Kazimierz Łuszczyński

Duchowieństwo i religia

Kazimierz Tadeusz Łuszczyński, znany pod pseudonimami „Mateusz”, „Orzeł” oraz „Rosa”, to postać o fascynującym i zarazem tragicznym życiorysie. Urodził się 23 września 1921 roku w Lublinie, a zmarł 24 maja 1946. Był karmelitą trzewiczkowym w Krakowie, ogrodnikiem klasztornym oraz żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ) oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW).

Kazimierz był synem Stanisława i Feliksy z Kowalskich. Przez większą część życia mieszkał w Lublinie, gdzie objął stanowisko szefa Powiatowej Administracji Sądowniczej (PAS) NZW. W 1944 roku pełnił również funkcję szefa oddziału V łączności Komendy Okręgu NSZ, a ponadto był adiutantem komendanta Okręgu Lubelskiego NSZ nr III, Michała Kłosowskiego. Ponadto, był aktywnym członkiem Stronnictwa Narodowego.

Niestety, w 1945 roku Kazimierz został aresztowany. W dniu 19 marca 1946 roku, w wyniku tzw. procesu lubelskiego PAS, skazany został wraz z sześcioma innymi współtowarzyszami na podstawie dekretu przez Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie, pod przewodnictwem ppłk A. Janowskiego. Otrzymał karę śmierci (nr sprawy W.1692/46), która nie została ułaskawiona przez Prezydenta Bieruta. Ostatecznie, Łuszczyński został stracony wraz z pozostałymi skazanymi 24 maja 1946 roku.

Pomimo swojego tragicznego losu, Kazimierz pozostaje w pamięci jako symbol walki o wolność. Dokładne miejsce jego pochówku jest nieznane, ale jego grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, w Kwaterze "na Łączce".

Przypisy

  1. Sprawiedliwości staje się zadość. Kara śmierci dla bratobójców z NSZ. Ogłoszenie wyroku w procesie warszawskim. „Trybuna Robotnicza”, 20.03.1946 r.
  2. "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000 r.

Oceń: Kazimierz Łuszczyński

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:25