Bohdan Łazuka

---

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Bohdan Łazuka, urodzony 31 października 1938 roku w Lublinie, jest jedynym synem Franciszka Łazuki oraz Wandy z domu Loranc. W młodym wieku, w wieku trzech lat, jego rodzice podjęli decyzję o rozwodzie. Jego ojciec, po kolejnym małżeństwie z Krystyną Nowicką, miał córkę Elżbietę, której rok urodzenia to 1953. Dorastał w malowniczej Dąbrowicy, a po zakończeniu II wojny światowej, razem z matką osiedlił się w Lublinie. W trakcie nauki w siódmej klasie Szkoły Podstawowej nr 24 w Lublinie rozpoczął swoją przygodę z muzyką i teatrem, wstępując do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Lubelskiej oraz biorąc udział w zajęciach teatralnych w Teatrze Młodego Widza.

Próbując połączyć pasję aktorską z nauką, podjął decyzję o przerwaniu edukacji w szkole i zapisał się do technikum budowlanego, które jednak porzucił. Młode lata spędził także w Gdańsku oraz Katowicach, gdzie pracował w sortowni węgla przy lokalnej kopalni. W okresie tym próbował również swoich sił w balecie, biorąc udział w eliminacjach do baletowej grupy Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, jednak nie odniósł sukcesu.

Pod koniec lat pięćdziesiątych zdobył uznanie w Państwowej Szkole Muzycznej I st. nr 4 im. Karola Kurpińskiego w Warszawie, w której uczył się gry na oboju. Namówiony przez przyjaciół, złożył podanie do PWST w Warszawie, gdzie z powodzeniem uczęszczał na studia aktorstwa dramatycznego. W swojej edukacji miał okazję uczyć się pod okiem znakomitych pedagogów, takich jak Ludwik Sempoliński oraz Kazimierz Rudzki. Studia zakończył w 1961 roku, biorąc udział w spektaklu dyplomowym zatytułowanym Bal na Gnojnej, a także w przedstawieniu Wesołe kumoszki z Windsoru, gdzie wcielił się w postać Chudka.

Kariera zawodowa

W trakcie drugiego roku studiów zadebiutował w Teatrze Polskim Radia, biorąc udział w inscenizacji Żołnierza królowej Madagaskaru. Następnie miał przyjemność wystąpić w roli Papkina w Zemście. Na dużym ekranie zadebiutował w 1958 roku, odgrywając postać kelnera w filmie Jana Rybkowskiego, noszącym tytuł Pan Anatol szuka miliona. Po ukończeniu studiów w 1961, z sukcesem koncertował z programem objazdowym Bal na Gnojnej, zaczerpniętym z jego spektaklu dyplomowego. Tego samego roku zadebiutował także w Teatrze Współczesnym w Warszawie, wcielając się w rolę Fiedotika w Trzech siostrach. W następstwie swoich występów, występował jako Zapowiadacz w Karierze Arturo Ui oraz jako sługa Günther w Zamku w Szwecji.

Również w 1961 roku ztalentowany artysta dołączył do Kabaretu Szpak oraz zadebiutował w Kabarecie Starszych Panów, gdzie zagrał młodego Jeremiego Przybory w poetyckim utworze Niespodziewany koniec lata. Zyskał również popularność z przeboju „Przeklnę cię,” wykonanego razem z Barbarą Krafftówną. Bohdan rozpoczął także występy w radiowym programie Podwieczorek przy mikrofonie i zagrał u boku Stanisława Dygata w filmie dyplomowym Jerzego Skolimowskiego Pieniądze albo życie. W końcu 1961 roku miała miejsce premiera filmu Stanisława Możdżeńskiego Zuzanna i chłopcy, gdzie łazuka wcielił się w Kazika, zaliczając swoje pierwsze kroki na arenie filmowej.

W 1962 roku zagrał rolę dziennikarza radiowego w filmie Janusza Morgensterna Jutro premiera, satyrze odnoszącej się do środowiska teatralnego. Na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1963 roku zdobył nagrodę indywidualną w kategorii pieśni popularnej za utwór „Dzisiaj, jutro, zawsze,” a także wyróżnienie za muzyczne interpretacje “Charleston” i „To było tak”. Po występie odszedł z Teatru Współczesnego, by dołączyć do zespołu warszawskiej Syreny. Z tej samej epoki pochodzi jego postać Miecia w filmie Stanisława Wohla Przygoda noworoczna, w którym wystąpił u boku Zofii Kucówny. Po intensywnym sezonie w Syrenie, artysta przyjął propozycję z Teatru Komedia, gdzie zadebiutował w tytule Billy kłamca, a przedstawienie reżyserował Kazimierz Kutz.

W 1964 roku udział w filmie Leonarda Buczkowskiego o tytule Przerwany lot przyniósł mu uznanie krytyków za drugoplanową rolę pana młodego. Po premierze recitalu w Sali Kongresowej 23 listopada, odniósł sukces, biorąc udział w innych koncertach w tym samym miejscu. 1964 rok przyniósł mu także Srebrną Maskę w plebiscycie „Expressu Wieczornego,” a rok później Złotą Maskę, będąc na czołowej pozycji wśród artystów. W 1965 roku wystąpił w towarzystwie publiczności w kawiarni „Nowy Świat” oraz rozpoczął trasę koncertową po kraju. Na 3. KFPP w Opolu w czerwcu tego samego roku zadebiutował z utworem „Życzenia dla pań” oraz zdobył nagrodę za „W siną dal” w duecie z Igą Cembrzyńską.

Oprócz występów na festiwalu, jego kariera wzbogaciła się o programy telewizyjne Jerzego Gruzy: Poznajmy się oraz Małżeństwo doskonałe. W latach 60. realizował koncerty wdzięczne dla międzynarodowej publiczności, między innymi w USA, Kanadzie, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji, Rumunii, Szwecji, Izraelu oraz Czechosłowacji. Jego występy zawierały także współpracę z kabaretem „U Lopka” Kazimierza Krukowskiego. W 1966 roku odegrał postać Edzia Siedleckiego w komedii Krzysztofa Gruszczyńskiego Małżeństwo z rozsądku, w której zaśpiewał szlagier „Miłość złe humory ma”. W obrazie Jerzego Gruzy Próba poświęcony Łazuce z 1967 roku ukazało się jego rozpoznawalne nazwisko po raz kolejny.

Od tamtego czasu jego kariera nabrała rozpędu, grając w licznych filmach, jak na przykład w dziele Jana Rutkiewicza Kochajmy syrenki. Aktor w składzie tria obok Jacka Fedorowicza oraz Piotra Szczepanika wystąpił w objazdowym programie popierajmy się, zadebiutował jako Feliks w sztuce Jadzia wdowa przygotowanej przez Zbigniewa Sawana, a także w filmie Stanisława Barei Przygoda z piosenką (1968).

W latach 70. występował głównie w słuchowiskach radiowych: Na wyspach Hula-Gula, Serwus, jestem nerwus oraz Dzień dobry, jestem z Kobry. Rok 1971 przywiódł bożyszcze do wszechstronności – jego ról jako milicjanta, agenta wywiadu oraz tancerza podczas Motodramy Andrzeja Konica. W tej epoce zaistniał w filmie, który zyskał popularność, Nie lubię poniedziałku (1971) w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego, gdzie jego rola podpitego artysty, nie zapomniana przez widownię. W 1971 roku zdecydował się na odejście z Teatru Komedia. Odtąd w 1972 roku wystawił rolę Lolka w filmie Jacka Butrymowicza Kwiat paproci, premierującego w 2009 roku. W 1974 roku przyjął angaż w Teatrze Rozmaitości, gdzie wystąpił w Cieniu.

W 1976 roku wystąpił w telewizyjnym programie Uczniowie Ludwika Sempolińskiego oraz skutecznie zagrał tancerza w filmie Jerzego Gruzy Motylem jestem, czyli romans 40-latka. W 1977 roku, po odejściu z Teatru Rozmaitości, swoje występy przywrócił na scenie warszawskiego Kwadratu, a także na nowo wkroczył na scenę Teatru Studio, gdzie wzięty był za rolę Dodka w sztuce Wielki Dodek oraz miał przyjemność wystąpić w Madame Sâns-geńe jako Josepha Fouchego. Oprócz tego współpracował w współczesnych produkcjach objazdowych.

Początek lat 80. był okresem, w którym Bohdan ograniczył występy telewizyjne, koncentrując się głównie na teatrach, chociaż za każdym razem jego wizyty w filmach były unikatowe. W 1981 roku brał udział w literacko-politycznej szopce Warto byś wpadł na 35-lecie Teatru Syrena, a w 1982 roku śpiewał piosenkę „Tajemnica Mundialu” z okazji Mistrzostw Świata w Hiszpanii, tworząc głośne wydarzenie. W 1988 roku zagrał samego siebie w Piłkarskim pokerze Janusza Zaorskiego.

Podczas przekroju 1989-1990 artysta kontynuował wystąpienia w Ameryce i Kanadzie, powracając do regularnych występów w Stanach Zjednoczonych. W 1992 roku, po długim okresie pracy, odszedł z Teatru Studio. W ostatnich latach XX wieku prowadził Listę przebojów podwórkowych w Naszej TV, a w 1999 roku opublikował autobiografię „…trzymam się!”, w której plotkował o swojej drodze artystycznej.

W roku 2000 złożył dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Jego powroty do filmów, takich jak rola gangstera w Chłopaki nie płaczą, stały się legendą jego kariery; w serialach takich jak Skarb sekretarza oraz Dom, w których wykonywał rozmaite epizody. Pojawił się także w różnych produkcjach telewizyjnych, takich jak Graczykowie, Świat według Kiepskich i wielu innych. W roku 2001 wyreżyserował Ktoś mnie pokochał w Teatrze Muzycznym-Operetce Wrocławskiej, a w 2003 prowadził Koncert życzeń na antenie radiowej Jedynki.

Kolejne lata przyniosły wiele sukcesów i radości, takich jak praca w Mazowieckim Teatrze Muzycznym im. Jana Kiepury w Warszawie, gdzie wystąpił w klasycznych operetkach oraz udział w festiwalu w Międzyzdrojach, odbierając wyróżnienia. W 2008 roku Bohdan odebrał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury, a rok później zagrał w teledysku do utworu „Dziadek” Etny w 2009 roku. Po watco doczekał się nagrody za świadectwa swojej dotychczasowej twórczości, przyznanej przez Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych w 2019 roku, z kolei w roku 2018 związał się z charytatywnym nagraniem „Pomaganie Jest Trendy” razem z legendarnymi artystami.

Życie prywatne

W czasach studenckich Bohdan Łazuka nawiązał związek z aktorką Zofią Marcinkowską. Jest znanym osobnikiem, który w swoim życiu przeszedł przez cztery małżeństwa. W latach sześćdziesiątych ożenił się po raz pierwszy z aktorką Barbarą Wrzesińską, jednak to małżeństwo zakończyło się rozwodem zaledwie trzy miesiące po ceremonii. Kolejną żoną artysty została tancerka Daniela Pacholczyk, z którą związek również nie trwał długo, bowiem rozstali się po roku wspólnego życia.

W trakcie sześciu lat, jakie spędził z tancerką Małgorzatą Viresco, doczekali się syna, Adama, który przyszedł na świat w 1973 roku. Przy radości macierzyństwa Bohdan w 1980 roku ożenił się z modelką oraz projektantką mody, Renatą Węglińską, z którą mają córkę, Olgę. Po wielu wspólnych latach, małżonkowie zakończyli swoje małżeństwo w 2001 roku, jednak w 2010 roku postanowili na nowo związać się ślubem. Aktualnie Bohdan Łazuka mieszka w Janinowie.

W 2010 roku w wywiadzie wyraził swoje poparcie dla kontrowersyjnego polityka, jakim jest Janusz Korwin-Mikke, co pokazuje jego aktywność także w sferze publicznej.

Filmografia

Filmografia Bohdana Łazuki jest zróżnicowana i bogata. Oto szczegółowy przegląd jego dokonań filmowych, które ilustrują jego wszechstronność jako aktora oraz osobowości artystycznej.

• 1958: Pan Anatol szuka miliona,
• 1959: Pan Profesor (film dok.) – występuje osobiście,
• 1961: Zuzanna i chłopcy,
• 1962: Gangsterzy i filantropi,
• 1962: Jutro premiera,
• 1962: Pistolet typu „Walter P-38”,
• 1963: Przygoda noworoczna,
• 1964: Beata,
• 1964: Przerwany lot,
• 1964: Zakochani są między nami,
• 1965: Kapitan Sowa na tropie – Ramon,
• 1965: Wojna domowa (odc. 7) – jogin Korolczyk; (odc. 15) – tancerz,
• 1966: Kochajmy syrenki,
• 1966: Małżeństwo z rozsądku – Edzio Siedlecki,
• 1968: Przygoda z piosenką,
• 1970: Dzięcioł,
• 1971: Motodrama,
• 1971: Nie lubię poniedziałku – występuje osobiście,
• 1972: Kwiat paproci – Lolek Gajewski,
• 1972: Poszukiwany, poszukiwana – inżynier,
• 1973: Droga (odc. 3) – występuje osobiście,
• 1973: Stawiam na Tolka Banana – operator, członek szajki „filmowców”,
• 1974: Koncert,
• 1974: Nie ma róży bez ognia – Francik (pasażer autobusu),
• 1975–1977: Czterdziestolatek (odc. 8) – pijany kierowca; (odc. 18) – porucznik rezerwy,
• 1976: Brunet wieczorową porą,
• 1976: Motylem jestem, czyli romans 40-latka – tancerz homoseksualista,
• 1978: Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy,
• 1978: Próba ognia i wody,
• 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – piosenkarz i tancerz w „Oazie”,
• 1982: Alicja,
• 1988: Piłkarski poker,
• 1998: Gosia i Małgosia,
• 1998: Skarb sekretarza – ksiądz proboszcz,
• 2000: Chłopaki nie płaczą – szef,
• 2000: Dom – Maestro J. Rene (nauczyciel tańca),
• 2001: Graczykowie (odc. 47 Film) – występuje osobiście,
• 2001: Świat według Kiepskich (odc. 100 100 lat) – wodzirej,
• 2002: Jest sprawa…,
• 2002: Król przedmieścia,
• 2002: Święta wojna (odc. 136) – występuje osobiście,
• 2003: Tygrysy Europy 2 – proboszcz Stanisław,
• 2003–2004: Na Wspólnej – Lucjan Romani,
• 2004: Daleko od noszy,
• 2005: Lawstorant – pan Sylwek,
• 2006: Faceci do wzięcia,
• 2006: Kryminalni – 2 role: Stan Zabłocki; Mieczysław Pytlak (odc. 62),
• 2006: Niania (odc. 16 Nie będę Julią) – reżyser,
• 2007: Ryś – Wąż,
• 2007: Sąsiedzi (odc. 116 Dobra żona) – występuje osobiście,
• 2007: Świat według Kiepskich (odc. 279 Niezastraszeni) – występuje osobiście,
• 2008–2009: Ojciec Mateusz – sąsiad Romantowskich (odc. 3 i 13),
• 2009: Grzeszni i bogaci – Łiljam Forrester,
• 2010: Milion dolarów – pijaczek,
• 2019: Futro z misia – ksiądz,
• 2023: Uwierz w Mikołaja — Zenon.

Opracowano na podstawie materiału źródłowego.

Dyskografia

Oto pełna dyskografia Bohdana Łazuki, znakomitego artysty, który swoją karierę muzyczną rozpoczął w latach 60. XX wieku. Wspaniała kolekcja albumów obejmuje:

• 1965: Bohdan trzymaj się – LP,
• 1967: Życzenia dla pań – LP,
• 1978: Nie ma wyjścia panowie – LP,
• 1989: Moja 50-tka – LP,
• 2017: Nocny Bohdan – Duety – LP.

Piosenki

Warto zwrócić uwagę na wiele słynnych utworów, które są integralną częścią jego twórczości. Oto przykładowa lista niektórych z nich:

• A jednak ja,
• A jednak Warszawianki (muz. Ryszard Sielicki, sł. Włodzimierz Patuszyński),
• Ali Bej (muz. Ryszard Sielicki, sł. Adam Hosper),
• Andriusza,
• Bal na Gnojnej,
• Ballada amerykańskiego żołnierza,
• Ballada o głupcach,
• Barcarola Paola,
• Bo to się zwykle tak zaczyna,
• Bohdan trzymaj się,
• Buba,
• Butterfly cha-cha,
• Bywają czasem takie dni,
• Coś mnie nosi,
• Dla mnie ty,
• Dzisiaj, jutro, zawsze (muz. Wojciech Piętowski, sł. Andrzej Tylczyński) w rytmie tańca Charleston,
• Gdzie spotkamy się dziś,
• Ja się uwielbiam podobać publiczności,
• Jak to dziewczyna,
• Już taki jestem zimny drań,
• Kiedy znów zakwitną białe bzy,
• Ładny kram, jestem sam,
• Mała kobietko,
• Mały gigolo,
• Mężczyzna kulinarny,
• Mieszczańska dusza,
• Miłość złe humory ma (z filmu Małżeństwo z rozsądku),
• Natury mniej, kultury więcej,
• Naucz mnie kochać,
• Nie bądź taka Mona Liza,
• Nie można przestać kochać,
• Nikt nie wie, gdzie mnie szukać,
• Oczy czornyje,
• Odrobinę szczęścia w miłości,
• Parzyste rytmy,
• Piosenka o podrywaczach,
• Pod Twoim oknem,
• Powiatowy twist,
• Przeklnę cię,
• Przepraszam Cię,
• Ramona,
• Raz na ludowo (z Barbarą Rylską),
• Rodzinne tango,
• Samotny mężczyzna,
• Szanujmy zieleń,
• Tajemnica Mundialu (z Alibabkami),
• To było tak (aut. Jerzy Wasowski i Jeremi Przybora),
• Trzy miłości,
• Tylko rozwód,
• Umówiłem się z nią na dziewiątą,
• Urzędnicy pana B.,
• W siną dal (z Igą Cembrzyńską),
• Wakacje nie zawsze wesołe,
• Wiosną mi bądź,
• Żegnajcie uda pani Lali,
• Życzenia dla pań.

Polski dubbing

Bohdan Łazuka ma na swoim koncie wiele ról dubbingowych, które zdobyły uznanie zarówno wśród młodszej, jak i starszej widowni.

• 2005: Harry Potter i Czara Ognia – Barty Crouch,
• 2005: Roboty – Madame Frezer,
• 2008: Lissi na lodzie – Lokaj,
• 2009: Esterhazy,
• 2015: Sawa. Mały wielki bohater – Komar.

Nagrody i odznaczenia

Bohdan Łazuka, jako wybitny artysta, zdobył liczne wyróżnienia oraz nagrody, które potwierdzają jego znaczące osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki. Poniżej przedstawiamy szczegóły dotyczące jego odznaczeń oraz nagród.

• 1963: Nagroda Publiczności za wykonanie piosenki Dzisiaj jutro zawsze na I KFPP w Opolu oraz Wyróżnienie dla piosenki To było tak w jego wykonaniu,
• 1965: Nagroda w kategorii Piosenka rozrywkowa za wykonanie piosenki W siną dal na III KFPP w Opolu,
• 1977: Srebrny Krzyż Zasługi,
• 1979: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
• 1985: Medal 40-lecia Polski Ludowej,
• 1987: Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia,
• 1996: Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady „Prometeusz” za wybitne osiągnięcia estradowe,
• 2001: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 2008: Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności artystycznej związanej z twórczością okresu 20-lecia międzywojennego,
• 2013: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wieloletnia kariera Bohdana Łazuki na scenie artystycznej zaowocowała nie tylko uznaniem wśród publiczności, ale również wśród krytyków, którzy docenili jego twórczość oraz wkład w polską kulturę.

---

Oceń: Bohdan Łazuka

---