Maciej Staszewski

---

Życiorys

Maciej Staszewski miał zaszczyt być absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją edukację artystyczną w 1961 roku. Następnie, w latach 1961-1963, kontynuował naukę na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie. W 1966 roku zakończył studia aktorskie na PWSTiF w Łodzi.

Jego kariera teatralna rozpoczęła się od występów na scenach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, gdzie pracował od 1966 do 1969 roku. Później przeniósł się do Teatru Ludowego w Nowej Hucie, gdzie występował w latach 1969-1972. W kolejnych latach był związany z Teatrem Nowym w Łodzi (1972-1974) oraz Teatrem im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1974-1976).

W sezonie 1976/1977 Staszewski podjął współpracę z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Jego talent został doceniony również w latach 1977-1979 w Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz w latach 1979-1980 w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Staszewski zyskał również popularność w Teatrze Telewizji, gdzie wystąpił w przedstawieniach takich jak Biała zaraza autorstwa Karla Čapka w reżyserii Laco Adamíka (1973), wcielając się w rolę adiutanta, oraz w Dłużnikach Leonida Żuchowickiego, wyreżyserowanych przez Agnieszkę Holland, gdzie zagrał Pietię (1974).

Po zakończeniu swojej kariery aktorskiej zmarł i został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze W-III-2, rząd 1, grób 20.

Występy sceniczne

Maciej Staszewski to utalentowany aktor, który przez lata swojej kariery zrealizował wiele znaczących ról na scenach teatralnych. Jego różnorodne występy odzwierciedlają jego wszechstronność oraz umiejętności aktorskie, co czyni go postacią prominentną w polskiej kulturze teatralnej.

• W małym domku Tadeusza Rittnera, reżyseria Adama Daniewicza, zagrał rolę Jurkiewicza w 1966 roku,
• Pozytywka Georga Kaisera w reżyserii Jana Perza, w której wcielił się w postać Paula Chaudraza w tym samym roku,
• Adwokat i róże Jerzego Szaniawskiego w reżyserii Zbigniewa Maka, gdzie wystąpił jako sprzedawca gazet w 1967 roku,
• W Hamlecie Williama Szekspira, reżyserowanym przez Bohdana Porębę, zagrał aktora III, Woltymanda w 1968 roku,
• Rok 1944 Józefa Kuśmierka, w reżyserii Lecha Komarnickiego, w roli mściciela (1968),
• W Balladzie wigilijnej, czyli jak Marek, Jan, Mateusz i Łukasz z Teatru Ludowego do Betlejem szli, autorstwa Ernesta Brylla, zagrał Mateusza (1968),
• Sługa dwóch panów Carlo Goldoniego, w reżyserii Krzysztofa Pankiewicza, gdzie zagrał Truffaldino (1969),
• W Królu Janie według Szekspira Friedricha Dürrenmatta, reż. Irena Babel, wcielił się w lord Essex (1969),
• Ballada o tamtych dniach Stefani Grodzieńskiej i Jerzego Jurandota w reżyserii Wojciecha Jesionki, w której wystąpił jako Kuba (1970),
• Kordian Juliusza Słowackiego w reż. Ireny Babel, przyjął rolę Imaginacji (1970),
• Krakowiacy i Górale Wojciecha Bogusławskiego w reż. Jana Skotnickiego, gdzie zagrał Stacha (1970),
• Damy i huzary Aleksandra Fredry, w reżyserii Waldemara Krygiera, jako Edmund (1971),
• Dzień dobry Mario Aleksandra Bednarza, w reżyserii z autorem, zagrał Józefa (1971),
• W Zykowach Maksima Gorkiego w reżyserii Jerzego Sopoćko, pełnił rolę Michała (1971),
• Idiota Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Waldemara Krygiera, zagrał Kolę (1972),
• Medea Eurypidesa w reż. Jerzego Hoffmana, wcielając się w posłańca (1974),
• Lalek Zbigniewa Herberta w reżyserii Ryszarda Majora, wystąpił jako poeta (1975),
• W Senie nocy letniej Williama Szekspira pod reżyserią Henryka Tomaszewskiego, zagrał Oberona (1975),
• Wiśniowy sad Antona Czechowa w reż. Mikołaja Grabowskiego, gdzie odegrał rolę Piotra Siergiejewicza Trofimowa (1976),
• Zgubiony list Iona Lucaa Caragialea w reżyserii Andrzeja Wanata, jako wyborca (1977),
• Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza, w reżyserii Witolda Zatorskiego, zagrał Cypriana (1978),
• Kram z piosenkami Leona Schillera w reż. Tadeusza Kozłowskiego, gdzie pełnił wiele ról, w tym Andrus, Grzela, Kawaler, Peleryniarz i Ułan (1978),
• Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego, w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego, zagrał Hermana, wariata (1979),
• Bracia Karamazow Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (1979).

Staszewski reprezentuje bogatą tradycję polskiego teatru, przyczyniając się do jego kulturowego dziedzictwa oraz nieprzerwanego rozwoju artystycznego.

Filmografia

Maciej Staszewski ma na swoim koncie liczne osiągnięcia w dziedzinie filmu, które stanowią istotny element polskiej kultury filmowej. Oto jego wybrane dokonania:

• Ubranie prawie nowe (1963) – Jasio Bona, brat Ignacego,
• Mój drugi ożenek (1963),
• Beata (1964),
• Drewniany różaniec (1964) – chłopak Rózi,
• Rachunek sumienia (1964) – Grzegorz, milicjant, syn Mareckich,
• Zawsze w niedziele (1965),
• Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967) – jeniec topiący się w jeziorze (odc. 17. Spotkanie),
• Strachy (serial telewizyjny) (1979),
• Wolne chwile (1979) – kierownik spółdzielni.

---

Oceń: Maciej Staszewski

---