Ewa Kralkowska, urodzona 28 sierpnia 1941 roku w Lublinie, to osobistość znana w polskiej medycynie oraz polityce. Pełniła funkcję posłanki na Sejm IV kadencji, co wskazuje na jej zaangażowanie w sprawy publiczne i legislacyjne. W latach 2001–2004 obejmowała stanowisko wiceministra zdrowia, gdzie miała wpływ na politykę zdrowotną w kraju.
Życiorys
Ewa Kralkowska, po ukończeniu studiów na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi, kontynuowała swoje kształcenie na studiach podyplomowych w Paryżu. W 1978 roku uzyskała tytuł doktora nauk medycznych. W tym samym okresie, jako ekspert Światowej Organizacji Zdrowia, pracowała w Mongolii. W swoim dorobku zawodowym zdobyła specjalizację drugiego stopnia z zakresu chorób wewnętrznych oraz toksykologii.
Jest również współautorką znaczących podręczników akademickich oraz autorką licznych publikacji naukowych. W latach 1967–1988 pełniła funkcję kierownika Ośrodka Leczenia Ostrych Zatruć w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi. Następnie, do 1991 roku, pracowała jako ordynator w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego, a od 1994 pełniła rolę lekarza wojewódzkiego w urzędzie wojewódzkim. Do 2001 roku była ordynatorem w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Łodzi.
W latach 1990–1998 aktywnie działała jako radna Łodzi, a w 1994 roku przystąpiła do Unii Pracy, gdzie zasiadała w zarządzie partii oraz kierowała jej radą wojewódzką w Łodzi. Była jednocześnie członkinią Naczelnej Rady Lekarskiej. W wyborach do Sejmu IV kadencji w 2001 roku uzyskała mandat posłanki z okręgu łódzkiego, startując z listy SLD-UP, gdzie reprezentowała Unię Pracy. W rządach Leszka Millera i Marka Belki, do 2004 roku zajmowała stanowisko wiceministra zdrowia, będąc uważaną za bliską współpracowniczkę Mariusza Łapińskiego.
W 2003 roku była kandydatką na nowego ministra zdrowia, jednak nie doszło do jej powołania. W kolejnych latach, w 2005 i 2007, bez powodzenia kandydowała w wyborach parlamentarnych. W 2006 roku starała się o miejsce w radzie miejskiej w Łodzi, jednak również z niepowodzeniem. W 2010 roku, jako przedstawicielka UP, startowała do sejmiku łódzkiego z listy SLD, nie odnosząc sukcesu. Rok później, zyskała mandat radnej, zajmując miejsce Dariusza Jońskiego, który został wybrany do Sejmu. Współtworzyła także klub radnych SLD-UP w sejmiku.
W 2014 roku ponownie ubiegała się o reelekcję z listy koalicji SLD Lewica Razem, nie osiągając zamierzonych celów. W 2015 roku została powołana do zarządu Związku Polskich Parlamentarzystów.
Przypisy
- Eliza Olczyk: Ewa Kralkowska: Dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne jest bardzo dobrym pomysłem. rp.pl, 31.08.2018 r. [dostęp 14.02.2022 r.]
- Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 14.02.2022 r.]
- Zarząd. parlamentarzysci.pl. [dostęp 14.02.2022 r.]
- Balicki odchodzi; Kralkowska ministrem zdrowia. wp.pl, 01.04.2003 r. [dostęp 14.02.2022 r.]
- a b c Ewa Kralkowska. interia.pl, 01.04.2003 r. [dostęp 14.02.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Grzegorz Konopko | Eugeniusz Rzewuski | Stanisław Kostka (1923–1995) | Juliusz Powałkiewicz | Marek Arnsztajn | Feliks Dutkiewicz | Krystyna Biernacka | Janusz Bielak | Witold Marczuk | Janina Górzyńska-Bierut | Bogumił Borowski | Bartłomiej Radziejewski | Andrzej Szot | Andrzej Jaroszyński | Stanisław Huskowski (adwokat) | Krzysztof Celiński | Krzysztof Bolesta | Jan Jeziorański | Roman Menczewicz | Józef Czapski (1907–1987)Oceń: Ewa Kralkowska