Etla Wolberg

Przed wybuchem II wojny światowej, żydowska rodzina Wolberg mieszkała w Lublinie, przy ulicy Krakowskie Przedmieście 36. W kamienicy tej znajdował się zarząd miejski Narodowej Demokracji, a jej właścicielem był Julian Sielski, który był sympatykiem tej samej partii.

W marcu 1942 roku rodzina Wolberg została przymusowo przesiedlona do getta położonego w pobliskiej wsi Majdan Tatarski. Przy tragicznych okolicznościach likwidacji getta w listopadzie 1942 roku, matka Etli zdołała ukryć jej starszą siostrę, Hannę, w piwnicy, co pozwoliło jej na ucieczkę. Inni członkowie rodziny zostali jednak deportowani do obozu na Majdanku. Etla, jako przymusowa pracownica, sortowała odzież po zmarłych więźniach w jednej z filii obozu znajdującej się na terenie dawnego lotniska Plagego-Laszkiewicza. W pewnym momencie, kiedy strażnicy byli nieuważni, udało jej się zbiec.

Po ucieczce, przez tydzień ukrywała się u zaprzyjaźnionej rodziny polskiej, Jasińskich. Gdy jednak ci nie mogli dłużej zapewnić jej bezpieczeństwa, zdecydowała się na ukrycie w swoim rodzinnym domu, pod schodami prowadzącymi na strych. Tam przypadkowo odnalazł ją Julian Sielski, sąsiad rodziny Wolberg, który pomógł jej w uzyskaniu fałszywych dokumentów i zapewnił schronienie u swoich rodziców na wsi.

W dniu 23 grudnia 1942 roku Antonina i Sylwester Sielscy przyjęli Etlę do swojego domu we wsi Oblasy, blisko Janowca. Julian Sielski regularnie dostarczał im pieniądze na utrzymanie i przesyłał Etli wiadomości od jej siostry, która wówczas ukrywała się w Warszawie. Etla pozostała u Sielskich aż do ewakuacji ludności w 1944 roku, kiedy to została aresztowana i wysłana na przymusowe roboty do Austrii.

Po wojnie, z tragicznymi doświadczeniami, Etla, której rodzice zginęli na Majdanku, wróciła do Polski, gdzie, w towarzystwie siostry, zamieszkała z Sielskimi w Lublinie. W 2004 roku na podstawie jej wspomnień powstała publikacja zatytułowana "Lublin - Majdanek - Lublin. Moja ucieczka od Zagłady", wydana w Kanadzie przez Jerzego i Ewę Baryckich.

W roku 2006, Sielscy zostali pośmiertnie uhonorowani izraelskim odznaczeniem Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata. 18 lipca 2007 roku, w ich imieniu medal i dyplom honorowy odebrała Alina Miętek, córka Juliana Sielskiego, z rąk ambasadora Izraela, Davida Pelega.