Marian Rułka

---

Życiorys

Marian Rułka, utalentowany aktor, zakończył edukację wyższą w 1952 roku, zdobywając dyplom w PWST w Warszawie. Jego kariera sceniczna obejmuje pracę w kilku renomowanych polskich teatrach.

• Rozpoczął swoją zawodową drogę w Teatrze Ateneum w Warszawie, gdzie występował w latach 1953–1958 oraz ponownie od 1960 do 1976 roku,
• następnie, w latach 1959–1960, miał okazję rozwijać się aktorsko w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie,
• kolejnym etapem była współpraca z Teatrem na Woli w Warszawie, gdzie pracował od 1976 do 1981 roku,
• wreszcie, na lata 1982–1983, nawiązany został jego związek z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Ta niezwykle różnorodna i bogata kariera sceniczna pozwoliła Rułce nie tylko na zdobycie wielu umiejętności, ale również na wkład w dziedzictwo polskiej sztuki teatralnej.

Filmografia

Filmografia Mariana Rułki przedstawia bogaty wachlarz ról, które zagrał na przestrzeni lat. Poniżej znajdują się kluczowe produkcje, w których brał udział:

• 1953: Piątka z ulicy Barskiej – Zbyszek Mocarski,
• 1953: Trzy opowieści – brygadzista Władek Kulesza (odc. 1),
• 1963: Skąpani w ogniu – „Rudy”, syn Witocha,
• 1963: Ubranie prawie nowe – Leon, syn wójta,
• 1964: Barbara i Jan – członek szajki (odc. 2),
• 1965: Dzień ostatni – dzień pierwszy (odc. 1),
• 1965: Piwo – Gustaw,
• 1967: Westerplatte – żołnierz,
• 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – żołnierz brytyjski,
• 1969: Podróżni jak inni – „Ślązak”,
• 1973: Droga – pielęgniarz, znajomy Marii Lewandowskiej (odc. 6),
• 1975: Moja wojna, moja miłość,
• 1975: Opadły liście z drzew – kucharz „Mały”,
• 1975: Partita na instrument drewniany – wikary,
• 1977: Układ krążenia – pacjent Tkaczyk (odc. 1),
• 1978: Zielona miłość – inżynier oceniający przydatność hali (odc. 3),
• 1980–1982: Dom – delegat PPR w fabryce Jędrysa (odc. 1); milicjant przesłuchujący Kazanowicza (odc. 9),
• 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – Czerpak, naczelnik wydziału w Ministerstwie Komunikacji (odc. 6),
• 1980: Polonia Restituta – członek Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu,
• 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – urzędnik Fierman (odc. 8),
• 1982: Polonia Restituta – członek Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu (odc. 5 i 6),
• 1983: Nie było słońca tej wiosny – Czarny.

Polski dubbing

W historii polskiej wersji dubbingowej, Marian Rułka pozostawił trwały ślad poprzez swoją pracę nad wieloma sztukami filmowymi. Jego debiut miał miejsce w 1958 roku.

• 1958: Marianna moich marzeń – Vincent Loringer,
• 1959: Obcy w domu,
• 1961: Daleki ukochany – Zora,
• 1963: Trzy światy Guliwera – Reldresal,
• 1963: Dziecięce marzenia – ojciec (Nowela 2),
• 1963: Po latach – Roman,
• 1964: Ikaria XB 1 – Marcel Bernard,
• 1965: Piotruś partyzant – Lovro,
• 1973: Dwunastu gniewnych ludzi (druga wersja dubbingowa) – 6. przysięgły.

Każda z tych produkcji była ważnym osiągnięciem w jego karierze, a jego głos przyczynił się do niezapomnianych przeżyć dla widzów i słuchaczy.

Teatr Telewizji

Marian Rułka jest aktorem z bogatym dorobkiem, który ma na swoim koncie udział w wielu spektaklach Teatru Telewizji.

W jednym z bardziej znaczących projektów, zagrał główną rolę w adaptacji „Szatan z siódmej klasy”, która została zrealizowana w 1958 roku.

---

Oceń: Marian Rułka

---