Józef Czapski (1907–1987)

---

Życiorys

Syn Jana i Zofii, Józef Czapski, przyszedł na świat w rodzinie rzemieślniczej. Po zakończeniu nauki w Państwowym Seminarium Nauczycielskim, rozpoczął karierę zawodową jako urzędnik. W 1940 roku podjął pracę w Urzędzie Miejskim w Lublinie, gdzie pozostawał zatrudniony także i po zakończeniu II wojny światowej. Rok 1945 był szczególny, ponieważ rozpoczął wówczas studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

W tym samym czasie wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, gdzie pełnił ważne funkcje, w tym sekretarza Wojewódzkiego Komitetu SD w Lublinie od 1952 do 1973 roku. Dodatkowo zasilał grono zastępczych członków (1954–1958) oraz pełnoprawnych członków Centralnego Komitetu SD (1958–1973). Jego taka działalność obejmowała również Centralną Komisję Rewizyjną (1973–1976) oraz Wojewódzką Komisję Rewizyjną (1976).

Oprócz pracy w stronnictwie, Czapski zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Lublinie. Jego działalność w Sejmie PRL rozpoczęła się w 1953 roku, kiedy to objął mandat poselski, zastępując zmarłego Józefa Niećkę ze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Złożył przysięgę poselską w latach 1957, 1961, 1965 oraz 1969.

Józef Czapski aktywnie angażował się w działania społeczne, będąc członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, a także piastując stanowisko prezesa zarządu wojewódzkiego Towarzystwa Szkoły Świeckiej w Lublinie. Jego zasługi zostały docenione poprzez liczne odznaczenia, w tym Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Kawalerski oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954), a także Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi (1955), oraz odznaki „Zasłużony dla miasta Lublina” i „Zasłużony dla Województwa Lubelskiego”.

Na zakończenie jego życiowej drogi, Józef Czapski spoczął na cmentarzu przy ul. Lipowej, co stanowi znak jego głębokiego związku z regionem, w którym spędził większość swojego życia.

---

Oceń: Józef Czapski (1907–1987)

---