Dominik Księski

---

Życiorys

Dominik Księski, syn Jerzego Księskiego, poety i dziennikarza, swoją edukację rozpoczął na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie uzyskał absolutorium w 1982 roku. Następnie, w 1988 roku, ukończył studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1995 roku zrealizował studium dziennikarstwa współczesnego na Uniwersytecie Trnawskim.

Od 1969 do 1978 roku był aktywnym członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Uczestniczył w pracy pedagogicznej jako nauczyciel w szkołach podstawowych w tym w Żninie, w latach 1982–1992. Już w trakcie studiów stanął po stronie opozycji, biorąc udział w strajkach studenckich, a w latach 1983–1989 angażując się w działalność „Solidarności”. Współzałożył i kierował lokalną drukarnią, która wydawała pozycje drugiego obiegu.

W międzyczasie, od 1989 do 1990 roku, zasiadał w prezydium żnińskiego Komitetu Obywatelskiego, a w latach 1990-2005 był aktywnym członkiem Ruchu Obywatelskiego Akcji Demokratycznej, Unii Demokratycznej oraz Unii Wolności. Został także współtwórcą kwartalnika „Żnińskie Zeszyty Historyczne” w 1991 roku.

W 1992 roku rozpoczął własną działalność wydawniczą, co zaowocowało stworzeniem lokalnego Wydawnictwa Dominika Księskiego „Wulkan”. W tym samym czasie pełnił rolę redaktora naczelnego tygodnika „Pałuki”, a w 2003 roku objął stanowisko prezesa Stowarzyszenia Gazet Lokalnych, które zajmował do 2014 roku. Pod jego redakcją ukazały się również takie tytuły jak „Wulkan”, „Pałuki i Ziemia Mogileńska” oraz „Gazeta Biskupińska”.

Dominik Księski był również zaangażowany w działalność społeczną. W 1995 roku zainicjował pierwszą w Polsce akcję wsparcia prasy lokalnej dla wydawców i dziennikarzy z wschodnich sąsiadów Polski, organizując cykl dziesięciodniowych staży w polskich redakcjach. W kolejnych latach prowadził wykłady z zakresu redagowania oraz zarządzania prasą lokalną na Ukrainie oraz Białorusi.

Od czasów studenckich zajmuje się tłumaczeniem pieśni rosyjskich bardów. W 1990 roku wydał kasetę magnetofonową „W stronę gór”, na której umieścił swoje autorskie kompozycje oraz tłumaczenia. Dalsze kroki artystyczne to nagranie dwóch piosenek w 2002 roku na składance „Gdy powieje latem”, a także wydanie płyt „Pojedziemy” (2005) z tłumaczeniami piosenek Władimira Wysockiego i „Tylko tu” (2016) z własnymi utworami o tematyce górskiej.

W 2017 roku przeszedł Łuk Karpat przy udziale zmieniających się towarzyszy marszu. Z tej wyprawy napisał książkę „Ogień to druga woda czyli Łuk Karpat”, która w 2020 roku zdobyła pierwszą nagrodę w kategorii „proza literacka o tematyce górskiej” na V Międzynarodowym Konkursie „Najlepsze wydawnictwa o górach” podczas Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2011 roku prezydent Bronisław Komorowski uhonorował go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. To prestiżowe odznaczenie świadczy o jego znaczącym wkładzie w rozwój kraju.

W tym samym roku otrzymał również odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”, co jest dowodem jego działań na rzecz kultury i społeczności lokalnych.

Dodatkowo, za stworzenie Stowarzyszenia Gazet Lokalnych został uhonorowany Społecznym Noblem Ashoki 2011, co podkreśla jego zaangażowanie i wpływ na rozwój lokalnych mediów.

---

Oceń: Dominik Księski

---