Antoni Feliks Barciński, urodzony 26 czerwca 1803 roku w Lublinie, to postać, która w znaczący sposób wpłynęła na rozwój nauk ścisłych oraz ekonomii w Polsce. Jego życie zakończyło się 9 maja 1878 roku w Warszawie.
W ciągu swojej kariery Barciński dał się poznać jako matematyk, ekonomista oraz nauczyciel. Jego praca jako urzędnika państwowego również miała duże znaczenie dla kształtowania polityki edukacyjnej i społecznej w owym czasie.
Życiorys
Antoni Feliks Barciński przyszedł na świat w Lublinie, jako syn Walentego, lubelskiego mieszczanina pochodzącego z Radomia, oraz jego żony Małgorzaty z d. Morawskiej. W 1823 roku z wyróżnieniem ukończył szkołę wojewódzką w Lublinie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Aby utrzymać się, udzielał korepetycji oraz pełnił rolę guwernanta w pensji prowadzonej przez Chopinów. W tym okresie prowadził zajęcia z geometrii analitycznej oraz algebry w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego.
W 1827 roku Barciński został wybrany jako kandydat na profesora rachunkowości, buchalterii oraz korespondencji handlowej w planowanym Instytucie Politechnicznym. Na koszt rządu wyruszył na studia do Paryża, a także odbył podróż naukową, która obejmowała Anglię, Francję, Niemcy, Włochy oraz Szwajcarię. Po czterech latach wrócił do Warszawy, jednak z powodu wydarzeń związanych z powstaniem listopadowym, projekt Instytutu nie doszedł do skutku. Rozpoczął nowy rozdział swojej kariery w Banku Polskim, a do 1841 roku wykładał matematykę wyższą w Gimnazjum Wojewódzkim, które zastąpiło Liceum Warszawskie. W latach 1836–1837 prowadził wykłady z matematyki oraz buchalterii w Instytucie Agronomicznym na Marymoncie.
Od 1833 roku pracował w kancelarii ordynacji zamojskiej jako buchalter, gdzie pozostawał przez kolejne dwadzieścia parę lat. W 1843 roku zrezygnował z nauczycielskiej kariery, otrzymując nominację na stanowisko p.o. naczelnika w Wydziale Górnictwa Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Po upływie dwóch lat awansował na naczelnika tego wydziału. W latach 1845–1849 był członkiem Rady Opiekuńczej Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie.
W 1854 roku Barciński przynależał do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych, a także był członkiem Rady Przemysłowej. W latach 1860–1861 aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Rolniczego, a w październiku 1862 roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. W 1872 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.
8 listopada 1834 roku poślubił Izabellę Chopin, młodszą siostrę Fryderyka Chopina. Ich małżeństwo nie doczekało się potomstwa. Zmarł w Warszawie 9 maja 1878 roku, a jego ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz powązkowski (kwatera II, rząd 2, grób 9/10).
Publikacje
Antoni Feliks Barciński, uznawany za autorytet w dziedzinie finansów i rachunkowości, przyczynił się do rozwoju literatury specjalistycznej przez szereg istotnych publikacji. Oto lista jego dzieł:
- O giełdzie londyńskiej, Warszawa 1929,
- O giełdzie paryzkiej: z wyszczególnieniem i opisem wszystkich spekulacji na papiery długów publicznych, Warszawa 1932,
- O rachunkowości kupieckiej, tom I, II i III, Warszawa 1833, 1834, 1835,
- Arytmetyka przemysłowo-handlowa, Warszawa 1935,
- Popularny wykład początków arytmetyki: obejmujący liczenie, działania na liczbach całkowitych, wiadomość o miarach i wagach, działania na liczbach wielorakich, i zastosowania działań arytmetycznych do rozwiązywania zagadnień z życia potocznego, Warszawa 1843,
- Buchalteryja podwójna i jej zastosowanie do handlu, bankierstwa i różnych zakładów fabrycznych. 2 Części, Warszawa 1876.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: ANTONI FELIKS BARCIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 28.03.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Waldemar Paruch | Tomasz Pawelec | Wojciech Wojtasiak | Jerzy Bałdyga | Irena Słońska | Barbara Jaruzelska | Jerzy Węcławski | Krzysztof Jan Kurzydłowski | Jan Jaskanis (archeolog) | Jerzy Samuel Bandtkie | Agnieszka Dudzińska (socjolog) | Monika Rudaś-Grodzka | Andrzej Bałaban | Irena Rolska | Tomasz Kranz | Józef Mélèze-Modrzejewski | Roman Reszel | Maria Dakowska | Anna Barańska (historyk) | Siergiej Lebiediew (chemik)Oceń: Antoni Feliks Barciński