Mieczysław Kwiatkowski (lekarz)


Mieczysław Kwiatkowski, urodzony 27 kwietnia 1922 roku w Lublinie, był wybitnym polskim specjalistą w dziedzinie chirurgii oraz onkologii. Jego wkład w medycynę oraz pasja do ratowania życia sprawiają, że pozostaje w pamięci zarówno swoich pacjentów, jak i współpracowników.

W ciągu swojego życia, zmarł 7 września 1984 roku w Lublinie, Kwiatkowski zyskał uznanie jako jeden z pionierów w swojej dziedzinie, łącząc nowoczesne podejścia medyczne z empatycznym podejściem do pacjentów.

Wykształcenie i kariera zawodowa

Mieczysław Kwiatkowski, niezwykle zasłużony lekarz, swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum oraz w liceum im. Jana Zamoyskiego w Lublinie. W lipcu 1944 roku zdecydował się na wstąpienie do Wojska Polskiego, gdzie pełnił służbę frontową w „Samodzielnym magazynie materiałów pędnych nr 56692” aż do ceremonii zdobycia Berlina w kwietniu 1945 roku. Po zakończeniu działań wojennych, w tym samym roku, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończył z wynikiem dyplomu nr 1 w 1949 roku.

Warto zaznaczyć, że już rok przed ukończeniem studiów, zdobył cenne doświadczenie w Klinice Chirurgii Ogólnej Wydziału Lekarskiego w Lublinie, prowadzonej przez Tadeusza Jacynę-Onyszkiewicza. Początkowo pracował tam jako młodszy asystent, zyskując stopniowo coraz wyższe stanowiska. W 1951 roku został starszym asystentem, a od 1958 roku pełnił rolę adiunkta.

W 1955 roku Kwiatkowski uzyskał tytuł specjalisty II stopnia w dziedzinie chirurgii. Już w 1953 roku zainicjował w Lublinie powstanie Wojewódzkiej Przychodni Onkologicznej, co stanowiło kluczowy moment w jego karierze, ponieważ w pełni poświęcił się pracy w onkologii. W 1959 roku odszedł z Kliniki Chirurgii Ogólnej, by objąć stanowisko dyrektora oraz ordynatora Oddziału Chirurgicznego nowo powstałego Wojewódzkiego Szpitala Onkologicznego w Lublinie, obecnie znanego jako Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, gdzie pracował do końca swojego życia.

W 1961 roku zdobył specjalizację II stopnia z chirurgii onkologicznej, a dwa lata później obronił doktorat, którego temat brzmiał: „Leczenie trudno gojących się owrzodzeń podudzi”. W 1967 roku obronił pracę habilitacyjną pt. „Sutek wydzielający”, będącą podsumowaniem jego wieloletnich badań nad diagnostyką raka sutka. Kwiatkowski był również jednym z inicjatorów Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, gdzie aktywnie uczestniczył w posiedzeniach i wygłaszał referaty.

Organizował kursy z zakresu onkologii dla lekarzy w województwie lubelskim, a także prowadził szeroko zakrojoną akcję oświaty sanitarnej skierowaną do kobiet, dotyczącą raka sutka i szyjki macicy. Za swoje zaangażowanie został wyróżniony nagrodą im. F. Łukaszczyka oraz tytułem „Zasłużonego Lekarza PRL”. Jego prace naukowe, których liczba wyniosła 28, przyczyniły się do rozwoju onkologii w Polsce. Wśród jego odznaczeń znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Krzyż Zasługi.

W 2009 roku, podczas uroczystości w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej związanej z oddaniem nowoczesnych bunkrów dla aparatury do radioterapii, zorganizowano biuletyn, w którym współpracownicy przywołali pamięć o Kwiatkowskim, podkreślając jego wizję, fantazję i odwagę, które stworzyły fundamenty tego ośrodka.

Dr Kwiatkowski zyskał również uznanie za rozwiązanie problemu ze sterylizacją ładunków radowych, co wcześniej uważane było za nierozwiązywalne. Wspólnie z inżynierem Wiktorem Kornilukiem opracował prototyp innowacyjnego urządzenia. Jego wkład w podnoszenie poziomu wiedzy onkologicznej oraz kultury zawodowej wśród medyków był nieoceniony. Wprowadził zwyczaj organizacji wspólnych wizyt lekarskich na oddziałach, które sprzyjały omówieniu przypadków medycznych oraz wymianie najnowszej wiedzy w dziedzinie onkologii.

Życie prywatne

Mieczysław Kwiatkowski był osobą głęboko związana z rodziną. Miał dwie córki, z których jedna poszła w jego ślady i została lekarką, zdobywając doświadczenie w tym samym szpitalu, w którym pracował jej ojciec. Druga córka wybrała inną ścieżkę kariery i obecnie jest dziennikarką, zyskując uznanie w swoim zawodzie.

Nagrody i odznaczenia

Mieczysław Kwiatkowski, będąc znaczącą postacią w dziedzinie medycyny, zdobył wiele wyróżnień, które potwierdzają jego nieoceniony wkład w rozwój nauk medycznych oraz pracę na rzecz zdrowia publicznego.

  • Złoty Krzyż Zasługi – 1967,
  • Medal „Za udział w walkach o Berlin” – 1969,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1973 (nr legitymacji 273-73-120, z powodu wybitnego wkładu w rozwój nauk medycznych oraz osiągnięć w pracy naukowo-badawczej),
  • Medal 30-lecia PRL – 1974,
  • Odznaka honorowa „Zasłużony Lekarz PRL” – 1982,
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego,
  • Medal „Nauka w Służbie Ludu”,
  • Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
  • Odznaka „Zasłużony dla Lubelszczyzny”,
  • Złota honorowa odznaka „Zasłużonemu dla Lublina”,
  • Medal za zasługi dla Akademii Medycznej za wkład wniesiony w rozwój uczelni – 1995 (pośmiertnie).

Te wszystkie odznaczenia podkreślają nie tylko osobiste osiągnięcia Mieczysława Kwiatkowskiego, ale również jego zaangażowanie w rozwój polskiej medycyny oraz wpływ, jaki wywarł na społeczeństwo.

Publikacje

Mieczysław Kwiatkowski był twórczym i wpływowym lekarzem, który przyczynił się do rozwoju medycyny poprzez swoje publikacje. Jego dorobek obejmuje 28 prac naukowych, które obejmowały różnorodne zagadnienia medyczne. Poniżej przedstawione są niektóre z nich:

  • leczenie trudno gojących się owrzodzeń podudzi, 1963,
  • sutek wydzielający, 1967.

Przypisy

  1. „Album Chirurgów Polskich”, Ossolineum, Wrocław 1990, 152-153.

Oceń: Mieczysław Kwiatkowski (lekarz)

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:22