Grzegorz Konopko

---

Życiorys

Grzegorz Konopko był postacią o bogatym i złożonym życiorysie. Rozpoczął swoją działalność od członkostwa w Polskiej Partii Socjalistycznej oraz Obozie PPS. Jego zaangażowanie w działalność polityczną doprowadziło do skazania za napad na furgon pocztowy w okolicach Biłgoraja, co skutkowało zesłaniem do Kraju Zabajkalskiego. Po rewolucji lutowej udało mu się uniknąć zesłania i osiedlił się w Czycie, gdzie podjął pracę w warsztatach kolejowych.

W okresie rewolucji październikowej decyzją losu wstąpił do oddziału Czerwonej Gwardii, aktywnie uczestnicząc w walkach przeciwko białym. W sląd pamiętnych wydarzeń wstąpił również do Czeki, stając się kluczowym uczestnikiem rewolucyjnych zmian. W latach 1918–1920 był członkiem tajnego Komitetu Rewolucyjnego oraz komisji zajmującej się łącznością z oddziałami partyzanckimi. Po zakończeniu wojny domowej, w wrześniu 1920 został członkiem Wschodnio-Zabajkalskiego Zgromadzenia Tymczasowego, a także przewodniczącym Zabajkalskiej Rady Ekonomicznej, pełniąc tę funkcję w latach 1920-1922.

Grzegorz Konopko odegrał także istotną rolę w organizacjach związkowych, a od 1927 roku był aktywnym działaczem spółdzielczym w Moskwie. W trudnych czasach II wojny światowej, realizował swoje obowiązki jako pracownik szpitala wojskowego w Moskwie. Po wojnie, w 1943 roku, zaangażował się w działalność Związku Patriotycznego Polaków.

W 1946 roku Grzegorz powrócił do Polski, podejmując obowiązki funkcjonariusza w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego od 15 stycznia 1947. Pracował również w charakterze telefonisty w węźle radiowym MBP oraz jako magazynier począwszy od lutego 1947. W 1952 roku zmienił nazwisko na Konopka, a jego życiowe osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne odznaczenia, w tym Order Lenina oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Grzegorz Konopko zmarł i został pochowany na wojskowych Powązkach, gdzie spoczywa w kwaterze C33-3-14.

---

Oceń: Grzegorz Konopko

---