Efraim Mandelbaum

---

Życiorys

Efraim Mandelbaum przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie stolarza w Łodzi. Jego artystyczna kariera rozpoczęła się pod okiem Samuela Hirszenberga, który wprowadził go w tajniki malarstwa, przygotowując do późniejszych studiów. W latach 1905–1910 uczył się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie kształcił swoje umiejętności pod okiem znakomitych pedagogów, takich jak Józef Mehoffer oraz Leon Wyczółkowski.

W 1911 roku wyruszył w artystyczną podróż do Egiptu. Po drodze miał okazję zwiedzać Palestynę, Włochy, a także zatrzymał się w Wiedniu i Pradze. Niestety, podczas I wojny światowej, podczas pleneru malarskiego, został zatrzymany przez żandarmerię austriacką w związku z oskarżeniem o szpiegostwo. Silny stres, który towarzyszył temu incydentowi, doprowadził do załamania jego zdrowia psychicznego, co skutkowało wieloma nawrotami choroby oraz koniecznością pobytu w szpitalach psychiatrycznych.

Po zakończeniu wojny, w 1920 roku, powrócił na uczelnię, gdzie w kolejnym roku ukończył studia. W 1925 roku osiedlił się na stałe w Paryżu. Tam brał udział w wystawach na paryskich Salonach, a także odnowił znajomości ze swoimi dawnymi kolegami ze studiów, takimi jak Moïse Kisling oraz Tadeusz Makowski.

W 1942 roku, niestety, zarówno on, jak i jego żona zostali aresztowani i uwięzieni w obozie przejściowym w Drancy. Stamtąd oboje trafili do Auschwitz-Birkenau, gdzie zostali zamordowani. Twórczość Efraima Mandelbauma obejmowała różnorodne dzieła, w tym pejzaże takie jak „Snopy żyta” oraz „Ulica paryska”, martwe natury, portrety, w tym portret swojej żony i liczne autoportrety.

---

Oceń: Efraim Mandelbaum

---