Piotr Iwaszkiewicz

---

Życiorys

Piotr Iwaszkiewicz to postać o bogatym życiorysie, który rozpoczął się w 1984 roku, kiedy to ukończył filologię klasyczną na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Już w latach studenckich zaangażował się w opozycję demokratyczną, a przez trzy lata sprawował funkcję przewodniczącego Samorządu Studentów Wydziału Historycznego UW, pełniąc tę rolę od 1980 do 1983 roku. W tym czasie aktywnie uczestniczył w podziemnej działalności wydawniczej, co przyniosło mu uznanie i nagrodę od Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

W latach 1981–1992 był członkiem NSZZ „Solidarność”, a jego intelektualne umiejętności zaowocowały tłumaczeniami z greckiego i łaciny oraz wydaniem dwóch książek. Po ukończeniu studiów do 1992 roku pracował jako wykładowca w Instytucie Historycznym UW, prowadząc zajęcia dotyczące historii wczesnego chrześcijaństwa oraz literatury bizantyńskiej i późnorzymskiej.

Od 1992 roku związany był z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, gdzie w 1993 roku ukończył Akademię Dyplomatyczną RFN. W MSZ zajmował się istotnymi kwestiami, takimi jak sprawy wschodnie, rozwiązywanie konfliktów oraz prawa człowieka. W 1994 roku został członkiem grupy rozpoznawczej KBWE, pracując w Armenii oraz Górskim Karabachu. Kolejne lata to praca w Biurze OBWE, gdzie od 1996 do 1998 pełnił rolę szefa Press and Public Relations Office Misji OBWE w Gruzji, a następnie był Human Rights and Media Officer w Aszchabadzie w latach 1999–2000.

W 2001 roku objął stanowisko Chargé d’affaires ambasady RP w Tbilisi, a rok później w Erywaniu, które pełnił do 2003 roku. Kolejno, w latach 2003–2005, był zastępcą ambasadora RP w Ałmaty, a w 2006 roku do 2007 roku piastował stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Polityki Wschodniej MSZ. W 2009 roku zorganizował i prowadził biuro regionalne PERN w Baku, a w 2010 roku, w MSZ, odpowiadał za stosunki dwustronne z Białorusią.

Od maja 2011 do czerwca 2012 roku pełnił funkcję dyrektora Departamentu Współpracy Rozwojowej, gdzie zorganizował polską misję medyczną w trakcie libijskiej wojny domowej w Misracie. Po tym czasie, od czerwca 2012 roku był naczelnikiem Wydziału Azji Środkowej i Kaukazu Południowego. Jego kariera dyplomatyczna w tym regionie zakończyła się w 2015 roku, kiedy został ambasadorem RP w Uzbekistanie; swoje listy uwierzytelniające złożył 25 czerwca 2016 roku na ręce prezydenta Uzbekistanu, Isloma Karimova. Akredytowany był także w Tadżykistanie. Jego misja zakończyła się 31 października 2020 roku, po czym pracował w Wydziale Federacji Rosyjskiej Departamentu Wschodniego MSZ.

Życie prywatne

Piotr Iwaszkiewicz był synem Aleksandra i Krystyny, a także ojcem sześciorga dzieci. Jego życie osobiste było pełne miłości i rodziny. Po jego śmierci, znalazł spokój na cmentarzu rzymskokatolickim w Piasecznie, gdzie spoczywa wśród bliskich.

Publikacje książkowe

Piotr Iwaszkiewicz jest autorem wielu publikacji, które znacząco wzbogacają wiedzę o historii oraz kulturze. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego książek:

• Piotr Iwaszkiewicz, Do Ziemi Świętej: najstarsze opisy pielgrzymek do Ziemi Świętej (IV–VIII w.), Kraków: WAM – Księża Jezuici, 1996, ISBN 978-83-7505-183-4,
• Piotr Iwaszkiewicz, Wiesław Łoś, Marek Stępień, Władcy i wodzowie starożytności: słownik, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998, ISBN 83-02-06971-X.

---

Oceń: Piotr Iwaszkiewicz

---