Józef Mélèze-Modrzejewski

Nauka i edukacja

Józef Edmund Mélèze-Modrzejewski, urodzony 8 marca 1930 roku w Lublinie, był wybitnym polskim historykiem specjalizującym się w badaniach nad starożytnym światem oraz papirologią. Jego pasja do historii antycznej oraz dążenie do zgłębiania tajemnic przeszłości zaowocowały znaczącymi osiągnięciami w tej dziedzinie.

Po dziesięcioleciach wnikliwej pracy naukowej oraz dydaktycznej, Mélèze-Modrzejewski odszedł z tego świata 29 stycznia 2017 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek oraz liczne pokolenia uczniów, którzy inspirowali się jego wiedzą i zaangażowaniem.

Życiorys

Józef Mélèze-Modrzejewski, wybitny naukowiec, rozpoczął swoją edukację prawniczą na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 roku uzyskał doktorat z zakresu historii, napisany pod okiem Rafała Taubenschlaga. Po ukończeniu studiów, od 1959 roku kontynuował swoją karierę akademicką we Francji. Początkowo pracował w prestiżowym Centre national de la recherche scientifique, a później objął stanowisko wykładowcy historii prawnej i społecznej w ramach Faculté de Droit de Paris oraz Sorbony.

W 1972 roku prowadził seminarium dotyczące papirologii prawniczej oraz historii praw antycznych w École Pratique des Hautes Études. Jego pasja do nauczania i badania historii judaizmu była kontynuowana w latach 1979-2011, kiedy to wykładał na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli. Jego działalność naukowa została doceniona przez Polską Akademię Nauk, do której został przyjęty jako członek zagraniczny w 1997 roku, a także przez Polską Akademię Umiejętności, Akademię Ateńską oraz Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie.

W 2002 roku w uznaniu jego wkładu w rozwój polsko-francuskiej współpracy naukowej, Józef Mélèze-Modrzejewski otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP. Dodatkowo, był także członkiem Komitetu Redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”, gdzie miał znaczący wpływ na rozwój dyscypliny prawa i historii.

Wybrane publikacje

Józef Mélèze-Modrzejewski jest autorem wielu istotnych prac, które wniosły znaczący wkład w różnorodne dziedziny nauki. Oto niektóre z najważniejszych publikacji, które przyczyniły się do jego renomowanej pozycji:

  • The prostagma in the Papyri, Warszawa 1951,
  • (przekład) św. Augustyn, Dialogi filozoficzne, przeł. Anna Świderkówna, Katarzyna Augustyniak, Józef Modrzejewski, Warszawa: „Pax” 1953,
  • (przekład) Francisco de Vitoria, O Indianach, przeł. Józef Modrzejewski, przedm. Mieczysław Żywczyński, Warszawa: Pax 1954,
  • Polish papyrology in the years 1945-1955, Warszawa: Polish Academy of Sciences 1955,
  • Aleksander Macedoński, Warszawa: Książka i Wiedza 1958,
  • Introduction bibliographique à l’histoire du droit et à l’ethnologie juridique. Antiquité/8, Monde hellénistique, Bruxelles: Les Éditions de l’Institut de Sociologie 1965,
  • Żydzi nad Nilem. Od Ramzesa II do Hadriana, przeł. Joanna Olkiewicz, Kraków: The Enigma Press 2000,
  • Droit et justice dans le monde grec et hellenistique, Varsovie: Warsaw University Faculty of Law and Administration. Chair of Roman and Antique Law 2011.

Przypisy

  1. Czasopismo Prawno-Historyczne. amu.edu.pl. [dostęp 23.04.2017 r.]
  2. Józef Méléze-Modrzejewski. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 31.01.2017 r.]
  3. Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 101. docplayer.pl. [dostęp 11.01.2017 r.]
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22.05.2002 r. Monitor Polski nr. 38, poz. 599.

Oceń: Józef Mélèze-Modrzejewski

★★★★★
Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:7