Anna Langfus

---

Biografia

Anna Langfus, która zdobyła uznanie jako pisarka, ukończyła Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie i przystąpiła do matury w 1937 roku. Swoje pierwsze kroki w literaturze stawiała, publikując teksty w piśmie „Filomata” jeszcze w czasach szkolnych.

W trakcie II wojny światowej straciła rodziców, którzy zginęli w warszawskim getcie, a także męża. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, w 1946 roku, zdecydowała się na przeprowadzkę do Francji. Tam pracowała najpierw w sierocińcu, a później jako nauczycielka matematyki. Wkrótce po przyjeździe wyszła za mąż po raz drugi i została matką Marii.

Langfus aktywnie uczestniczyła w życiu żydowskiej społeczności we Francji i podróżowała do Izraela z grupą Judaïsme français. W 1956 roku miała swoją premierę pierwszego spektaklu napisanego w języku francuskim, zatytułowanego „Les Lépreux” (Trędowaci), w którym poruszała tematy aresztowań polskich Żydów w 1941 roku. Niestety, sztuka ta okazała się zbyt kontrowersyjna dla ówczesnej publiczności.

Decydując się na skupienie na prozie, w 1960 roku Langfus opublikowała swoją powieść autobiograficzną „Le sel et le soufre” (Sól i siarka), będącą jednym z pionierskich dzieł, które w literaturze poruszały temat Zagłady. Jej następna powieść, „Les bagages de sable” (Bagaże z piasku), zdobyła nagrodę Goncourtów w 1962 roku. W twórczości Langfus powracały wątki związane z Auschwitz, a konkretne pytanie o to, jak można opowiedzieć o tym miejscu oraz jego historii, stanowiło istotny element jej dorobku literackiego.

Po jej śmierci, jedno z jej dzieł, „Les bagages de sable”, stało się tytułem dla francuskiej trupy teatralnej, która poprzez wystawiane spektakle stara się pielęgnować pamięć o ofiarach Zagłady. W dniu 3 stycznia 2008 roku, z inicjatywy Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN, odsłonięto tablicę na ścianie kamienicy przy ulicy Lubartowskiej 24 w Lublinie, poświęconą Annie Langfus. Tablica zawierała informację: „W latach 1920–1939 w kamienicy stojącej w podwórzu tego domu mieszkała wielka pisarka Anna Sternfinkiel. Urodziła się w Lublinie 2.01.1920. W 1962 roku, nosząc nazwisko Langfus (po mężu), otrzymała jedno z najważniejszych wyróżnień literackich na świecie – nagrodę Prix Goncourt za książkę „Les Bagages de sable”. Zmarła w Paryżu 12.05.1966 roku.”

Dedykowano jej również drugi odcinek Erraty do biografii, serialu na temat polskich literatów aktywnych po zakończeniu II wojny światowej.

Twórczość

Anna Langfus jest znaną postacią literacką, której twórczość zyskała uznanie na przestrzeni lat. Wśród jej najważniejszych dzieł znalazły się:

• Sól i siarka (Le sel et le soufre, 1960) – dzieło autobiograficzne,
• Skazana na życie, przeł. Hanna Abramowicz, wstęp: Julia Hartwig, posłowie: Jean-Yves Potel, Warszawa 2008, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7469-663-0,
• Bagaże z piasku (Les bagages de sable, 1962) – laureat Nagrody Goncourtów,
• Skacz, Barbaro (Saute, Barbara, 1965).

---

Oceń: Anna Langfus

---