Andrzej Syska

---

Życiorys

Andrzej Syska to artysta, który w 1985 roku zakończył swoje studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Debiutował w latach osiemdziesiątych, wchodząc w skład poznańskiej grupy O’PA. Jego pierwsze kroki w sztuce związane były z malarstwem, gdzie skoncentrował się na problematyce przestrzeni oraz geometrii w dziełach malarskich, które tworzył w tym okresie.

Z czasem jego zainteresowania zaczęły kierować się w stronę obiektów trójwymiarowych oraz realizacji przestrzennych, które zrywały z tradycyjnymi iluzjami przestrzeni. W swoich pracach wykorzystywał różnorodne przedmioty gotowe, które grupował w intuicyjne zestawienia, generujące nowe, zaskakujące znaczenia, które naruszały ustalone kategorie pojęciowe.

W jego dziełach dominowały zasady, które były zarówno jego autorskimi prawami, jak i „cytowanymi” z natury regułami. Od lat dziewięćdziesiątych jego twórczość koncentruje się głównie na instalacjach, w których światło odgrywa kluczową rolę, tworząc niepowtarzalną atmosferę i doznania estetyczne.

Od 1999 roku Andrzej Syska pełni funkcję kierownika Pracowni Transformacji Przestrzeni i Mediów w Katedrze Intermediów na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W 2004 roku uzyskał tytuł profesora w dziedzinie sztuk plastycznych, co dodatkowo wzmacnia jego pozycję w świecie sztuki.

Twórczość

W przypadku twórczości Andrzeja Syski, kluczem do zrozumienia jego dzieł jest sposób operowania światłem. Nasze postrzeganie jego instalacji nie tylko ujawnia, ale również pozwala na interakcję z odbiorcą. Syska używa czujników ruchu i ciepła, co sprawia, że jego prace nabierają życia dopiero w kontakcie z widzem. Ta interakcja wprowadza do jego sztuki element przypadkowości, co czyni proces tworzenia niezwykle dynamicznym.

Oprócz światła, istotnym elementem instalacji jest również temperatura. Jej zmiany inicjują włączanie i wyłączanie rozmaitych mechanizmów, które są specjalnie zaprojektowane dla poszczególnych dzieł. Dzięki temu prace artysty uzyskują cechy samoregulujących się organizmów, co sprawia, że zaczynają żyć własnym życiem. Często działają one w sposób przypadkowy, zaskakując widza swoją nieprzewidywalnością oraz trudnością w kontrolowaniu ich reakcji.

W takich projektach jak „Lumenofobie”, „Światłosfery” czy „Abberacje”, światło pełni rolę podstawowego materiału artystycznego, które kształtuje wszystkie aspekty prac. Dzięki niemu mogą ujawniać się skryte wizerunki lub być ożywiane w taki sposób, że stają się dominującą siłą obiektów. Światło to często rodzi się z złożonych układów elektrycznych, których źródło nie zawsze jest całkowicie oczywiste.

Andrzej Syska ma na swoim koncie ponad 30 indywidualnych wystaw, z których do najważniejszych należą: „Światłosfery” w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie w 1995 roku, „Dark rooms” w Zamku Ujazdowskim w Warszawie w 1997 roku oraz „Cyrkulacje, Pulsacje, Lśnienia” w poznańskim „Arsenale” w 1998 roku.

---

Oceń: Andrzej Syska

---