Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” w Lublinie

---

Historia

Historia Młodzieżowego Domu Kultury sięga jesieni 1956 roku, kiedy to w ramach Wojewódzkiego Ośrodka Kultury utworzono tę niezwykłą placówkę. Ośrodek ten miał swoją siedzibę na Zamku Lubelskim, co nadawało mu szczególnego uroku. Wówczas funkcjonował także Miejski Dom Kultury, który był skierowany do starszej młodzieży oraz dorosłych. Z biegiem czasu, Miejski Dom Kultury przekształcił się w Międzyszkolny Ośrodek Kultury Dzieci i Młodzieży pod zarządem Ireny Szczepowskiej-Szych. Była to instytucja zajmująca się wychowaniem pozaszkolnym, podlegająca Wydziałowi Oświaty i Wychowania w Lublinie.

W kolejnych latach Międzyszkolny Ośrodek zmienił nazwę na Młodzieżowy Dom Kultury. Mieścił się on na Zamku Lubelskim i dysponował sześcioma salami dydaktycznymi, co umożliwiało prowadzenie różnorodnych zajęć edukacyjnych. Szczególnym wydarzeniem miało miejsce 1 października 1970 roku, kiedy to władze oświatowe przekazały MDK do użytkowania zabytkową staromiejską siedemnastowieczną kamienicę przy ul. Grodzkiej 11, dawną plebanię przynależącą do najstarszego kościoła pod wezwaniem Michała Archanioła. Na placu po Farze rosła akacja, która zainspirowała do nadania MDK pełnej nazwy „Pod Akacją”. Mimo trudności, lokalizacja kamienicy w sercu Starego Miasta przyczyniła się do wzrostu popularności MDK wśród młodzieży.

Po pewnym czasie, zgodnie z konserwatorskimi planami, obiekt został poddany generalnemu remontowi, co doprowadziło do tymczasowego rozproszenia działalności MDK w lubelskich szkołach. Jednak dzięki przekazaniu MDK do użytkowania budynku przy ul. Skierki 12, sytuacja uległa poprawie. W 1985 roku, po długim okresie remontów, MDK odzyskał kamienicę przy Grodzkiej 11, jednak od tego momentu nie stosowano już w nazwie „Pod Akacją”, co związało się z wycinką drzew na placu po Farze. Młodzieżowy Dom Kultury dysponował wówczas dwoma budynkami, co umożliwiło poszerzenie oferty edukacyjnej dla dzieci i młodzieży.

W 1999 roku władze miejskie przejęły obiekt przy ul. Skierki w zamian za budynek po byłej szkole przy ul. Chrobrego 18. Po niezbędnych remontach i adaptacji wnętrz, zespoły MDK przeniosły się do nowej siedziby, która jednak nie posiadała sali widowiskowej, istotnej dla działalności imprezowej. Obchody 50-lecia MDK w 2006 roku były znaczącym wydarzeniem, które przyczyniło się do przywrócenia pierwotnej nazwy Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” w Lublinie. Powrót drzew akacji przed budynek oraz ich pojawienie się w nowym logotypie placówki, zaprojektowanym przez artystę plastyka Jakuba Nastaja, było dowodem na trwałość i znaczenie tej instytucji.

Pracownie

W Młodzieżowym Domu Kultury „Pod Akacją” w Lublinie realizowane są różnorodne zajęcia artystyczne i edukacyjne, które odbywają się w dwóch budynkach placówki. Oferta obejmuje szeroką gamę dziedzin, takich jak: malarstwo, rysunek, witraż, grafika warsztatowa oraz komputerowa. Oprócz tego, młodzież ma szansę angażować się w fotografię, zarówno tradycyjną, jak i cyfrową, a także w tkaninę artystyczną oraz makramę.

Osoby zainteresowane cyfrowymi technikami artystycznymi, modą młodzieżową, sztuką kulinarną, a także teatrem dziecięcym i młodzieżowym również znajdą coś dla siebie. Młodzieżowy Dom Kultury stawia na różnorodność, oferując zajęcia z teatru poezji, zespołu recytatorskiego, zabaw logopedycznych, poezji śpiewanej, śpiewu, tańca, jak również nauki gry na gitarze i pianinie. Dla fanów muzyki dostępny jest zespół grający rocka oraz bluesa.

W placówce realizowane są również lekcje z wiedzy o filmie, historii sztuki, języka niemieckiego, a nawet szachów. Stale działają tutaj liczne zespoły artystyczne, takie jak młodzieżowy Teatr Panopticum, Teatr „Drugie Piętro”, Teatr „Supełki”, Zespół wokalny „Sine Nomine”, Zespół tańca „Arabeska”, Zespół tańca „Idea”, Zespół wokalno-taneczny „Gaduły”, a także Zespół taneczny „Gaduły XL”, Studio Piosenki „Akacja” oraz Zespół gitarowy „Milonga” i Zespół rockowy „Implode”. Ta różnorodność zajęć sprawia, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

Formy pracy

Plastyka

Zajęcia plastyczne, stanowiące obok kół artystyczno-użytkowych, które wprowadziła Danuta Tramecourt, były jednymi z kluczowych form, które definiowały nowopowstałą placówkę wychowania pozaszkolnego. Eugeniusz Baranowski wniósł do tych zajęć unikalny styl. W latach 1967–1974 koło plastyczne dla najmłodszych prowadziła Ewa Walikowska. Krótkotrwałym uzupełnieniem tego grona były Michalina Tkaczyk oraz Halina Fietka-Szcześniewska, które kontynuowały te zajęcia do 1977 roku. Od tej pory pracownia plastyczna przeszła pod opiekę Iwony Jedlińskiej, a w ciągu kilku następnych lat dołączyła do niej Ewa Misztal, która z MDK była związana aż do 2008 roku. W latach 90. XX wieku zespoły plastyczne były pod kierunkiem Zofii Braneckiej. Ewę Misztal zastąpiła Agata Fijewska-Pajdowska, która wzbogaciła program o techniky witrażowe i sztukę użytkową.

W 1992 roku pracownia plastyczna wzbogaciła się o nowe grupy pod przewodnictwem Ewy Dziekońskiej-Sarlińskiej: malarstwo, a w 1995 roku przez Magdalenę Ciężak: rysunek, malarstwo, grafika. W ostatnich latach XX wieku zorganizowano również zajęcia poświęcone grafice i poklatkowej animacji komputerowej, którymi kierował Mariusz Stryjecki, również twórca Galerii Pixeloza, promującej młodych grafików komputerowych w sieci.

W 2010 roku do grona nauczycieli plastyki dołączyła Katarzyna Niedźwiadek, a od 2015 roku Pracownię Tkaniny Artystycznej prowadzi Natalia Prokopiak-Latosińska. oprócz zajęć programowych, pracownia plastyczna uczestniczy często w akcjach ulicznych i happeningach. Długotrwałą tradycję rozwiniętą od 1978 roku przez Iwonę Jedlińską stanowią plenery plastyczne, które początkowo odbywały się w kraju, a od 1990 roku przeniosły się na cały kontynent europejski.

Fotografia

Początki działalności w zakresie fotografii w MDK sięgają wczesnych lat 60. XX wieku, kiedy to młodzi fotografowie zyskali pierwszą ciemnię, która miała swoje miejsce w Zamku. Wcześniej jednak koło fotograficzne MDK działało poza placówką. Po zorganizowaniu drugiej ciemni przez Foto-Klub WDK, opiekę nad kołem fotograficznym objął Stanisław Dobrowolski, zawodowy fotograf. Jego nauczanie koncentrowało się głównie na obsłudze aparatów i wywoływaniu zdjęć. W latach 1967–1974 kierownictwo koła przejął Stanisław Butrym, który szczególną wagę przykładał do obróbki laboratoryjnej oraz kompozycji zdjęć, wprowadzając nową technikę – luksografię.

Uczniowie kooperowali z Kołem Miłośników Lublina, które prowadziła Hanna Wyszkowska, wyjeżdżając na plenery, rajdy i obozy wędrowne, gdzie uczyli się fotografować architekturę oraz krajobraz i dokumentować życie MDK. Z pracowni Butryma wyszli znani fotograficy, tacy jak Lucjan Demidowski czy Czesław Herda.

W wyniku remontu kamienicy przy ul. Grodzkiej, pracownia fotograficzna przeniosła się do Osiedlowego Domu Kultury LSM, później do Szkoły Podstawowej nr 42, a następnie do kolejnych lokalizacji przy ul. Skierki, Grodzkiej oraz B. Chrobrego. Do 1978 roku warsztaty fotograficzne prowadził Mieczysław Sahadyn i Bogdan Kocot, a następnie Anna Chowaniec we współpracy z Krzysztofem Kukierem, byłym podopiecznym Kocota. Ich działalność skupiała się na dokumentowaniu aktywności MDK oraz przygotowywaniu materiałów do kronik.

Sztuka użytkowa

Danuta Tramecourt była pionierką w MDK, zakładając koło zabawkarskie, które przetrwało aż do czasów stanu wojennego. Dbała również o rozwój koła sprawnych rąk, gdzie dzieci uczyły się haftu i szydełkowania oraz dziewiarstwa ręcznego. Koło Młodych Gospodyń, które stworzyła, zaczęło intensywnie działać, co z biegiem lat przekształciło się w bogatą działalność kulinarną. Prowadzenie koła gospodyń kontynuowane było przez Małgorzatę Mianowaną w latach 80. w specjalnie zaaranżowanej kuchni przy ul. Skierki 12. W 1990 roku zmieniono nazwę na zespoły sztuki kulinarnej, które od 1991 roku prowadziły Anna Patyra i Jolanta Palusińska, gdzie ta pierwsza pracowała aż do 2012 roku.

Tradycje pracowni dziewcząt sięgają lat 50. XX wieku, gdzie stała się podstawą późniejszych zespołów zajmujących się dziewiarstwem maszynowym, prowadzonych przez Krystynę Baran w latach 70. XX wieku, a później przez Renatę Małyską. Wówczas zespoły krawiectwa przekształciły się w grupy mody młodzieżowej, które współpracowały z zespołami tanecznymi oraz teatralnymi, dostarczając kostiumy i scenografię. W 1978 roku utworzono pracownię sztuki dekoracyjno-użytkowej pod kierownictwem Marii Świstek-Dudy, gdzie dzieci uczyły się haftu artystycznego, szydełkowania, tworzenia biżuterii oraz techniki makramy.

Teatr

Teatr w Młodzieżowym Domu Kultury przyjął swoje pierwsze kształty już na samym początku istnienia placówki, stopniowo wyodrębniając Teatrzyk Młodego Widza. Alina Synowska prowadziła zajęcia teatralne, które przetrwały do 1968 roku. Po uzyskaniu przestrzeni przy ul. Grodzkiej, rozwijały się kolejne formy teatralne, które osiągnęły największy rozkwit w latach 80. oraz 90. XX wieku. Narcyza Gumieniak była pomysłodawczynią teatrzyku dziecięcego Gaworek, a w późniejszych latach wprowadzono teatrzyk lalkowy Bajduś, zarządzany przez Halinę Dados, który działał równolegle z Gaworkiem, wykorzystując lalki stworzone przez samych uczestników. Niedługo później Joanna Franaszczuk-Nowak stworzyła teatr lalki pod nazwą Supełki.

W końcu lat 80. i początku 90. XX wieku sentymentalnie działał teatr Drops, prowadzony przez Mieczysława Wojtasa, który mimo krótkiej historii, odniósł wiele sukcesów artystycznych. Znajdziemy tu również Tęczowego Krokodylka, dziecięcy teatrzyk żywego planu, założony w 1995 roku przez Annę Asyngier-Kozieł, który funkcjonował aż do 2010 roku.

Oprócz aktywności w nurtach dziecięcych, w latach 70. XX wieku zaczęły działać grupy teatralne dla młodzieży licealnej. Pierwszą taką był Teatr Młodych, którym kierowali Halina Kobylarz i Adam Sielanko. Wkrótce powstał także klub teatralno-literacki założony przez Elżbietę Rojek, którego Teatr Poezji był uznawany za jeden z najlepszych w kraju. MDK sprawował także opiekę nad szkolnymi kołami miłośników teatru w województwie lubelskim. W 1985 roku Mieczysław Wojtas założył młodzieżowy teatr Panopticum.

W tym okresie Agata Czarnowska-Kazimierczak wzięła na swoje barki zagadnienia związane z recytacją, wprowadzając nowy kierunek interpretacji poezji, a po jej odejściu pracę kontynuowała Monika Wesołowska. W drugiej połowie lat 80. XX wieku teatr ruchu zapoczątkował Jacek Kasprzak, a następnie rozwijał go Grzegorz Bielak i Sławomir Furtak jako teatr pantomimy. Teatr Mimika był nagradzany za profesjonalizm i współpracował z Panopticum, lecz zakończył działalność w 2002 roku. W 2011 roku w placówce działali krótko teatr młodzieżowy Grodzka 11 pod kierunkiem Joanny Wawiórki-Kamienieckiej.

Muzyka, taniec i śpiew

Początkowe formy działalności muzycznej zainicjowane na Zamku umożliwiły dzieciom i młodzieży pod kontrolą Bogumiła Chrapońskiego naukę gry na klasycznych gitarach, mandolinach oraz akordeonach. Jan Ciechański później wprowadził te same instrumenty w kamienicy przy ul. Grodzkiej do swoich zespołów muzycznych. Od 1976 roku MDK wzbogacił się o zespół big-beatowy, a na początku lat 80. XX wieku powstały zespoły muzyki młodzieżowej ograniczone do nauczania grającego przez Janusza Ćwika w budynku przy ul. Skierki. W 1990 roku kierownictwo nad zespołami muzycznymi przejął Tadeusz Krukowski, który wprowadził więcej solistów oraz nowe brzmienie ich zespołów, które działały do 2000 roku. Jego rockowe grupy kontynuuje od 2000 roku Mariusz Kukuryk.

W 1997 roku wznowiono klasyczne gitary dzięki Piotrowi Tesarowiczowi, który zauważył talent w swoich podopiecznych – zaczęli się pojawiać pierwsi soliści, duety i tria gitarowe. Osiągnięcia tych uczniów zachęciły go do stworzenia w 2000 roku większego zespołu gitarowego pod nazwą Milonga, a także współpracował z zespołami teatralnymi, komponując muzykę do przedstawień oraz prowadząc lekcje związane z wokalistyką i śpiewem.

W latach 90. XX wieku wprowadzono także indywidualne zajęcia prowadzone przez Katarzynę Mądrą, Agnieszkę Kępkę i Piotra Tesarowicza w zakresie gry na instrumentach klawiszowych oraz gitarze klasycznej. W drugiej połowie lat 70. XX wieku w MDK powstawały również formy taneczne i Teams wokalno-chóralne. Pierwszy zespół taneczny, rozpoczęty w 1976 roku przez Janinę Jarzynę, zajmował się tańcem towarzyskim. W ciągu kolejnych lat Marian Błaszczyk zorganizował ogólnopolskie turnieje tańca w MDK. W 1982 roku Jerzy Oleszczyński prowadził kursy tańca towarzyskiego I i II stopnia, wspólnie z Ośrodkiem Sztuki Tanecznej, ucząc także w klubie Skierki. W latach 90. XX wieku na parkiecie MDK ostatni raz zatańczono taniec towarzyski w 1995 roku.

Wielką rolę w tworzeniu różnych zespołów taneczno-wokalnych i mieszanych chórów dziecięcych miała Elżbieta Jaszak, która w 1978 roku stworzyła zespół ludowy, wprowadzając rytmikę dla dzieci, co pozwoliło na powstanie 30-osobowego zespołu wokalno-tanecznego Wesołe Nutki, który przez dekadę bawił publiczność. W podobnym czasie Tadeusz Nóżka stworzył czteroosobowy mieszany zespół dziecięcy Pelasie, a Janusz Krasicki utworzył żeński zespół wokalny Kałamarze.

Połączenie piosenki z tańcem w Wesołych Nutkach otworzyło drogę do powstania Gaduł w 1995 roku, kierowanego przez Agnieszkę Walkiewicz-Pułę i Ewę Małecką, które z biegiem lat przekształciły się w dziecięce zespoły według dwóch różnych charakterów działalności jako Gaduły XL oraz Gaduły dziecięce. W tym samym czasie Danuta Chmielewska zainicjowała taniec nowoczesny, a później zastąpiła ją Ewa Zagórska (Zespół Tańca Idea). W 1978 roku powstał mieszany chór dziecięcy Skowronki, prowadzone przez Barbarę Pazur, reaktywowany w 2001 roku w nowym składzie przez Izabelę Urban i Katarzynę Mądrą, z powodzeniem działający do 2013 roku. Izabela Urban jest również twórcą zespołu wokalnego Sine Nomine w 1999 roku, która wykonuje muzykę a’ cappella z różnych epok.

Nauka i technika

Do najstarszych form w tej dziedzinie należy hobbystyczne koło filatelistów, które prowadził Władysław Hobot, pracownia krótkofalarstwa i radiotechniki pod opieką Wiesława Wolskiego, Edwarda Kawczyńskiego i innych. Zajęcia na temat żeglarstwa i szkutnictwa prowadził Zbigniew Orzeł, a modelarstwo kontynuowane było przez Romana Dubiskiego. Koło filatelistów przetrwało aż do 2015 roku. W latach 90. XX wieku utworzono pracownię grafiki komputerowej oraz obróbki zdjęć cyfrowych, w której z najdłuższym stażem związany był Mieczysław Szafrański. MDK aktywnie rozwijało również wychowanie komunikacyjne, prowadzone przez Mirosławę Cybulską, a potem od 1978 roku przez Waldemara Żaka, który kontynuował tę działalność do 2012 roku.

Połowa lat 90. przyniosła powstanie pracowni filmowych oraz teorii historii sztuki. Wzmianki o kole filmowym pojawiały się już w kronikach z lat 60. XX wieku. W kolejnych latach Jerzy Krupa zakładał klub filmowy. Na początku lat 80. XX wieku rozwijał się Dyskusyjny Klub Filmowy prowadzony przez Jolantę Palusińską. Po kilku przerwach Anna Borowska wznowiła zajęcia filmowe w 1998 roku. Historia sztuki została wprowadzona w 1995 roku przez Barbarę Niścior, a od 1999 roku kontynuował ją Kamila Śpiewla-Kasperek. Cenną inicjatywą tej pracowni było powołanie Klubu Młodych Miłośników Lublina w 2002 roku.

Języki obce

Prowadzenie koła języka francuskiego w latach 60. XX wieku rozpoczęła Danuta Tramecourt, a później Kazimiera Koter zapoczątkowała koło esperantystów. Po opuszczeniu kamienicy przy ul. Grodzkiej, MDK działał w trzynastu szkołach prowadząc koło języka niemieckiego, którym kierowała Bożenna Makowska. Odpowiadała ona za dział, w którym języka angielskiego uczył Andrzej Szpunar, rosyjskiego Krystyna Mężyńska, francuskiego Wojciech Wojdat oraz Danuta Buczek. W 1984 roku zajęcia z języka niemieckiego prowadziła Wanda Szymanek, będąca wcześniej uczennicą Bożennej Makowskiej.

Turystyka i sport

Na przełomie lat 50. i 60. XX wieku Włodzimierz Greszczenko, ówczesny dyrektor, zainicjował organizację wyjazdów na wczasy wypoczynkowe do Poronina, kontynuowane później przez dyrektora Mieczysława Ciesielskiego. Hanna Wyszkowska prowadziła własne koło turystyczne, koncentrując się głównie na działaniach historycznych. Anna Żak, która przejęła po niej tę działalność w 1973 roku, zająła się turystyką i krajoznawstwem, organizując wycieczki po Lublinie, a później po różnych regionach Europy, od Sycylii przez Hiszpanię aż po Skandynawię.

W latach 80. XX wieku MDK na krótki czas posiadał sekcję koszykówki oraz piłki ręcznej, jednak szczególnie wyróżniała się gimnastyka artystyczna oraz sportowa, zarówno dziewcząt, jak i chłopców, nadzorowana przez Józefa Wierzyńskiego, a w latach 90. prowadziła ją Sabina Kudyba. Szczególną rolę pełniło także koło szachowe, które powstało jeszcze w Międzyszkolnym Ośrodku Kultury Dzieci i Młodzieży, prowadzone przez Andrzeja Sydora. W ramach klubu młodzieżowego istniały także zespoły warcabowo-szachowe, a od lat 80. XX wieku prowadzeniem zespołów szachowych zajmował się Jarosław Grocholski, a od 1990 roku opiekunem grupy była wicemistrzyni Polski Irena Kasprzyk, kolejno Zofia Ciechocińska-Miecko, Międzynarodowy Mistrz Szachowy Zbigniew Księski oraz Tymoteusz Modrzejewski.

Imprezy

W czasach „zamkowych” Danuta Tramecourt zapoczątkowała imprezę Czy znasz siebie? oraz zainicjowała akcję Senior. W tym okresie w klubie odbywały się niedzielne poranki muzyczne, poetyckie i filmowe. Gościem klubu była m.in. Violetta Villas oraz pianistka Czerny Stefańska. Wśród gości klubu, którymi byli znani ilustratorzy książek, znaleźli się również Józef Wilkoń, Adam Kilian i Zbigniew Lengren. Dzień Dziecka stwarzał okazję do organizowania zabaw oraz festynów pod nazwą Uśmiech dla każdego dziecka, co zainspirowało inne grupy, takie jak klub turystyczny czy koła plastyczne i fotograficzne do organizacji imprez wyjazdowych, w tym Zielony MDK. W latach 60. XX wieku powstał Klub Młodych Entuzjastów – Zamek, przeznaczony dla młodzieży z nietypowymi zainteresowaniami, takich jak zbieranie minerałów, oraz Klub dobrej płyty. W 1971 roku Biblioteka MDK wspólnie z Miejską Biblioteką Publiczną im. H. Łopacińskiego w Lublinie organizowała konkursy czytelnicze dla dzieci.

MDK angażował się także w różne imprezy organizowane wspólnie z lokalną prasą, jak np. Karnawał młodości, Gwiazdka dla każdego dziecka, a także Jarmark Radości. W latach 70. XX wieku Klub Dziecięco-Młodzieżowy, który nawiązał współpracę z seniorami, zyskał uznanie. Wymiany z seniorami odbywały się pod przewodnictwem Ireny Szczepowskiej-Szych – byłej dyrektorki placówki. Seniorzy chętnie współpracowali z aktorami Teatru im. J. Osterwy i Operetki Lubelskiej, którzy prezentowali monodramy oraz małe formy teatralne. Pod koniec lat 70. XX wieku z inicjatywy Narcyzy Gumieniak powstała najstarsza impreza konkursowa, Turniej Poezji Dziecięcej imienia Jana Brzechwy, która z biegiem lat zyskała na rozgłosie.

Wojewódzkie Prezentacje Teatrów Szkolnych, których pierwsza edycja miała miejsce w 1977 roku, zostały pomyślane jako druga najstarsza impreza teatralna dla młodzieży. Elżbieta Rojek była autorką tego pomysłu, a obecne przeglądy teatralne zyskały reputację najpoważniejszych wydarzeń tego typu w regionie. Zainaugurowany w 1982 roku Wojewódzki Konkurs Recytatorski im. Józefa Czechowicza był inicjatywą Romany Kowalczyk-Piech, kustosza Muzeum Literackiego im. Józefa Czechowicza w Lublinie, które odbywało się we współpracy z MDK.

W latach 80. MDK organizował imprezy pod patronatem Lubelskiego Kuratora Oświaty oraz Wydziału Oświaty i Wychowania. Wiosną każdego roku w latach 90. MDK przy organizacji koncertów dla laureatów w Chatce Żaka. W związku ze wzrostem liczby zespołów w roku 2000 Kuratorium zmieniło regulamin i wyodrębniło kategorie artystyczne, co zaowocowało organizowaniem osobnych imprez w różnych miastach województwa.

W latach 80. XX wieku MDK przeprowadził pierwsze eliminacje wojewódzkie Ogólnopolskiego Konkursu Chórów a’ Cappella Dzieci i Młodzieży. Z czasem impreza rozszerzyła zasięg na region Polski południowo-wschodniej aż do połowy lat 90. Obok działań artystycznych organizowano również Turniej Wiedzy o Bezpieczeństwie w Ruchu Drogowym prowadzony przez Waldemara Żaka. Co roku placówka organizowała wystawę modelarską we współpracy z Ligą Obrony Kraju oraz Ogólnopolski Konkurs – Wystawę Modeli klasy „C” typ „Nawiga”, który przekształcił się w międzynarodowy.

W latach 90. XX wieku MDK zyskał renomę dzięki współpracy z ambasadami innych krajów w ramach fundacji Sztuka Dziecka, organizując wystawy plastyczne dzieci z różnych państw. Gośćmi MDK byli między innymi Tony Halik i Elżbieta Dzikowska. Danuta Tramecourt jako wieloletni koordynator imprez przekazała pałeczkę Halinie Kobylarz, która po 2003 roku przejęła odpowiedzialność za wydarzenia organizowane przez MDK.

MDK organizuje co roku aukcje charytatywne oraz loterie, z których dochody są przekazywane hospicjom oraz szpitalom dziecięcym. Jest odpowiedzialny za liczne miejskie, wojewódzkie i ogólnopolskie konkursy, takie jak Wojewódzki Konkurs Plastyczny i Literacki Moje Boże Narodzenie, konkursy plastyczne, fotograficzne oraz literackie dla szkół lubelskich w współpracy z Klasztorem oo. Dominikanów w Lublinie, a także konkursy krajoznawcze, takie jak Oblicza małej ojczyzny czy Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Grafika, Wojewódzki Konkurs Piosenki Jesienne Nutki i wiele innych.

MDK posiada dwie galerie – Pod Akacją oraz Na Poddaszu, które znajdują się w budynku przy ul. Grodzkiej 11. Pilotowana przez Renatę Adamczewską, Edytę Madej i Jakuba Nastaja Pracownia Imprez organizuje wystawy w galeriach, które odbywały się w MDK od 1971 roku. Szeroka działalność imprezowa wymagała odpowiedniego zapewnienia scenografii, profesjonalnie zaprojektowanych certyfikatów, afiszy, zaproszeń oraz innego rodzaju materiałów promocyjnych, co z czasem doprowadziło do powstania ogólnej pracowni plastycznej w 1978 roku, której pierwszym plastykiem był Tomasz Ludziński. Obecnie ten dział prowadzi Jakub Nastaj, współpraca z Pracownią Imprez, wspomagając wystawiennictwo oraz prowadząc stronę internetową placówki, która powstała w 2000 roku.

Dyrektorzy

W Młodzieżowym Domu Kultury „Pod Akacją” w Lublinie, istotną rolę odgrywają dyrektorzy, którzy w różnym okresie kierowali tą placówką oraz wicedyrektorzy, wspierający ich w codziennych obowiązkach. Oto lista osób, które miały kluczowy wpływ na działalność domu kultury:

• Irena Szczepowska-Szych,
• Włodzimierz Greszczenko,
• Mieczysław Ciesielski,
• Joanna Pakuła,
• Elżbieta Kryk,
• Kazimierz Stefański,
• Anna Żak (wicedyrektor),
• Jerzy Grzegorz-Mazurek (wicedyrektor),
• Elżbieta Rojek (wicedyrektor),
• Agnieszka Depta,
• Anna Kopcińska,
• Agnieszka Walkiewicz-Puła (od 2016).

---

Oceń: Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” w Lublinie

---