Ludwik Bronisz-Pikało


Ludwik Bronisz-Pikało, urodzony 9 lutego 1926 roku w Lublinie, przeszedł przez bogate życie jako polski prozaik oraz autor licznych utworów skierowanych do młodzieży. Jego działalność wykraczała poza literaturę, bowiem był również aktywnym działaczem Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP).

W swoim życiu akademickim ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL). W 1944 roku wstąpił do Armii Krajowej, gdzie brał udział w działaniach na rzecz niepodległości Polski. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1944–1945, służył w Ludowym Wojsku Polskim, co stanowiło ważny element jego biografii.

W okresie od 1957 do 1981 roku Bronisz-Pikało był pracownikiem kolejnictwa, co pozwoliło mu na zdobycie cennych doświadczeń, które niewątpliwie wpłynęły na jego twórczość literacką. Jego dorobek artystyczny oraz zaangażowanie w wychowanie młodzieży pozostawiły trwały ślad w polskiej kulturze.

Twórczość

Twórczość Ludwika Bronisz-Pikały jest bogata i różnorodna, obejmująca szereg utworów, które odzwierciedlają jego unikalny styl i wizję artystyczną. Oto lista jego najważniejszych dzieł:

  • pierwsza skrzydlata,
  • murzyń,
  • światło w mroku,
  • sny puszyste, migdałowe,
  • strzały w drodze,
  • legenda o nieuchwytnym,
  • „O17” nadaje,
  • ja kolaborant.

Oceń: Ludwik Bronisz-Pikało

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:23