Witold Urbański

---

Życiorys

Witold Urbański był synem Ignacego, malarza oraz nauczyciela rysunku, który uczył w szkołach w Lublinie. W czasie swoich studiów w rosyjskim Gimnazjum Męskim w Lublinie Witold nawiązał bliską przyjaźń z Władysławem Czachórskim, który także został malarzem. Na finiszu nauki w gimnazjum Witold podjął decyzję o aplikowaniu do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, do której został przyjęty na trzeci rok, co zwróciło uwagę Jana Matejki, znanego artysty.

Po ukończeniu edukacji udał się do Monachium, gdzie przez krótki czas studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych, zgłaszając się w połowie listopada 1875 roku do Antikenklasse. Powrócił do Lublina w 1876 roku, gdzie skoncentrował się na malowaniu portretów oraz żywych obrazów, w tym do sztuk takich jak Faust i Balladyna. Kolejnym krokiem była otwarcie Szkoły Rysunkowej, która mieściła się przy ul. Złotej 9, a którą prowadził przez półtora roku, do momentu swojego małżeństwa z malarką Kazimierą von Kienitz.

Po zamknięciu szkoły Witold powrócił do pracy twórczej, a jego prace były prezentowane w warszawskiej Zachęcie oraz w Paryżu. W 1892 roku przeniósł się z rodziną do Warszawy, gdzie również otworzył Wyższą Szkołę Rysunkową. Witold podejmował się wielu zamówień, szczególnie w zakresie portretów oraz renowacji antyków. W wyniku rozwoju tego zainteresowania, po śmierci Władysława Podkowińskiego , zajął się odrestaurowaniem zniszczonego obrazu Szał uniesień. Dodatkowo, w 1899 roku przywrócił do życia tryptyk pochodzący z kościoła w Pławnie w pobliżu Radomska.

Witold Urbański zmarł po ciężkiej chorobie i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 4A-5-31/32).

---

Oceń: Witold Urbański

---