Kamienica Rynek 4 w Lublinie


Kamienica Rynek 4 w Lublinie to zachwycająca, zabytkowa konstrukcja, znajdująca się w sercu Starego Miasta. Ta trzypiętrowa, podpiwniczona budowla została wpisana do rejestru zabytków pod numerem A/488 w dniu 20 marca 1971 roku, co świadczy o jej wyjątkowej wartości historycznej.

Kamienica jest usytuowana w malowniczym ciągu zabudowy Rynku Starego Miasta, otoczona innymi zabytkowymi kamienicami, w tym numer 3 oraz numer 5. To stwarza niepowtarzalny klimat historyczny, który przyciąga turystów oraz miłośników architektury.

Fasada tej pięknej kamienicy zyskała swój obecny wygląd dzięki generalnemu remontowi przeprowadzonemu w 1954 roku. Warto zwrócić uwagę na polichromię, która przedstawia sceny z legendy o Czarciej Łapie, dodając tym samym lokalnego kolorytu i wyjątkowości.

W 2011 roku kamienica przeszła kolejną renowację, co przyczyniło się do zachowania jej uroku oraz atrakcyjności, czyniąc ją ważnym punktem na mapie Lublina.

Historia

„Pierwsze wzmianki o wzniesieniu budynku na tym terenie sięgają 1533 roku. Wówczas właścicielem nieruchomości był Mikołaj Wiszniowski. W 1537 roku część obiektu została nabyta przez Macieja Stannifusora. Od tego czasu dom był zamieszkiwany przez kilka rodzin do roku 1574, a jego konstrukcja była murowana. W 1574 roku włoski kupiec Marcantonio de Caimis stał się nowym właścicielem budynku. Niedługo po wielkim pożarze Lublina, który miał miejsce w 1575 roku, kamienica przeszła w ręce braci Daniela oraz Rudigiera Sacellich.

W 1582 roku przeprowadzono poważny remont oraz dodano dodatkowe piętro. Spadkobiercy Rudigiera Sacellia mieli kamienicę w swoim posiadaniu do 1615 roku, kiedy to jego córka sprzedała ją Marcinowi Walterowi oraz Karolowi Goldsmithowi. Wówczas budynek zyskał nazwę Walterowska. Przez następne wieki kamienica zmieniała właścicieli wielokrotnie. W XVIII wieku dobudowano oficynę, by w 1887 roku ponownie przeprowadzić gruntowny remont, podczas którego dodano trzecie piętro.

W 1884 roku budynek nabyli Żydzi Herman Boruck oraz Szarek Rozencweig. W 1913 roku sprzedali go Frydmanowi Szmulowi, który szybko stał się współwłaścicielem z Józefem Sulczyńskim. W 1938 roku kamienica przeszła gruntowny remont, w trakcie którego usunięto balkony, a trzecie piętro ozdobiono dekoracją sgrafittową, którą wykonał Szczęsny Felicjan Kowalski.

W 1954 roku budynek przeszedł renowację elewacji, podczas której został udekorowany polichromią autorstwa S. Brodziaka i P. Wollenberga, a także cytatem z fraszki „Świat po części przejrzany” autorstwa Daniela Bratkowskiego. W 1965 roku kamienica stała się własnością Skarbu Państwa.

Literatura

W literaturze dotyczącej Kamienicy przy Ryneku 4 w Lublinie możemy znaleźć wiele cennych źródeł. Wśród nich wyróżnia się:

  • Piotr Kawałko i inni, Lublin Przewodnik, historia, co warto zobaczyć, mapy, noclegi, gastronomia, ciekawostki, Lublin: Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”, 2012, s. 105, ISBN 978-83-7548-115-0,
  • Teatr NN.pl, Leksykon Lublin, praca Anny Malik – Rynek 4 w Lublinie,
  • Kamienica, Rynek 4, Lubelska Fundacja Odnowy Zabytków w Lublinie, z dnia 18 października 2012,
  • Artykuł: Stare Miasto pięknieje dzięki prywatnym firmom. ZOBACZ, Gazeta.pl Lublin, z dnia 26 grudnia 2012.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 28.02.2014 r.]

Oceń: Kamienica Rynek 4 w Lublinie

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:21