Mieczysław Biernacki (matematyk)

---

Życiorys

Mieczysław Biernacki przyszedł na świat w rodzinie, w której ojciec, Mieczysław Józef, pełnił rolę lekarza, a matka, Zofia Anna, pochodziła z rodu Weysflogów. W domu tym wychował się z bratem, Andrzejem Piotrem, który również wybrał ścieżkę medyczną i stał się lekarzem internistą oraz hematologiem. Andrzej poślubił Grażynę Bacewicz, znaną postać w polskiej kulturze.

Szkołę Filologiczną im. Stanisława Staszica w Lublinie ukończył w 1909 roku, a wkrótce potem podjął studia z zakresu chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1911 roku został jednak wydalony z uczelni za aktywne uczestnictwo w protestach studenckich przeciwko wykładom ks. Kazimierza Zimmermanna. Po tym incydencie zdecydował się na kontynuację nauki na paryskiej Sorbonie.

W latach 1914–1920 służył jako ochotnik w armii francuskiej, a następnie w armii gen. Józefa Hallera. Niestety, w trakcie działań wojennych odniósł wiele ran, w tym poważne zatrucie gazem.

Po zakończeniu wojny, Mieczysław powrócił do Polski. W 1923 roku uzyskał licencjat z matematyki na Sorbonie, a w maju 1928 roku obronił doktorat z nauk matematycznych na podstawie pracy zatytułowanej „Sur les équations algébriques contenant des paramètres arbitraires”, którą przygotował pod czujnym okiem profesora Pawła Montela.

Karierę akademicką rozpoczął w Wilnie, gdzie przez rok był starszym asystentem. W listopadzie 1929 roku przeniósł się do Poznania, gdzie został profesorem nadzwyczajnym matematyki i objął kierownictwo Katedry Matematyki, które pełnił aż do wybuchu II wojny światowej. W 1937 roku awansował na profesora zwyczajnego.

W czasie okupacji przebywał w Lublinie, gdzie oferował prywatne lekcje matematyki. Po wyzwoleniu miasta zdecydował się pozostać w nim na stałe. Był jednym z osób zaangażowanych w tworzenie UMCS, gdzie w grudniu 1944 roku objął kierownictwo Katedry Matematyki.

Od 1946 roku Mieczysław Biernacki był aktywnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz od 1949 roku pracownikiem Instytutu Matematyki PAU. Jego działalność naukowa obejmowała również uczestnictwo w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk i Polskim Towarzystwie Matematycznym, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa w latach 1937–1938 oraz 1948–1951.

W swoich badaniach koncentrował się na analizie matematycznej oraz geometrii, do jego dorobku naukowego należy 87 publikacji, w tym dwutomowy podręcznik poświęcony geometrii różniczkowej.

Ostatecznie, Mieczysław Biernacki zmarł w Lublinie 21 listopada 1959 roku i tam też został pochowany.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Biernacki, jako wybitny matematyk, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój nauki. Poniżej przedstawiono listę tych uznawanych wyróżnień:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (nadań 28 września 1954),
• Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 22 lipca 1950),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (otrzymany 14 stycznia 1955),
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja, 1936).

Nagrody

Mieczysław Biernacki, jako wybitny matematyk, został uhonorowany licznymi nagrodami, które podkreślają jego znaczący wkład w nauki matematyczne.

• nagroda im. Stefana Banacha w roku 1947,
• Państwowa Nagroda Naukowa II stopnia w dziedzinie nauk matematyczno-przyrodniczych za całość dotychczasowej pracy w matematyce, a w szczególności za dorobek powojenny w roku 1950.

---

Oceń: Mieczysław Biernacki (matematyk)

---