Wacław Gralewski, znany również pod przydomkiem „Szymon”, przyszedł na świat 24 października 1900 roku w Lublinie. Był notabilną postacią w historii Polski, której życie związane było zarówno z wojskowością, jak i literaturą.
W trakcie swojej kariery pełnił funkcję porucznika w Wojsku Polskim oraz w Ludowym Wojsku Polskim. Jego zaangażowanie w te instytucje miało znaczący wpływ na jego życie i działalność, wpływając jednocześnie na losy samej Polski w trudnych czasach.
Gralewski był również aktywnym członkiem Związku Literatów Polskich, co stanowiło świadectwo jego pasji do literatury oraz intelektualnych poszukiwań. Jego dokonania artystyczne i literackie pozostają częścią polskiego dziedzictwa kulturowego.
Wacław Gralewski zmarł 16 listopada 1972 roku w swoim rodzinnym mieście, Lublinie, gdzie pozostawił po sobie ślad jako osoba, która połączyła mundur z literackim dorobkiem.
Życiorys
Wacław Gralewski, urodzony 24 października 1900 roku w Lublinie, był synem Bogumiła, który pełnił rolę oficera, oraz Heleny Błaszczyk. Po ukończeniu Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, kontynuował naukę na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1918–1921 służył ochotniczo w Wojsku Polskim, a jego poetycka droga rozpoczęła się w 1919 roku, kiedy zadebiutował jako pisarz.
Gralewski był aktywnym uczestnikiem życia literackiego, pełniąc rolę współredaktora w wielu czasopismach, takich jak „Młodzież” (1919), „Lucifer” (1921) oraz „Reflektor” (1923–1925). Był również członkiem grupy poetyckiej noszącej tę samą nazwę. Warto zaznaczyć, że w okresie 1923–1939 zajmował jednocześnie stanowisko redaktora naczelnego „Expressu Lubelskiego i Wołyńskiego”.
Podczas II wojny światowej Gralewski zaangażował się w działalność konspiracyjną od 1941 roku, a do grudnia 1943 pełnił funkcję szefa BIP-u Okręgu Lublin ZWZ-AK. W ramach tej organizacji redagował dwa pisma – „Nasze Jest Jutro” oraz „Okręgowy Dziennik Radiowy”. Z kolei w latach 1944–1945 był członkiem 1 Armii Wojska Polskiego ludowego Wojska Polskiego.
Po wojnie Gralewski kontynuował swoją działalność literacką jako prozaik, publicysta i tłumacz. W 1945 roku przystąpił do Związku Literatów Polskich, a od 1952 roku zasiadał w redakcji „Kameny”. Jego życie zakończyło się 16 listopada 1972 roku w Lublinie.
Warto również wspomnieć, że Gralewski opublikował szereg pamiętników, w tym „Ogniste koła” w 1963 roku.
Ordery i odznaczenia
Wacław Gralewski był odznaczany na różne sposoby za swoje zasługi i osiągnięcia. Oto lista jego odznaczeń:
- krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
- krzyżem Niepodległości.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jan Maria Kłoczowski | Zbigniew Kotyłło | Tomasz Zawadzki (malarz) | Daniel de Tramecourt | Romuald Gierasieński | Aleksandra Radwan | Adam Kamieniecki | Czesław Makowski | Alicja Telatycka | Marcin Wójcik (artysta kabaretowy) | Barbara Zbrożyna | Leopold Borkowski | Alina Jackiewicz-Kaczmarek | Jerzy Kornowicz | Władysław Brankiewicz | Robert Markiewicz | Andrzej Chętko | Katarzyna Józefowicz | Krystyna Sadowska | Klemens MielczarekOceń: Wacław Gralewski