Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 7 w Lublinie to zabytkowa struktura, która zachwyca swoją architekturą. Jest to trzypiętrowy budynek, wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/104 w dniu 3 marca 2004 roku. Jego obecny wygląd datuje się na początek XX wieku, co czyni go ważnym elementem historycznym tej okolicy.
Kamienica ta znajduje się w zwartym ciągu zabudowy ulicy Archidiakońskiej, usytuowanej pomiędzy innymi, równie zabytkowymi kamienicami, takich jak numer 5 oraz numer 9 - domem mansjonarskim w Lublinie.
Budynek charakteryzuje się także podpiwniczeniem z dwoma kondygnacjami piwnic, co jest interesującym rozwiązaniem architektonicznym, świadczącym o jego historycznym znaczeniu. Dalsze informacje na temat kamienicy oferują różnorodne materiały źródłowe, które podkreślają jej unikalność oraz wartość kulturową w kontekście Lublina.
Historia
Historia budynku przy ulicy Archidiakońskiej 7 w Lublinie jest sięgająca aż do początków XV wieku. Pierwsza znana wzmianka o tej lokalizacji pochodzi z 1406 roku, kiedy to w jego wnętrzach funkcjonowała szkoła miejska, której prowadzeniem zajmowała się Rada Miasta.
W 1616 roku, majątek przeszedł na rzecz wikariuszy, dzięki zapiskom Pawła Piaseckiego. Natomiast w 1685 roku doszło do połączenia dwóch działek, które były własnością wikariatu, a na ich miejsce powstał drewniany dwór, który należał do archidiakona.
Około 90 lat później, w miejsce starego drewnianego dworu, wybudowano nową siedzibę dla archidiakona lubelskiego, księdza Aleksandra Trembińskiego. W 1809 roku dobra te zakupił sędzia Ignacy Gruszecki, a rodzina Gruszeckich była właścicielem obiektu aż do 1854 roku. Jak wiele innych kamienic na lubelskiej starówce, również ten budynek zmieniał swoich właścicieli.
W 1884 roku Aniela Radkiewicz nabyła nieruchomość, a po niej przeszła ona w ręce Marii Wilczyńskiej, która w 1912 roku zdecydowała się na sprzedaż kamienicy Schronisku dla Nauczycieli im. Wiktorii Michelisowej. W tym samym roku rozpoczęły się prace budowlane nad schroniskiem, jednak napotkano wiele trudności, przede wszystkim związanych z brakiem funduszy oraz wybuchem wojny.
Fundacja im. Wiktorii Michelisowej mogła zakończyć prace dopiero w 1918 roku, gdyż uzyskano środki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w ramach umowy o korzystanie z pomieszczeń na bursę dla kleryków kształcących się na KUL-u. Budynek był używany przez KUL w latach 1924-1931, a między 1925 a 1929 rokiem zamieszkiwał w nim Stefan Wyszyński.
Od 1931 roku kamienica zaczęła pełnić rolę schroniska, jednak w 1940 roku została przejęta przez niemieckie władze okupacyjne. W 1944 roku schronisko ponownie wróciło w ręce agend działających na terenie Lublina. W 1963 roku przeprowadzono gruntowny remont, co doprowadziło do przejęcia budynku przez Skarb Państwa.
Obecnie, w lokalu mieści się Dom Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej, w którym pracują siostry pasjonistki, kontynuując tradycję wsparcia społecznego, która przetrwała przez wieki.
Literatura
W kontekście literatury dotyczącej Kamienicy przy ulicy Archidiakońskiej 7 w Lublinie, wiele źródeł dostarcza cennych informacji o tym historycznym obiekcie. Przykładem jest publikacja Lubelskiej Fundacji Odnowy Zabytków, która opisuje Dawny Dworek Archidiakoński, a później przytułek dla nauczycielek im. V. Michelis. Ciekawe fakty dotyczące kamienicy można znaleźć w kartach ewidencyjnych przechowywanych w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Lublinie.
Inne ważne źródło, które omawia Archidiakońską 7, to Teatr NN.pl, warty uwagi leksykon dotyczący Lublina, redagowany przez Annę Malik. Publikacja ta jest wartościowym zbiorem wiedzy na temat różnych aspektów kultury oraz architektury Lublina.
Wspominając o innym aspekcie historycznym, warto zwrócić uwagę na Dom Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej, gdzie można znaleźć informacje związane z historią tego miejsca.
Dodatkowo, książka autorstwa Ireny Kowalczyk pt. „Zwiedzamy Lublin” stanowi przewodnik po mieście, a na stronie 135 można znaleźć odniesienia do kamienicy, co ukazuje jej znaczenie w kontekście lokalnej architektury. Publikacja ta, wydana przez Kami Biuro Usług Pilotarskich i Przewodnickich w 2011 roku, wprowadza czytelników w bogaty kontekst historyczny tego terenu.
Przypisy
- Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 28.02.2014 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kamienice i domy":
Kamienica Klonowica w Lublinie | Kamienica Konopniców w Lublinie | Kamienica przy ulicy Złotej 5 w Lublinie | Kamienica Rynek 11 w Lublinie | Kamienica Rynek 10 w Lublinie | Kamienica Rynek 4 w Lublinie | Kamienica Rynek 5 w Lublinie | Żydowski Dom Starców i Sierot w Lublinie | Kamienica Rynek 3 w Lublinie | Kamienica Wieniawskich w Lublinie | Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 6 w Lublinie | Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 3 w Lublinie | Kamienica Chociszewska w Lublinie | Dom mansjonarski w Lublinie | Kamienica Rynek 7 w Lublinie | Kamienica Pod Lwami w Lublinie | Kamienica Lubomelskich w Lublinie | Kamienica Muzyków w Lublinie | Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 4 w Lublinie | Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 5 w LublinieOceń: Kamienica przy ulicy Archidiakońskiej 7 w Lublinie