Ewa Bojar

Przedsiębiorczość i ekonomia

Ewa Bożenna Bojar, urodzona 16 maja 1949 roku w Lublinie, to wybitna polska ekonomistka, która zdobyła renomę w zakresie polityki regionalnej i zarządzania.

Posiada tytuł profesora nauk ekonomicznych oraz obecnie pełni funkcję profesora zwyczajnego na Politechnice Lubelskiej.

W latach 1999–2002 była także prorektorem tej uczelni, gdzie jej działania miały istotny wpływ na rozwój instytucji oraz edukacji w regionie.

Życiorys

W 1971 roku ukończyła studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, co stanowi początek jej długiej kariery akademickiej. W 1980 roku uzyskała tytuł doktora nauk ekonomicznych na Wydziale Ekonomicznym UMCS, przedstawiając pracę zatytułowaną Oddziaływanie instrumentów ekonomiczno-finansowych na racjonalność gospodarowania zapasami, na przykładzie wybranych przedsiębiorstw przemysłu maszynowego, której promotorem był profesor Wacław Grzybowski. Dalszy rozwój jej kariery naukowej miał miejsce w 1992 roku, gdy w Instytucie Gospodarki Narodowej imienia Gieorgija Plechanowa w Moskwie otrzymała stopień doktora habilitowanego. Nadal kontynuowała rozwój akademicki, a 30 czerwca 2003 roku została uhonorowana tytułem profesora nauk ekonomicznych.

W latach 1971–1972 Ewa Bojar pełniła rolę inspektora w Narodowym Banku Polskim, a w 1972 roku rozpoczęła pracę na Politechnice Lubelskiej, gdzie związała swoją karierę z nauczaniem i badaniami. W latach 1993-1999 zajmowała stanowisko prodziekana ds. kształcenia na Wydziale Zarządzania i Podstaw Techniki, a w kadencjach 1999-2002 była prorektorem ds. nauki tej samej uczelni. Gdy w 2000 roku objęła kierownictwo Katedry Ekonomii i Zarządzania Gospodarką, jej nazwisko stało się synonymem dla rozwoju tego obszaru. Dodatkowo, w latach 2008-2012 oraz 2012-2016 była dziekanem Wydziału Zarządzania Politechniki Lubelskiej.

Bojar jest autorką około 190 prac naukowych, co świadczy o jej zaangażowaniu w rozwój badań ekonomicznych. Jej działalność nie ograniczała się jedynie do publikacji; została członkinią Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, gdzie przewodniczyła komisji rewizyjnej, a także Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa. W latach 2013-2017 miała zaszczyt przewodniczyć Głównej Radzie Naukowej tego towarzystwa oraz przewodzić oddziałowi TNOiK w Lublinie.

W 2005 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy zawodowej, co stanowi znaczące wyróżnienie. Oprócz tego, w ciągu swojej kariery uzyskała również Srebrny Krzyż Zasługi w 1984 roku, a w 1998 roku Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej, otrzymany w 1986 roku.

Przypisy

  1. a b c d e Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska, Krystyna Pikoń: Złota księga nauk społecznych 2014. Gliwice: Mastermedia, 2014.
  2. Prof. dr hab. Ewa Bożenna Bojar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 02.05.2017 r.]
  3. Kadencja 2013–2017. tnoik.org. [dostęp 02.05.2017 r.]
  4. Zdzisław Z. Dobrzański, Rozprawy doktorskie i habilitacyjne Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1944-1984, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995. [dostęp 02.11.2020 r.]
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25.07.2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13.07.1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 461).

Oceń: Ewa Bojar

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:9