego napięcia linie	1 049 km
Średniego napięcia linie	12 415 km
Niskiego napięcia linie	17 145 km
Energetyczne przyłącza	7 597 km
Uliczne oświetlenie w ciągu nN	3 927 km
Uliczne oświetlenie niezależne	1 482 km
Stacje 110 kV/SN (rozdzielnie, GPZ)	44
Stacje SN/SN	2
Stacje średniego napięcia	28
Stacje transformatorowe SN/nN	9 498
Transformatory 110 kV/SN	80 szt.
Transformatory SN/SN	4 szt.
Transformatory SN/nN	9 752 szt.

---

Oceń: Oddział Lublin PGE Dystrybucja

---