Antonina Campi

Jej kariera artystyczna rozpoczęła się już w 1785 roku, kiedy to zadebiutowała w Lublinie. Wkrótce zdobyła uznanie i w 1788 roku została nadworną śpiewaczką króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Rok później, w 1789 roku, podjęła studia w królewskiej szkole śpiewu, co przyczyniło się do dalszego rozwoju jej talentu.

Antonina Campi wyróżniała się znakomitymi warunkami głosowymi, posiadając trzyoktawową skalę głosu od altowego g do wysokiego f. Dzięki temu, bardzo szybko zyskała popularność zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Często występowała w Warszawie, a także była zapraszana na koncerty do Pragi, gdzie osiedliła się w 1791 roku.

W 1801 roku przeprowadziła się do Wiednia, gdzie została primadonną opery cesarskiej. W tym samym roku miała zaszczyt zaśpiewać partię Klary w operze "Aleksander" podczas otwarcia Theater an der Wien. Kompozytor Ferdinando Paer stworzył specjalnie dla niej operę "Sardzino", co potwierdza jej status jako jednej z wiodących artystek swoich czasów.

W latach 1817 i 1820 Campi odbyła tournee po Europie, co jeszcze bardziej umocniło jej pozycję na międzynarodowej scenie muzycznej. Szczególnie chwalona była za swoje wykonania partii w słynnych operach Mozarta, takich jak:

• Hrabina w "Weselu Figara",
• Donna Anna w "Don Juan",
• Królowa Nocy w "Zaczarowanym Flecie".

Obok włoskiej śpiewaczki Angelici Catalani, Antonina Campi była uważana za jedną z najwybitniejszych śpiewaczek operowych swojego czasu w Europie, a jej niezwykły talent na zawsze pozostanie w pamięci miłośników opery.