Aleksander Ładnowski

W ciągu swojego życia Aleksander Ładnowski brał udział w wielu grupach teatralnych, które działały na terenie Królestwa Polskiego oraz w Galicji w XIX wieku. Od 1842 do 1850 roku występował na scenach krakowskich. Jego kariera zawodowa obejmowała także funkcję reżysera w Teatrze Borkowskiego w Stanisławowie w 1851 roku, a w 1856 roku miał zaszczyt wystąpić w Wiedniu w zespole teatralnym Juliusza Pfeiffera.

W latach 1857-1865 Ładnowski kontynuował swoją karierę artystyczną w Galicji, grając m.in. w Tarnowie, Nowym Sączu, Rzeszowie oraz Czerniowcach. W 1865 roku postanowił założyć własną grupę teatralną, a później osiedlił się na stałe w Krakowie, gdzie występował w Teatrze Miejskim. Jego prace reżyserskie obejmowały współpracę z uznanymi osobistościami, takimi jak Adam Skorupka oraz Stanisław Koźmian.

Oprócz bycia aktorem i reżyserem, Aleksander Ładnowski również pisał dramaty, z których większość miała charakter komiczny (krotochwil). Chociaż jego utwory nie zawsze cechowały się wysokim poziomem literackim, zdobyły dużą popularność dzięki znakomitym interpretacjom, w które zaangażowani byli aktorzy tacy jak Helena Modrzejewska czy Józef Dams.

Interesował się również tematyką historyczną, co oddawało szeroki wachlarz jego twórczości. Aleksander Ładnowski był żonaty z aktorką Rosalie Brzozowską. Ich syn, Bolesław Ładnowski, również związał swoje życie z teatrem, pełniąc funkcje aktora oraz reżysera w teatrach w Krakowie, Warszawie i Lwowie. Córka Aleksandra Rakiewicz również podążała śladami ojca w świecie sztuki.

Po śmierci Aleksandra Ładnowskiego, jego ostatnim miejscem spoczynku stał się krakowski cmentarz Rakowicki, gdzie został pochowany z należnymi honorami, pozostawiając po sobie богатą dziedzictwo w polskim teatrze.