Resia Schor

W Lublinie przyszła na świat jako Resia Ajnsztajn. W wieku 21 lat rozpoczęła studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie w 1931 poznała Izraela Schora, urodzonego w 1904 roku w Złoczowie. Obaj studenci łączyli pasję do sztuki, a swoje życie związkowe rozpoczęli po ślubie w 1939 roku w Paryżu, dokąd wyjechali w 1937 roku, kiedy Izrael uzyskał państwowe stypendium artystyczne. W 1941 roku opuściły Francję, a ich życie na nowo rozpoczęło się w Stanach Zjednoczonych, gdzie z ciężkim sercem opuścili swoich bliskich, którzy zostali zamordowani w obozach zagłady.

Jako matka trzech córek, Resia urodziła swoją pierwszą córkę, Naomi (zm. 2001), w 1943 roku, a w 1950 roku przywitała na świecie Mirę. Już od 1950 roku jej prace były regularnie wystawiane w Nowym Jorku, gdzie artystka zyskała rozgłos, posługując się pseudonimem Resia Ain.

Po śmierci męża, Izraela Schora, w 1961 roku, Resia skupiła się na metaloplastyce, w tym na tworzeniu biżuterii artystycznej oraz judaiki. Jej unikalne prace były prezentowane w wielu prestiżowych galeriach, takich jak nowojorska Arras Gallery, The East End Gallery w Provincetown, MA, The Benson Gallery w Bridgehampton oraz w Aldrich Contemporary Art Museum w Ridgefield.

W ciągu lat 60. i 70. jej dzieła brały udział w licznych wystawach organizowanych przez Turman Gallery, Indiana State University oraz stowarzyszenie "Made in Metal" oraz The Junior Art Gallery, zyskując uznanie krytyków i miłośników sztuki. Warto odnotować, że w 1969 roku muzycy z New York Philharmonic zlecili wykonanie mezuzah dla Resi Schor, która miała być upominkiem dla znanego dyrygenta Leonarda Bernsteina.