Aleje Racławickie w Lublinie

---

Historia

Nazwa ulicy

Ulica, która obecnie znana jest jako Aleje Racławickie, powstała jako przedłużenie Krakowskiego Przedmieścia. Na samym początku nosiła nazwę Trakt Warszawski. Z okazji stulecia po śmierci Tadeusza Kościuszki, w 1917 roku, nazwę zmieniono na Aleje Racławickie. W trakcie II wojny światowej, ulica ta funkcjonowała jako ulica Warszawska, jednak do swej pierwotnej nazwy powrócono w roku 1944.

Do 1944

Na początku XVII wieku, w rejonie, gdzie Krakowskie Przedmieście łączy się z Alejami Racławickimi, zbudowano bramę wjazdową do Lublina, znaną jako brama „na szańcach”. Ciekawe jest to, że pozostałości tej bramy zostały odkryte podczas prac remontowych, które miały miejsce w 2020 roku. Warto dodać, że okolice Traktu przez długi czas były stosunkowo mało zurbanizowane. W latach 90. XIX wieku, przy skrzyżowaniu z dzisiejszą aleją Kraśnicką, utworzono Obóz Zachodni rosyjskiego garnizonu, którego tereny rozciągały się aż do ulicy Lipowej.

W 1906 roku, w centralnej części obozu, zbudowano cerkiew prawosławną, która w 1920 roku została przekształcona w rzymskokatolicki kościół garnizonowy. W latach 1926–1932 obiekt ten został przebudowany w stylu umiarkowanego modernizmu. Rozległe tereny wojskowe po obydwu stronach Alej Racławickich, niestety, hamowały rozwój budownictwa cywilnego w tym rejonie.

W połowie lat 20. XX wieku przystąpiono do prac związanych z opracowywaniem Planu Wielkiego Miasta Lublina, który przewidywał, że Aleje Racławickie staną się kluczowym punktem dla rozwoju miasta. Jako „reprezentacyjna aleja o charakterze spacerowym”, ich szerokość zaplanowano na 35 m. Planowano także nieco węższą (30 m) Aleję Zgody, która miała odchodzić w kierunku południowo-zachodnim od Alej Racławickich, tworząc z nimi klinowaty plac Zgody, który znajdowałby się naprzeciwko Ogrodu Saskiego. Te dwie ulice miały stanowić główne osie nowej dzielnicy, nazwanej Dzielnicą Zachodnią, sięgającej aż do folwarku Rury. Dzielnica ta miała być zarówno mieszkaniowa, jak i przyjmować funkcje śródmiejskie, w tym budowę monumentalnych budynków użyteczności publicznej. Plany obejmowały również wytyczenie linii tramwajowej, która miała łączyć tę dzielnicę z ratuszem oraz dworcem kolejowym.

Okres PRL

W czasach, gdy Polska była pod rządami komunistycznymi, Aleje stały się częścią drogi państwowej nr 14 oraz międzynarodowych dróg E81 i T12. W latach 70 wykonano na nich instalację gazową, a w 1987 roku przeprowadzono ostatni remont nawierzchni przed przebudową zaplanowaną na rok 2020. Przez długi czas sieć kanalizacyjna była nieobecna. Ulica miała jednokierunkowy ruch, z dwiema jezdniami w każdą stronę. Z racji dużego natężenia ruchu, w godzinach szczytu komunikacja miejska przemieszczała się nią co minutę.

Po 1989

W kwietniu 2020 roku rozpoczęła się szerokozasięgowa przebudowa Alei oraz przyległych ulic, takich jak al. Długosza, ul. Legionowa, Poniatowskiego, Popiełuszki, Spadochroniarzy oraz Lipowej. Prace te stanowiły projektem strategicznym, który został wpisany w szereg planów gminy oraz województwa lubelskiego. Dokumentacja zakładała nadanie priorytetu dla komunikacji zbiorowej, co było niezbędne ze względu na zły stan techniczny ulicy, która miała przedawaryjny stan sieci gazowej oraz głośną nawierzchnię. W trakcie remontu zmodernizowano sieć gazową oraz stworzono nową sieć kanalizacji deszczowej. Na ulicy znalazły się również nowe nawierzchnie chodników, dróg rowerowych z obu stron jezdni oraz trakcje trolejbusowe, a także wydzielone buspasy dla komunikacji publicznej.

Komunikacja miejska

W obrębie Alej Racławickich w Lublinie kursuje wiele linii ZTM, co zapewnia wygodne połączenia komunikacyjne. Linie autobusowe obsługują tę trasę w różnych zakresach, umożliwiając mieszkańcom oraz turystom łatwy dostęp do różnych części miasta.

Autobusowe

• na całości ulicy: 3, 7, 18, 20, 30, 57, N3,
• na odcinku od ulicy J. Sowińskiego do Krakowskiego Przedmieścia: 26, 31, N2,
• na odcinku od alei J. Długosza do Krakowskiego Przedmieścia: 2, 4, 11, 13, 15, 44, 55, 74,
• na odcinku od alei J. Długosza do alei Kraśnickiej: 12.

Trolejbusowe

• na całości ulicy: 151, 155, 158,
• na odcinku od ulicy J. Sowińskiego do Krakowskiego Przedmieścia: 150.

Komunikacja miejska w tej okolicy jest dobrze zorganizowana, co ułatwia codzienne podróże oraz powoduje, że Aleje Racławickie stają się ważnym punktem na mapie transportowej Lublina.

Otoczenie

Otoczenie Alei Racławickich w Lublinie buduje wiele interesujących miejsc, które warto odwiedzić. Wśród nich znajduje się Katolicki Uniwersytet Lubelski, znany z bogatej historii oraz znaczenia w edukacji religijnej i społecznej.

Nieopodal, możemy znaleźć piękny Ogród Saski, idealny dla osób szukających chwili relaksu wśród natury. To miejsce sprzyja spacerom, a także organizowaniu pikników na świeżym powietrzu.

Miłośnicy zdrowia i nauki powinni zwrócić uwagę na Uniwersytet Medyczny, który kształci przyszłych lekarzy oraz specjalistów w dziedzinie zdrowia. Jego placówki badawcze cieszą się dużym uznaniem.

W pobliżu znajduje się również 1. Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ w Lublinie, który zapewnia szeroki zakres usług medycznych dla pacjentów zarówno wojskowych, jak i cywilnych.

Nie można zapomnieć o Wieży ciśnień, która jest nie tylko interesującą budowlą, ale również punktem widokowym oferującym niezwykłe widoki na miasto. To miejsce, które warto zobaczyć podczas wizyty w tej okolicy.

Na koniec, warto zwrócić uwagę na I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica, które ma długą tradycję edukacyjną i kształci wielu utalentowanych uczniów w różnych dziedzinach.

---

Oceń: Aleje Racławickie w Lublinie

---