Julia Hartwig


Julia Hartwig-Międzyrzecka, znana również jako Julia Hartwiżanka, to wybitna postać w polskiej literaturze. Urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie, a swoje życie zakończyła 13 lipca 2017 roku w Gouldsboro. Była nie tylko utalentowaną poetką, ale również eseistką oraz tłumaczką literatury pięknej z języka francuskiego i angielskiego.

W 1963 roku została członkinią Polskiego PEN Clubu, co ukazuje jej znaczącą rolę w popularyzacji literatury oraz wspieraniu twórczości literackiej w Polsce. Julia Hartwig pozostawiła po sobie bogaty dorobek, który będzie inspiracją dla wielu pokoleń artystów.

Życiorys

Julia Hartwig, urodzona jako córka znanego fotografa Ludwika Hartwiga oraz Marii Biriukow, była literatką, której życie naznaczone było różnorodnymi doświadczeniami. Jej rodzina obejmowała także braci: Edwarda, również fotografa, oraz Walentego, lekarza

W swojej edukacji rozpoczęła od Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie, gdzie uzyskała maturę w 1939 roku. Już w 1936 roku, na łamach szkolnej gazetki „W słońce”, zadebiutowała jako poetka, publikując swój pierwszy wiersz. W trudnych czasach II wojny światowej zaangażowała się w działalność Armii Krajowej, a także w undergroundową kulturę, co miało ogromny wpływ na jej późniejszą twórczość.

Po wojnie Julia studiowała polonistykę oraz romanistykę najpierw na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim w latach 1942–1944, a następnie w 1946 roku, oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W okresie 1947-1950 spędziła czas w Francji, gdzie uzyskała stypendium rządowe i pracowała w polskiej ambasadzie kulturalnej w Paryżu, wówczas nawiązała bliskie relacje m.in. z Ksawerym Pruszyńskim i Zygmuntem Kałużyńskim.

Po powrocie do Warszawy, od 1952 do 1969 roku, była autorką wielu słuchowisk emitowanych w Polskim Radiu. W 1954 roku wzięła ślub z Arturem Międzyrzeckim, a w latach 1970-1974 małżonkowie przebywali w Stanach Zjednoczonych, gdzie Hartwig uczestniczyła w International Writing Program, a także prowadziła wykłady na Uniwersytecie Drake’a oraz na Uniwersytecie Ottawskim w Kanadzie.

W 1976 roku podpisała „Memoriał 101”, a w 1979 przebywała w USA na zaproszenie Departamentu Stanu. W 1989 roku była aktywną członkinią Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Publikowała swoje utwory w licznych periodykach, takich jak „Odrodzenie”, „Nowa Kultura”, „Tygodnik Powszechny” i wiele innych, co świadczy o jej aktywnej obecności w literackim życiu kraju.

Julia Hartwig tłumaczyła także dzieła takich autorów jak Guillaume Apollinaire, Allen Ginsberg czy Marianne Moore, przyczyniając się do promocji ich twórczości w Polsce. Była członkinią wielu organizacji literackich, w tym Związku Literatów Polskich (1945–1983), Polskiego PEN-Clubu (od 1956), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz NSZZ „Solidarność”. W 2008 roku objęła stanowisko przewodniczącej jury Nagrody Mediów Publicznych Cogito w dziedzinie literatury pięknej.

W 1995 roku powstał dokumentalny film o jej życiu pt. Julia Hartwig, wyreżyserowany przez Adama Kulika, a w 2003 kolejne dzieło o tytule Ułamki codzienności, zrealizowane przez Elżbietę Rottermund. W 2009 roku, w uznaniu jej osiągnięć, otrzymała honorowe obywatelstwo Lublina oraz Nagrodę „Kamień” podczas Lubelskiego Festiwalu “Miasto Poezji”. W Warszawie mieszkała na ul. Marszałkowskiej, w bloku, który nazywany był później Domem Pisarzy.

W 2014 roku wybrano ją na honorowego Prezesa Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a 25 października 2014 roku otrzymała Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej za swoją książkę Zapisane. W 2015 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz została członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.

Zmarła 13 lipca 2017 roku w Gouldsboro we śnie, spędzając czas ze swoją córką Danielą Lehtinen w Pensylwanii. Dnia 13 września 2017 roku urna z jej prochami została złożona na cmentarzu Powązkowskim, w grobie obok męża Artura Międzyrzeckiego (1922–1996) (kwatera 3-2-18).

Twórczość

Twórczość Julii Hartwig obejmuje bogaty zbiór literackich dzieł, w którym można dostrzec niezwykłą różnorodność tematów i form wyrazu. Jej utwory obejmują zarówno poezję, bajki dla dzieci, jak i monografie. Oto niektóre z nich:

  • Z niedalekich podróży (reportaże; LSW 1954),
  • Pożegnania (poezje; Czytelnik 1956),
  • Jaś i Małgosia (bajka dla dzieci; wespół z Arturem Międzyrzeckim; premiera w Teatrze Komedia 1961; wydanie w publikacji pt. Bajki zza kurtyny, Centralny Ośrodek Metodyczny Upowszechniania Kultury 1972, wespół z tekstem Aleksandra Rymkiewicza),
  • Pierwsze przygody Poziomki (utwór dla dzieci; wspólnie z Arturem Międzyrzeckim; Nasza Księgarnia 1961; jako Przygody Poziomki: Nasza Księgarnia 1967),
  • Tomcio Paluch (bajka dla dzieci; wespół z Arturem Międzyrzeckim; premiera w Teatrze Komedia 1962),
  • Apollinaire (monografia; PIW 1962, 1964, 1972; tłum. czeskie: Odeon 1966, tłum. węgierskie: Gondolat 1968, tłum. rosyjskie: Progress 1971, tłum. francuskie: Mercure de France 1972),
  • Pan Nobo. Dalsze przygody Poziomki (utwór dla dzieci; wspólnie z Arturem Międzyrzeckim; Nasza Księgarnia 1964; jako Przygody Poziomki: Nasza Księgarnia 1967),
  • Wielki pościg (powieść dla młodzieży; wespół z Arturem Międzyrzeckim; Nasza Księgarnia 1969),
  • Wolne ręce (poezje; PIW 1969),
  • Zguba Michałka (bajka dla dzieci; Nasza Księgarnia 1969),
  • Dwoistość (poezje; Czytelnik 1971),
  • Gérard de Nerval (monografia; PIW 1972),
  • Czuwanie (poezje; Czytelnik 1978),
  • Chwila postoju (miniatury poetyckie; Wydawnictwo Literackie 1980, ISBN 83-08-00323-0),
  • Dziennik amerykański (szkice; Państwowy Instytut Wydawniczy 1980, ISBN 83-06-00407-8),
  • Wybór wierszy (Czytelnik 1981, ISBN 83-07-00241-9),
  • Poezje wybrane (seria: „Biblioteka Poetów”; LSW 1983, ISBN 83-205-3515-8),
  • Obcowanie (poezje; Czytelnik 1987, ISBN 83-07-01608-8),
  • Czułość (poezje; Znak 1992, ISBN 83-7006-031-5),
  • Żelazowa Wola (zdjęcia: Edward Hartwig, Ewa Hartwig-Fijałkowska, tekst: Julia Hartwig; Voyager 1993, ISBN 83-85496-19-X),
  • Nim opatrzy się zieleń (wybór poezji; Znak 1995, ISBN 83-7006-326-8),
  • Jak długo trwać będą dawne imiona (Przemyśl: Gdzie Indziej 1996),
  • Lżejszym głosem: wiersze z różnych lat (Bis 1998, ISBN 83-87082-43-0),
  • Zobaczone (poezje; a5 1999, ISBN 83-85568-40-9),
  • Przemija postać świata (wybór poezji; Prószyński i S-ka 1999, ISBN 83-7180-448-2),
  • Zawsze od nowa: 100 wierszy (wybór poezji; Twój Styl 1999, ISBN 83-7163-147-2),
  • Wybór wierszy (seria: „Złota kolekcja Poezji Polskiej”; Państwowy Instytut Wydawniczy 2000, ISBN 83-06-02758-2),
  • Zawsze powroty – dzienniki podróży (Sic! 2001, ISBN 83-86056-77-0; wyd. 2 poprawione jako Zawsze powroty. Z dzienników podróży, Sic! 2005, ISBN 83-88807-75-7),
  • Nie ma odpowiedzi (poezje; Sic! 2001, ISBN 83-86056-98-3),
  • Pięć wierszy (Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2002, ISBN 83-227-1898-5),
  • Wiersze amerykańskie (Sic! 2002, ISBN 83-88807-05-6),
  • Błyski (poezje; Sic! 2002, ISBN 83-88807-21-8),
  • Mówiąc nie tylko do siebie. Poematy prozą (razem z płytą CD, z głosem poetki; Sic! 2003, ISBN 83-88-80732-2),
  • Bez pożegnania (poezje; Sic! 2004, ISBN 83-88807-60-9; Nominacja do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, luty 2005),
  • Pisane przy oknie (felietony; Biblioteka „Więzi” [t. 156] 2004, ISBN 83-88032-67-4),
  • W objęciach świata (wybór poezji; Anagram 2004, ISBN 83-86-08670-7),
  • Zwierzenia i błyski (poezje i proza poetycka; Sic! 2004, ISBN 83-88807-45-5),
  • Wybrańcy losu (eseje wspomnieniowe; Sic! 2006, ISBN 83-88807-99-4),
  • Podziękowanie za gościnę (słowo/obraz terytoria 2006, ISBN 978-83-7453-707-0),
  • To wróci (Sic! 2007, ISBN 978-83-60457-44-3),
  • Trzecie błyski (Sic! 2008, ISBN 978-83-60457-59-7),
  • Jasne niejasne (poezje; a5 2009, ISBN 978-83-61298-18-2),
  • Wiersze wybrane (wybór poezji; a5 2010, ISBN 978-83-61298-23-6),
  • Gorzkie żale (poezje; a5 2011, ISBN 978-83-61298-30-4),
  • Powroty (poezje; Ośrodek „Brama Grodzka-Teatr NN” 2011, ISBN 978-83-61064-24-4),
  • Zapisane (a5, 2013, ISBN 978-83-61298-54-0),
  • Spojrzenie (a5, 2016, ISBN 978-83-61298-94-6).

Każde z tych dzieł świadczy o talentach Hartwig, które są zróżnicowane pod względem gatunkowym i tematycznym. Przez lata artystka poruszała różnorodne problemy oraz kwestie egzystencjalne, obdarzając swoich czytelników autentycznymi emocjami i przemyśleniami.

Tłumaczenia (wybór)

Wybór tłumaczeń Julii Hartwig obejmuje różnorodne dzieła literackie, których znaczenie w polskiej kulturze jest nieocenione. Poniżej znajduje się lista przedstawiająca niektóre z jej osiągnięć w tej dziedzinie:

  • Elsa Triolet, Kochankowie z Avignonu i inne opowiadania (Czytelnik 1949),
  • Louis Aragon, Komuniści t. I-V (tłumaczenie zbiorowe; Czytelnik 1950–1951),
  • Théophile Gautier (syn), Przygody barona Münchhausena (ilustr. Gustave Doré; Książka i Wiedza 1951, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1991, ISBN 83-221-0569-X),
  • Jean Marcenac, Urok szatana (Książka i Wiedza 1951),
  • Denis Diderot, Wybór pism filozoficznych (wespół z Julianem Rogozińskim; Państwowy Instytut Wydawniczy 1953; De Agostini Polska 2003, ISBN 83-7316-116-3, ISBN 83-7316-000-0),
  • Jean le Rond d’Alembert, Wstęp do Encyklopedii (seria: Biblioteka Klasyków Filozofii; wstępem i przypisami opatrzył Tadeusz Kotarbiński; Polska Akademia Nauk, Komitet Filozoficzny; Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1954),
  • Blaise Cendrars, Poezje (wespół z Adamem Ważykiem; Państwowy Instytut Wydawniczy 1962),
  • Guillaume Apollinaire, Poeta zamordowany (wespół z Arturem Międzyrzeckim; Wydawnictwo Literackie 1966, 1976, 1993, ISBN 83-08-02485-8),
  • Claude Roy, Ładny kwiat (Nasza Księgarnia 1968),
  • Ja to ktoś inny. Korespondencja Artura Rimbaud (wespół z Arturem Międzyrzeckim; wybór i przekład; Czytelnik 1970),
  • Jules Supervielle, Piękna z lasu (Feeria w trzech aktach) („Dialog” nr 4-5/1972),
  • Guillaume Apollinaire, Nowe przekłady (wespół z Arturem Międzyrzeckim; Wydawnictwo Literackie 1973),
  • Guillaume Apollinaire, Listy do Madeleine (także autorka wstępu; Wydawnictwo Literackie 1974, 1977),
  • Blaise Cendrars, Poezje wybrane (wespół z Adamem Ważykiem; Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1977),
  • Guillaume Apollinaire, Piosenka niekochanego i inne wiersze (przekład, opracowanie i przedmowa; wespół z Arturem Międzyrzeckim; Wydawnictwo Literackie, 1994, ISBN 83-08-02548-X),
  • Marianne Moore, Wiersze wybrane (wespół z Ludmiłą Marjańską; wyboru dokonała i wstępem poprzedziła Ludmiła Marjańska; Państwowy Instytut Wydawniczy 1980, ISBN 83-06-00387-X),
  • Korespondencja Fryderyka Chopina z George Sand i z jej dziećmi [t. I/II] (tłum. tekstów francuskich; oprac. Krystyna Kobylańska; Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, ISBN 83-06-00326-8 [2 t.]),
  • Max Jacob, Poematy prozą (wybór, przekład i posłowie; przeł. wespół z Adamem Ważykiem; Wydawnictwo Literackie 1983, ISBN 83-08-00657-4),
  • Robert Bly, Jadąc przez Ohio i inne wiersze (wybór, wstęp i tłumaczenie; Państwowy Instytut Wydawniczy 1985, ISBN 83-06-01263-1),
  • Pierre Reverdy, Poezje wybrane (przekład, wybór i wstęp; Państwowy Instytut Wydawniczy 1986, ISBN 83-06-01346-8),
  • Guillaume Apollinaire, Wiersze miłosne (wespół z Arturem Międzyrzeckim; Pavo 1992, ISBN 83-900340-2-6),
  • Opiewam nowoczesnego człowieka. Antologia poezji amerykańskiej: wiersze amerykańskie od Poego, Whitmana i Emily Dickinson do poetów dzisiejszych (wybór i przekład; wespół z Arturem Międzyrzeckim; tłum. m.in. Stanisława Barańczaka; RePrint, Res Publica 1992, ISBN 83-85343-25-3),
  • Allen Ginsberg, Znajomi z tego świata (wespół z Arturem Międzyrzeckim, Andrzejem Szubą i Piotrem Sommerem; il. Wojciech Kołyszko; Wydawnictwo M, Biblioteka „Nagłosu” 1993, ISBN 83-85541-93-4),
  • Gottfried August Bürger, Przygody barona Münchhausena (ilustr. Elżbieta Śmietanka-Combik; Kalliope 1996, ISBN 83-85549-46-3),
  • Guillaume Apollinaire, Wiersze i listy miłosne (wybór i wstęp Anna Janko; tłum. zbiorowe; Prószyński i S-ka 1998, ISBN 83-7180-358-3),
  • Dzikie brzoskwinie: antologia poetek amerykańskich (autorka wyboru; przeł. Julia Hartwig, Stanisław Barańczak i in.; Sic! 2003, ISBN 83-88807-26-9),
  • Eugène Delacroix, Dzienniki. Cz. 1 (1822-1853) (wespół z Joanną Guze; Słowo/Obraz Terytoria 2003, ISBN 83-89405-46-6),
  • Henri Michaux, Seans z workiem oraz inne rady i przestrogi (wybór, przekład i posłowie; Sic! 2004, ISBN 83-88807-40-4),
  • Sylvia Plath, Poezje wybrane (wespół z Janem Rostworowskim i Teresą Truszkowską; Wyd. 2 zmienione; Wydawnictwo Literackie 2004, ISBN 83-08-03583-3),
  • William Carlos Williams, Spóźniony śpiewak, „Biuro Literackie”, Wrocław 2009.

Opracowania i inne prace redakcyjne

Julia Hartwig była autorką wielu istotnych opracowań i prac redakcyjnych, które znacząco wpłynęły na polską literaturę. Poniżej przedstawiamy wybór jej najważniejszych dzieł:

  • Otto Axer (autorka wstępu; Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1978),
  • – Edward Hartwig, Tematy fotograficzne (autorka wstępu; Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1978),
  • – Romain Rolland, Colas Breugnon: żyje jeszcze człowiek poczciwy (autorka opracowania; przeł. z fr. Franciszek Mirandola; Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 1987, ISBN 83-06-00994-0; Wydawnictwo Dolnośląskie 1993, ISBN 83-7023-229-9),
  • – Edward Hartwig, Wierzby (autorka wstępu; Sport i Turystyka 1989),
  • – Edward Hartwig, Lublin i okolice: wspomnienie (autorka wstępu; Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1997, ISBN 83-227-0938-2),
  • – Edward Hartwig, Mój Kazimierz (autorka wstępu; Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1998, ISBN 83-227-1193-X),
  • – Arthur Rimbaud, Sezon w piekle; Iluminacje (przeł. Artur Międzyrzecki, wstęp Julia Hartwig; Prószyński i S-ka 1998, 1999, ISBN 83-7180-802-X),
  • – Jan Sochoń, Zdania, przecinki, kropki… (autorka posłowia; W Drodze 1998, ISBN 83-7033-322-2),
  • – Lenta Główczewska, Nowy Jork: kartki z metropolii 1983-2002 (autorka przedmowy; Fundacja Zeszytów Literackich 2004, ISBN 83-917979-6-1).

Ordery i odznaczenia

W uznaniu dla twórczości i wkładu Julii Hartwig w kulturę polską, otrzymała ona szereg prestiżowych odznaczeń, które podkreślają jej znaczenie w obszarze sztuki i literatury. Oto najważniejsze z nich:

  • Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (nadany postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z dnia 20 kwietnia 2011 w ramach uznania jej zasług dla niepodległości, demokratycznych przemian w Polsce, jak również dla kultury polskiej oraz jej osiągnięć twórczych); udekorowana została 3 maja 2011 roku podczas ceremonii w Zamku Królewskim z okazji Święta Narodowego 3 Maja,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (nadający jej prestiż w roku 1997),
  • Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (przyznany w 2005 roku),
  • Krzyż Oficerski Legii Honorowej (odznaczenie otrzymane w 2016 roku),
  • Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (przyznany w roku 2007).

Inne nagrody i wyróżnienia

Nie ma wątpliwości, że Julia Hartwig jest jedną z najbardziej uznawanych postaci w polskiej literaturze, a jej dorobek artystyczny uświetnia liczne wyróżnienia i nagrody.

  • Nagroda ZAiKS (1976),
  • Nagroda Fondation d’Hautvilliers „Prix de Traduction” w Francji (1978),
  • Nagroda Polskiego PEN Clubu (1979, 1997),
  • Nagroda Literacka im. Jurzykowskiego w USA (1981),
  • Thornton Wilder Prize za przekłady (USA, 1986),
  • Nagroda im. Georga Trakla w Austrii (1991),
  • Nagroda Ministra Kultury za całokształt twórczości (2001),
  • Nagroda Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich (2004),
  • Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta (2006),
  • Nagroda Wielka Fundacji Kultury,
  • Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (2009),
  • sześciokrotna nominacja do Nagrody Literackiej Nike – w tym: w 2000 za „Zobaczone,” w 2002 finał za „Nie ma odpowiedzi,” w 2003 finał za „Błyski,” w 2005 za „Bez pożegnania,” w 2010 finał za „Jasne, niejasne” oraz w 2012 za „Gorzkie żale,”
  • dwukrotna nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz (w latach 2012 i 2014),
  • „Dzieło życia” za całokształt w XII edycji Nagrody Norwida (2013),
  • Nagroda Poetycka im. Wisławy Szymborskiej (2014),
  • Gwiazda w Alei Gwiazd Literatury przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mińsku Mazowieckim (2014).

Upamiętnienie

– Przy wejściu do kawiarni Nowa Prowincja w Krakowie, od marca 2014 roku, znajduje się niezwykłe miejsce zwane Domofonem poezji. To innowacyjne przedsięwzięcie umożliwia zainteresowanym odtworzenie nagrania, na którym poetka osobiście czyta swoje utwory.

– W stolicy, Warszawie, można natknąć się na tablicę pamiątkową umieszczoną na domu przy ul. Marszałkowskiej 68/70. Odsłonięcie tego upamiętnienia miało miejsce w 2021 roku, w miejscu, gdzie Julia Hartwig mieszkała przez pewien czas.


Oceń: Julia Hartwig

Średnia ocena:5 Liczba ocen:22