Zofia Maria Lassota, wybitna polska biochemik, urodziła się 15 maja 1923 roku w Lublinie. Przez całe swoje życie koncentrowała się na badaniach z zakresu biochemii oraz zagadnieniach związanych z gruźlicą.
W szczególności jej prace dotyczyły wpływu promieniowania na organizmy żywe, co czyniło ją ekspertem w tej dziedzinie. Zofia Lassota zmarła 22 sierpnia 1997 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy jako profesor.
Życiorys
W 1950 roku Zofia Lassota zakończyła swoje studia na Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. Po ukończeniu nauki, w latach 1950–1954 pełniła funkcję adiunkta na Akademii Medycznej w Warszawie. Dodatkowo, do 1952 roku pracowała także w warszawskim Instytucie Gruźlicy. W kolejnych latach była pracownikiem Państwowego Instytutu Higieny.
Od 1954 roku Zofia Lassota kontynuowała swoją karierę jako pracownik naukowy w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN, awansując na członka rady naukowej tego instytutu w 1965 roku. Pełniła również obowiązki wicedyrektora w latach 1970–1975. W 1959 roku uzyskała stopień doktora, a w 1967 roku habilitowała się. W 1974 roku została profesorem nadzwyczajnym, a osiem lat później, w 1982 roku, profesorem zwyczajnym. Równocześnie, od 1978 roku, była członkiem rady naukowej Instytutu Biologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach.
W latach 1965–1972 Zofia Lassota miała zaszczyt pełnić funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Postępy Biochemii”. Stale angażowała się w życie naukowe i od 1958 roku była członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Dodatkowo, w 1967 roku, została członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie.
Życie prywatne Zofii Lassoty związane było z Warszawą, gdzie mieszkała przy ulicy Elektoralnej.
Publikacje
Oto kluczowe publikacje, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w różnych dziedzinach:
- badania nad metabolizmem prątków gruźlicy (1954/1955),
- badania nad wpływem promieniowania jonizującego na owady (1963, 1965, 1967),
- badania nad układem cholinergicznym owadów (1961, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975),
- biochemia rozwoju osobniczego (1974, 1977, 1979, 1981).
Przypisy
- Profesor Zofia Lassota - wspomnienia, „Postępy Biochemii” (4), 1997 r., s. 226.
- Lidia Becela, Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny, Warszawa: Wydawn. Interpress, 1984 r., s. 518, ISBN 83-223-2073-6.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Gabriel Juda Lichtenfeld | Andrzej Nowakowski (historyk) | Jan Władysław Dawid | Anna Marciniak-Czochra | Jan Kajetan Trojański | Wojciech Nowakowski (elektronik) | Stanisław Jerzy Czuczwar | Stanisław Śnieżewski | Krzysztof Choiński | Barbara Kiereś | Jolanta Szołno-Koguc | Jakub Honigsman | Jan Riabinin | Andrzej Peciak | Iwona Hofman | Marzena Górecka | Dariusz Biernacki | Tomasz J. Kowalski | Włodzimierz Zwolski | Artur BlaimOceń: Zofia Lassota