Irena Poznańska, znana również pod pseudonimem Irena Oyrzyńska, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitna dziennikarka oraz redaktorka graficzna. Urodziła się 10 listopada 1922 roku w Lublinie, a jej życie zakończyło się 28 maja 2020 roku w Warszawie.
W trakcie swojej kariery zawodowej, Irena była nie tylko redaktorką, ale również żołnierzem Armii Krajowej, a w czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję sanitariuszki. Jako córka Ludwika Ostrihansky’ego i Jadwigi Szałwińskiej, od młodych lat wykazywała zainteresowanie sztuką. W obliczu II wojny światowej, Irena uczęszczała na tajne studium malarstwa, co pozwoliło jej uzyskać tytuł zawodowy redaktorki graficznej.
W latach 1953-1981 oraz po 1990 roku, Irena była aktywną członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, gdzie m.in. pełniła funkcję sekretarza zarządu Zespołu Dziennikarzy Seniorów SDP.
Jej życie osobiste także było związane z dziennikarstwem; mąż Ireny, Stanisław Poznański, był dziennikarzem i zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Stolica”. Para osiedliła się na warszawskim Żoliborzu, w przytulnym domu przy ul. Kaniowskiej. Irena i Stanisław wychowali dwóch synów: Jacka B. Poznańskiego oraz Kazimierza Z. Poznańskiego, który jest profesorem ekonomii na University of Washington w Seattle.
Twórczość
Irena Poznańska była utalentowaną redaktor graficzną, która miała znaczący wpływ na rozwój wielu powojennych publikacji prasowych. W ciągu swojej kariery uczestniczyła w tworzeniu i redagowaniu mniej więcej dziesięciu różnych tytułów, co przyniosło jej duże uznanie w branży wydawniczej.
Do najbardziej znaczących z nich należały: „Przegląd Spółdzielczy”, gdzie pełniła funkcję redaktora graficznego w latach 1948-1949, „Rolnik Spółdzielca” (1950-1954), oraz tygodnik „Świat” w okresie od 1951 do 1969 roku. Jej praca była również widoczna w „Kinie”, które redagowała w latach 1966-1975.
Oprócz tego Irena Poznańska była związana z „Polska Wschód PAI” (1969-1976) oraz „Gazetą Prawniczą” (1979-1982). Warto także wspomnieć o jej współpracy z „Przyrodą Polską” w latach 1983-1989 oraz „Przeglądem Katolickim”, gdzie pracowała od 1989 do 1994 roku. Jej osiągnięcia w tych publikacjach niewątpliwie miały trwały wpływ na polski krajobraz prasowy.
Odznaczenia i wyróżnienia
Irena Poznańska zdobyła szereg ważnych odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jej znaczącym wkładzie w dziedzinie dziennikarstwa oraz zaangażowaniu w życie społeczne.
- srebrny Krzyż Zasługi (1975),
- Krzyż Partyzancki (1995),
- Krzyż Armii Krajowej (1995),
- warszawski Krzyż Powstańczy (1995),
- medal i Dyplom Uznania za 25 lat pracy dziennikarskiej (1978).
Przypisy
- Powstańcze Biogramy - Irena Poznańska (Ostrihanska) [online], www.1944.pl [dostęp 28.04.2022 r.]
- Powstańcze Biogramy - Stanisław Poznański [online], www.1944.pl [dostęp 28.04.2022 r.]
- Kazimierz Z. Poznanski, Ph.D [online], Polish American Chamber of Commerce, 07.08.2010 r. [dostęp 28.04.2022 r.]
- Poznańska Irena – Blisko Polski [online] [dostęp 28.04.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Waldemar Dolecki | Adam Tomanek | Łarisa Rejsner | Dariusz Zaborek | Artur Kaczmarski | Zofia Czernicka | Magdalena Kicińska | Józef Małgorzewski | Zbigniew Kamiński (dziennikarz) | Zygmunt Kałużyński | Aniela Zagórska | Marzena Paczuska-Tętnik | Paweł Wilkowicz | Zdzisław Podbielski | Stefan Sękowski (dziennikarz) | Włodzimierz Kleszcz | Leon SygietyńskiOceń: Irena Poznańska