Stanisław Kostka (1923–1995)


Stanisław Kostka, urodzony 6 listopada 1923 roku w Lublinie, to postać, która odegrała znaczącą rolę w polskiej polityce i wymiarze sprawiedliwości. Zmarł 1 października 1995 roku, pozostawiając po sobie wiele wspomnień wśród swoich współpracowników i wyborców.

Był on nie tylko prokuratorem, ale również posłem na Sejm PRL IV kadencji, co podkreśla jego zaangażowanie w życie polityczne kraju w trudnych latach powojennych.

Życiorys

Stanisław Kostka był synem Franciszka oraz Feliksy, z domu Białek. Ukończył studia, jednak uzyskał wykształcenie wyższe w stopniu niepełnym. Znaczącą część swojej kariery zawodowej spędził, pracując jako prokurator wojewódzki w Lublinie. W latach swojej działalności politycznej, stał się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W 1965 roku, z ramienia tej partii, zdobył mandat posła na Sejm PRL, reprezentując okręg Lublin. W parlamencie pełnił funkcję członka Komisji Wymiaru Sprawiedliwości, przyczyniając się do tworzenia oraz modyfikacji przepisów prawnych w Polsce.

Za swoje zasługi i działalność był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (w roku 1954) oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (w roku 1955).

Przypisy

  1. M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
  2. M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1083

Oceń: Stanisław Kostka (1923–1995)

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:24