Marek Stefankiewicz


Marek Stefankiewicz, urodzony 13 marca 1954 roku w Lublinie, to postać o niezwykle bogatym dorobku artystycznym. Jest polskim pianistą oraz klawiszowcem, co zdecydowanie podkreśla jego wszechstronność w obrębie muzyki.

Oprócz gry na instrumentach, Marek pełni rolę kompozytora, aranżera i dyrygenta, co czyni go czołową postacią w polskim świecie muzycznym. Jego pasja do muzyki łączy się także z działalnością pedagogiczną, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami artystów.

Jest członkiem prestiżowych organizacji, takich jak Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, Związek Artystów Wykonawców STOART oraz Polska Akademia Filmowa. Jego osiągnięcia naukowe zostały potwierdzone tytułem doktora habilitowanego sztuk muzycznych, co jest ukoronowaniem jego kariery i dowodem na jego znaczący wkład w rozwój muzyki w Polsce.

Życiorys

Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Lublinie, gdzie kształcił się w klasie fortepianu. Jest absolwentem Wychowania Muzycznego na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie zdobył tytuł magistra sztuki w 1982 roku, a także ukończył Wydział Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

W 1972 roku zadebiutował jako pianista w zespole Full Trio, który zrealizował swoje pierwsze nagrania dla Rozgłośni Lubelskiej Polskiego Radia. W tym okresie był uczniem lubelskiej Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia, a jego trio specjalizowało się w muzyce z pogranicza jazzu, bluesa i popu.

W latach 1973–1975 oraz w 1977 roku współpracował z rockową formacją Budka Suflera. Brał udział w nagraniu ich debiutanckiego longplaya, zatytułowanego Cień wielkiej góry, a także w rejestracji utworu Komentarz do pewnej legendy, gdzie wykonał partie saksofonu. W czasie studiów miał przyjemność grać z holenderskim zespołem Livin’ Blues, a także współpracować z różnymi grupami, m.in. z zespołem boom, który prezentował spektakl pt. 13 wierszyK. K. Baczyńskiego (premiera: marzec 1979), oraz z Perfectem i duetem Marek i Wacek. W 1979 roku zadebiutował jako kompozytor.

Po ukończeniu studiów muzycznych w 1982 roku, pracował jako pianista i aranżer w: Polskiej Orkiestrze Radiowej, Filharmonii Narodowej, oraz w Studio Jazzowym Polskiego Radia. Współpracował także z Teatrem Wielkim, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, a także z big-bandami Andrzeja Trzaskowskiego i Zbigniewa Górnego. Jego działalność koncertowa obejmowała występy w Polsce oraz zagranicą, m.in. w RFN, NRD, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Australii, Stanach Zjednoczonych i Japonii.

Marek Stefankiewicz działał również jako dyrygent i kierownik muzyczny, m.in. w Teatrze Studio oraz Teatrze Scena Prezentacje w Warszawie. Współpracował z różnymi zespołami orkiestrowymi i chóralnymi, uczestnicząc w sesjach nagraniowych oraz koncertach i festiwalach, takich jak KFPP w Opolu, MFP w Sopocie, czy Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Udzielał się także jako pianista i kierownik muzyczny w programach muzycznych emitowanych w telewizji i radiu, takich jak Droga do gwiazd, Śpiewające fortepiany, czy Showtime.

Jest autorem wielu kompozycji, w tym:

Oprócz działalności kompozytorskiej, występował w filmach m.in. To tylko Rock (1983) i Miłość z listy przebojów (1984) oraz w serialach Klan i Na dobre i na złe. Jest laureatem nagrody dziennikarzy, którą otrzymał na XXIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu ’87 za aranżację utworu Polska Madonna i zdobył III nagrodę w koncercie „Premiery” podczas XXVIII Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’91 za kompozycję Nie bój się żyć.

Od października 2003 roku pełni rolę wykładowcy na Wydziale Artystycznym – Instytut Sztuki UMCS w Lublinie na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa, a od października 2009 roku również na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Otrzymał nagrody rektorskie za swoje osiągnięcia pedagogiczne w latach 2011, 2012, 2014 oraz 2015.

W 2012 roku uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej w dziedzinie artystycznej dyrygentura, przyznany przez Radę Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Tańca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Uczestniczył w organizacji Międzynarodowego Festiwalu Szkół Teatralnych oraz prowadził warsztaty muzyczne w kraju i za granicą, m.in. w Indiach (Delhi, 2012), Słowacji (Bratysława, 2014) oraz Rumunii (Suczawa, 2015). Dodatkowo, w 2013 roku prowadził międzynarodowe warsztaty muzyczne w Strasberg Studio w Nowym Jorku.

W kolejnych latach, w 2012 został uhonorowany Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2016 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Ostatnim osiągnięciem edukacyjnym jest nadanie Markowi Stefankiewiczowi stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki, w dyscyplinie sztuki muzyczne, przez Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w dniu 15 stycznia 2020 roku.

Przypisy

  1. dr. hab. Halina Lorkowska: Uchwała Senatu Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu nr 37/25, rok akademicki 2019/2020 z dnia 15.01.2020 r. [dostęp 13.03.2020 r.]
  2. a b Marek Stefankiewicz. starabiala.pl. [dostęp 25.12.2019 r.]
  3. Marek Stefankiewicz – Miłość z listy przebojów. fototeka.fn.org.pl. [dostęp 25.12.2019 r.]
  4. Małgorzata Ciepłuch: Artystyczne oblicza Andrzeja Zauchy w latach 80. (Część 2). meakultura.pl, 01.02.2015 r. [dostęp 25.12.2019 r.]
  5. Słońce w ramionach. Grupa Boom (CD, Monoplan 2012) info: okładka płyty (str. 81-82, 98-99)
  6. Wykonawcy ci uczestniczyli w nagraniu utworu "Komentarz do pewnej legendy". Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 16. „Kurier Lubelski”, 26.10.1984 r. brak numeru strony

Oceń: Marek Stefankiewicz

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:11