Juliusz Vetter

---

Życiorys

Juliusz Vetter był synem Karola Vettera oraz Charlotty, z domu Mende. W jego rodzinnym domu wyrastał w atmosferze kalwińskiej, niemniej jednak brak parafii reformowanej w Lublinie skłonił go do angażowania się w życie parafii ewangelicko-augsburskiej w Lublinie, gdzie również uczestniczył w działalności Kościoła Ewangelicko-Reformowanego.

Jego ojciec, w 1846 roku, otworzył bardzo zyskowny Browar Nr 2 w Lublinie, a później zainwestował w destylarnię wódek. Po jego śmierci w 1883 r. Juliusz, wspólnie ze swoim starszym bratem Augustem, stał się spadkobiercą ojcowskich zakładów oraz fortuny. W 1892 roku bracia uruchomili słodownię, zainstalowali parowe maszyny w browarze, by wkrótce po tym rozbudować jego strukturę o przejęty browar Fricków. Po śmierci Augusta, Juliusz objął jedyną władzę nad ich przedsięwzięciami, a w 1912 roku nabył od Baczewskich dobra Jabłonna. Posiadał również majątek oraz gospodarstwo rybne w Krępcu, a także młyn wodny w Czerniejowie.

W życiu Juliusza nie brakowało także działalności filantropijnej, w której szczególnie angażował się w edukację najmłodszych. Dążył do stworzenia w Lublinie szkoły rzemieślniczej, a w testamencie, sporządzonym w 1914 roku, przeznaczył 80 000 rubli na budowę gmachu tej szkoły oraz dodatkowe 40 000 rubli na wieczysty fundusz na jej utrzymanie. Po śmierci brata przejął funkcję prezesa Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej oraz przewodniczył założonemu w 1908 roku Towarzystwu uczącej się młodzieży. Ufundował ponadto gmach szpitala dziecięcego przy ulicy Poczętkowskiej (obecnie Szpital Kliniczny przy ulicy Stanisława Staszica) w Lublinie, gdzie sam pełnił rolę prezesa zarządu. Wspierał również szpital św. Wincentego w Lublinie, a jego inicjatywy obejmowały także aktywność w Towarzystwie imienia Hieronima Łopacińskiego, które to przedsięwzięcie ufundowało bibliotekę noszącą jego imię.

W sumie, w testamencie zapisał on na cele społeczne aż 250 000 rubli, osobom prywatnym 90 000 rubli, a na darowizny imienia zmarłego przeznaczył 18 000 rubli. Juliusz zmarł bezdzietnie, a jego ceremonia pogrzebowa odbyła się na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 3-2-13). Spadkobierczynią jego majątku została żona, Bronisława z Karszo-Siedlewskich (1860-1938). Część spadku sprzedała, a inną przekazała usynowionemu Brunonowi Vetterowi oraz kuzynowi, senatorowi Tadeuszowi Karszo-Siedlewskiemu.

Juliusz wraz z bratem pozostali na zawsze w pamięci jako patroni działającego do dziś Zespołu Szkół Ekonomicznych w Lublinie.

---

Oceń: Juliusz Vetter

---