Gustaw Frieman

---

Życiorys

Urodził się w rodzinie szwedzkiej, która osiedliła się w Polsce na początku XIX wieku.

Zdobywał wiedzę pod okiem Stanisława Serwaczyńskiego, doskonaląc swoje umiejętności gry na skrzypcach w Lublinie.

W latach 1862 (lub 1864) do 1865 studiował w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem Lamberta Massarta, gdzie osiągnął znaczące sukcesy, zdobywając główną nagrodę oraz złoty medal.

W Berlinie studiował kompozycję u Philippa Rüfera. Jego kariera jako wirtuoza skrzypiec rozpoczęła się w 1866 roku, kiedy występował w Brukseli, Dreźnie, Wiedniu oraz Lwowie.

W Warszawie zadebiutował w 1867 roku i kontynuował koncerty w tym mieście aż do 1899 roku. Jego występy miały także miejsce w Poznaniu (1867), Krakowie, Wilnie, a także w Lublinie w latach 1869 i 1875–1877. Oprócz tego, koncertował w Berlinie (1872), Kijowie (1880, 1884), Sankt Petersburgu (1882) oraz około 40 razy w południowej Rosji (1888).

W latach 1887–1888 pełnił funkcję profesora skrzypiec w Instytucie Muzycznym w Warszawie, a od 1889 roku wykładał w Konserwatorium w Odessie, gdzie pełnił również rolę dyrektora (1888).

W szczególności był znanym solistą i kameralistą na dworach w Austrii, Persji oraz Hesji.

Jego umiejętności sprawiły, że zyskał uznanie jako interpretator koncertów skrzypcowych Mendelssohna, Spohra, Rode’a, Vieuxtempsa oraz Schumanna. Często wykonywał również utwory Wieniawskiego, który wywarł duży wpływ na jego twórczość.

Wyróżniał się błyskotliwą techniką, doskonałym brzmieniem oraz niezwykłą muzykalnością i temperamentem, charakterystycznymi dla szkoły francuskiej.

Komponował głównie łatwe miniatury salonowe na skrzypce. Zmarł w Odessie 26 września 1902 roku, chociaż pewne źródła podają inne daty – 28 lub 30 września.

Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 64, miejsce 1).

Kompozycje

Kompozycje Gustawa Friemana ukazują jego niezwykły talent i zróżnicowany styl. Wśród nich wyróżniają się utwory, które w doskonały sposób łączą tradycyjne motywy z nowoczesnymi formami.

• kołysanka,
• kujawak, op. 6,
• romance, op. 14,
• tańce góralskie, op. 19.

---

Oceń: Gustaw Frieman

---