Andrzej Turczyński

---

Życiorys

Andrzej Turczyński pochodził z rodziny o tradycjach ziemiańskich. Zadebiutował w regionalnym czasopiśmie „Kamena”, publikując zarówno poemat Kandelabr Weimaru, jak i opowiadanie Dzikie kaczki. Wkrótce podjął pracę w redakcji „Kuriera Lubelskiego”, co stało się początkiem jego działalności literackiej. W latach 1956–1960 regularnie publikował przekłady hiszpańskich wierszy w dodatku do „Sztandaru Ludu”, zatytułowanym „Kultura i Życie”. Na początku lat sześćdziesiątych, był jednym z współzałożycieli pisma literackiego dedykowanego młodzieży „Przemiany”.

W 1969 roku opublikował swój pierwszy dramat pt. Ubrani są nadzy. W tym samym roku objął kierownicze stanowisko w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, gdzie współorganizował I Międzynarodowe Biennale Teatrów Lalkowych. W latach 70. osiedlił się w Koszalinie, gdzie rozpoczął współpracę z regionalnym oddziałem Polskiego Radia, a także w latach 1974-1975 pełnił funkcję redaktora lokalnego wydania poznańskiego czasopisma „Tydzień”.

W 1977 roku związał się z gorzowskim Teatrem im. Juliusza Osterwy, co poszerzyło jego doświadczenie w zakresie dramaturgii. Pod koniec swojego życia, Andrzej Turczyński był związany z Interdyscyplinarnym Zespołem Badań Sowietologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie zajmował się tłumaczeniem oraz opracowywaniem utworów filozofów i teologów rosyjskich żyjących w XIX i XX wieku.

Recenzje, wiersze, felietony, opowiadania, oraz tłumaczenia poezji rosyjskiej i hiszpańskiej publikował w wielu renomowanych czasopismach, w tym: „Kultura”, „Tygodnik Kulturalny”, „Życie Literackie”, „Kierunki”, „Poezja”, „Fakty i Myśli” (1970–1972), „Teatr” (1973–1976), „Głos Koszaliński”, „Głos Pomorza”, „Przegląd Prawosławny”, „Arkusz”, „Miesięcznik Literacki”, „Regiony”, „Akant”, „Odra”, „Apokryf”, „Theotokos”, „Opcje”, „Czas Kultury”, „Gryf”, „W drodze”, „Zbliżenia”. Jego twórczość była na stałe obecna w miesięczniku „Twórczość”, w którym kontynuował współpracę.

Nagrody i nominacje

Andrzej Turczyński został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami oraz nominacjami w ciągu swojej kariery literackiej.

• 1970 – Nagroda Główna w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jana Śpiewaka,
• 1994 – Nagroda Fundacji Kultury za zbiór esejów pt. Rzeki popiołu,
• 1994 – Laureat konkursu Polskiego Radia oraz „Głosu Pomorza” w kategorii „Sukces 94”,
• 1997 – Laur Prawosławia – Nagroda im. Księcia Konstantego Ostrogskiego,
• 1999 – Nagroda im. Świętego Brata Alberta Adama Chmielowskiego za całokształt twórczości literackiej.

Powieść Znużenie znalazła się w gronie nominowanych do Nagrody Literackiej Nike w 2001 roku. W tym samym roku autor otrzymał także nominację do Paszportu Polityki. Następnie, w 2012 roku, jego powieść Koncert muzyki dawnej została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia.

---

Oceń: Andrzej Turczyński

---