Jerzy Juliusz Kijowski

---

Życiorys

Kariera naukowa

Jerzy Juliusz Kijowski, znakomity fizyk teoretyczny, rozpoczął swoją edukację w Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, które ukończył w 1960 roku. Pięć lat później zdobył dyplom z fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. Kijowski kontynuował swoją karierę akademicką, uzyskując stopień doktora w roku 1969, a po czterech latach doktora habilitowanego na tej samej uczelni. W 1982 roku, 17 września, przyznano mu tytuł profesora nauk fizycznych. Jego działalność zawodowa koncentrowała się w Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, gdzie pełnił wiele istotnych funkcji.

W latach 1980–1985 był zastępcą dyrektora tego Centrum, a później, w latach 1991–1992, dyrektorem. W latach 1996–1999 Kijowski kierował Katedrą Metod Matematycznych Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. Jako profesor zwyczajny pracował również na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz dzielił się swoją wiedzą jako profesor wizytujący w wielu prestiżowych uczelniach w Europie, w tym w Kolonii, Lipsku, Turynie oraz we Włoszech.

Jerzy Kijowski to również aktywny członek redakcji wielu czasopism naukowych, takich jak:

• „Reports on Mathematical Physics”,
• „Acta Physica Polonica”,
• „Journal of Geometry and Physics”,

Co więcej, brał czynny udział w popularyzacji wiedzy z zakresu fizyki i matematyki, organizując wykłady i publikując artykuły dla Centrum Nauki Kopernik oraz na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 2011 roku był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Relatywistycznego.

Dorobek badawczy

Kijowski jest uczniem i kontynuatorem prac Krzysztofa Maurina, a jego osiągnięcia naukowe obejmują wiele innowacyjnych koncepcji. Należy do nich m.in.:

• wprowadzenie pojęcia geometrii wielosymplektycznej do opisu struktury kanonicznej teorii pola,
• innowacyjny operator „czasu przejścia” w mechanice kwantowej,
• nowa interpretacja zasady nieoznaczoności dla czasu i energii,
• całkowicie nowa zasada wariacyjna dla równań Einsteina,
• pojawiło się również nowe podejście do pól z cechowaniem na kracie,
• oraz oryginalny dowód dodatniości energii grawitacyjnej.

Działalność harcerska

W latach 1962–1973 Jerzy Kijowski był aktywnym członkiem „Czarnej Jedynki”, jednej z najstarszych polskich drużyn harcerskich, założonej w 1911 roku. W 1962 roku, wspólnie z Markiem Barańskim, reaktywował tę drużynę, którą współprowadził do 1965 roku. W 1969 roku, wraz z bratem Januszem oraz grupą przyjaciół, takich jak Michałem Kuleszą, Antonim Macierewiczem, Andrzejem Celińskim oraz Wojciechem Onyszkiewiczem, założył „Gromadę Włóczęgów” – klub dyskusyjny działający przy 1 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej, który skupiał instruktorów oraz byłych harcerzy.

W ramach Szczepu 1 WDH, Kijowski powołał drużynę żeglarską o nazwie Viking Valparaiso, której celem było remontowanie jachtu pełnomorskiego Zjawa II. Drużyna podjęła także wyzwanie odbycia rejsu po Morzu Śródziemnym, co miało być spełnieniem wikingów pragnących dotrzeć na antypody Warszawy.

Działalność artystyczna i inna

Muzyka również odgrywa ważną rolę w życiu Jerzego Kijowskiego. Gra na pianinie, gitarze i klarnecie to jego ulubione zajęcia. Był założycielem oraz dyrygentem Chóru Flaminae, który powstał ze scholi młodzieżowej w kościele Opatrzności Bożej przy ul. Dickensa w Warszawie. Prowadził ten zespół od 1978 do 2003 roku, przekazując stery jego córce Marcie. W 1985 roku chór zdobył II nagrodę na festiwalu Sacrosong w Mistrzejowicach i odnosił sukcesy na festiwalu Cantate Deo w Gliwicach.

Oprócz swojej działalności artystycznej, Kijowski jest również członkiem honorowym Przymierza Rodzin, organizacji, którą współzakładał w 1983 roku.

Wyróżnienia

Jerzy Juliusz Kijowski, wybitny przedstawiciel polskiej matematyki, otrzymał szereg prestiżowych nagród na przestrzeni swojej kariery naukowej. W 1969 roku wyróżniony został Nagrodą Młodych Polskiego Towarzystwa Matematycznego, co było początkiem serii jego znaczących osiągnięć.

W kolejnych latach, w 1972 roku, przyznano mu Nagrodę Główną im. Stanisława Zaremby PTM, szczególnie za jego osiągnięcia w dziedzinie matematyki stosowanej. Dodatkowo, w 1980 roku, Jerzy Kijowski otrzymał Nagrodę Wydziału III PAN, co stanowiło potwierdzenie jego licznych zasług w obszarze badań naukowych.

Warto również wspomnieć o nagrodzie, którą zdobył od VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Poza tym, Jerzy Kijowski był laureatem programu „Mistrz” Fundacji Nauki Polskiej w latach 1999–2003, co podkreśla jego znaczenie w polskim środowisku naukowym.

W latach 1976–1977 Kijowski miał zaszczyt być stypendystą Fundacji Humboldta w Republice Federalnej Niemiec, co stanowiło ważny krok w jego międzynarodowej karierze naukowej.

Książki

W 2015 roku Jerzy Juliusz Kijowski opublikował dzieło zatytułowane Geometria różniczkowa jako narzędzie nauk przyrodniczych. Książka ta została wydana przez Centrum Studiów Zaawansowanych Politechniki Warszawskiej i jest zarejestrowana pod numerem ISBN 978-83-6199313-1.

---

Oceń: Jerzy Juliusz Kijowski

---