Henryk Jerzy Kukier, znany polski pięściarz, urodził się 1 stycznia 1930 roku w Lublinie. Jego kariera sportowa jest naznaczona wieloma osiągnięciami, które uzyskał na arenie międzynarodowej.
W ciągu swojej drogi sportowej Kukier zdobył tytuł mistrza Europy oraz miał zaszczyt reprezentować Polskę jako trzykrotny olimpijczyk. Po długim i owocnym życiu, zakończył je 5 grudnia 2020 roku w Strzelcach Krajeńskich.
Życiorys
Henryk Kukier, syn Franciszka, był znanym pięściarzem, który walczył w wadze muszej. W okresie 1948–1961 dumnie reprezentował barwy Lublinianki, a także CWKS Warszawa oraz Avii Świdnik, gdzie odniósł wiele sukcesów.
W trakcie swojej kariery stawał na podium mistrzostw Polski, zdobywając tytuł mistrza kraju sześciokrotnie, w latach: 1953, 1954, 1955, 1956, 1957 oraz 1960. Natomiast w 1952 roku zajął drugie miejsce, dostępując zaszczytu wicemistrza. Czterokrotnie reprezentując Polskę na mistrzostwach Europy, odniósł największy sukces podczas pierwszego startu w Warszawie w 1953, zdobywając złoty medal. W 1955 roku, na mistrzostwach w Berlinie Zach., zdołał wywalczyć medal brązowy. Kukier brał także udział w zawodach w Pradze w 1957 oraz w Lucernie w 1959, jednak te występy nie przyniosły mu wymarzonego sukcesu.
W swojej bogatej karierze zaliczył trzy starty olimpijskie, uczestnicząc w igrzyskach w Helsinkach w 1952, Melbourne w 1956 oraz Rzymie w 1960. Niestety, w każdym z tych wyjazdów nie odniósł powodzenia, odpadając po pierwszej walce. Łącznie stoczył 256 walk, z których 234 wygrał, 1 zremisował, a 21 przegrał. W reprezentacji Polski występował 35 razy, wygrywając 25 walk, a 10 razy musiał uznać wyższość przeciwników.
Jego osiągnięcia nie przeszły bez echa. W 1953 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi za swoje zasługi w dziedzinie kultury fizycznej i sportu. W 2003 roku wyróżniono go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność na rzecz rozwoju polskiego boksu. W 2000 roku przyznano mu również Nagrodę im. Aleksandra Rekszy, co dodatkowo uświetniło jego karierę.
Po zakończeniu kariery sportowej, Henryk Kukier zajął się trenowaniem i działalnością sportową, by wspierać młodsze pokolenia pięściarzy. Po wieloletniej, ciężkiej chorobie zmarł 5 grudnia 2020 roku. Przez ostatnie lata swojego życia przebywał w prywatnym ośrodku opieki i rehabilitacji niedaleko Lublina. Został pochowany 10 grudnia 2020 roku na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie, pozostawiając po sobie wielki ślad w historii polskiego boksu.
Przypisy
- Henryk Kukier Biographical information. olympedia.org. [dostęp 08.10.2023 r.]
- Pożegnaliśmy Henryka Kukiera, mistrza Europy i trzykrotnego olimpijczyka. kurierlubelski.pl. [dostęp 10.12.2020 r.]
- a b Zmarł Henryk Kukier. "Krótki film o miłości i zapomnieniu". onet.pl. [dostęp 05.12.2020 r.]
- M.P. z 2003 r. nr 53, poz. 839.
- M.P. z 1953 r. nr 57, poz. 720.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Paweł Holc | Konrad Paciorkowski | Andrzej Głowacki (piłkarz) | Agata Dobrowolska | Leszek Jezierski | Jerzy Brzyski | Kacper Grabowski | Modest Boguszewski | Ryszard Łysakowski | Aleksandra Mirosław | Waldemar Kozak | Dorota Buczkowska (lekkoatletka) | Tadeusz Kostro | Małgorzata Zadura | Barbara Pudło | Izabela Kostruba | Włodzimierz Szwendrowski | Joanna Pizoń-Świtkowska | Dagmara Komorowicz | Dariusz ŚledźOceń: Henryk Kukier