Piotr Skawiński


W historii Polski niezwykle ważne są postacie, które wpłynęły na rozwój społeczeństwa i miały znaczący wpływ na naszą kulturę. Jednym z takich ludzi był Piotr Skawiński, urodzony w 1812 roku w Krzeszowie. Jego życie było pełne różnorodnych wydarzeń, które w znaczący sposób przyczyniły się do wywarcia niezatartego śladu w historii naszego kraju.

Piotr Skawiński był powstańcem listopadowym, co oznacza, że wziął udział w zrywie niepodległościowym, który miał miejsce w 1830 roku. Działania te były kluczowe dla walki o wolność i suwerenność Polski w tamtym czasie.

Po zakończeniu powstania, Skawiński zaangażował się w działalność emigracyjną, co ukazuje jego determinację do kontynuowania walki o polskie interesy, nawet poza granicami swojego kraju. Warto również zaznaczyć, że był zgłębiaczem wiedzy w dziedzinie agronomii oraz wynalazcą, co świadczy o jego wszechstronnych zainteresowaniach i umiejętnościach.

Skawiński zmarł 16 stycznia 1902 roku w Bordeaux, jednak jego osiągnięcia pozostają niezmiennie ważne dla dziedzictwa narodowego.

Życiorys

Piotr Skawiński, syn Ignacego, rozpoczął swoją edukację, uczęszczając do szkoły podstawowej w Lublinie, gdzie ukończył sześć klas. Po tym etapie życia zdecydował się na zaciągnięcie do wojska i służył w 2 pułku ułanów. W trakcie powstania listopadowego zdobył stopień podporucznika i brał czynny udział w walkach. Od 1836 roku przebywał na emigracji we Francji, gdzie rozpoczął nowy rozdział swojego życia.

W latach 1838–1840 kształcił się jako uczeń szkoły rolniczej w Grignon, co stanowiło fundament jego przyszłej kariery. Od 1847 do 1895 roku zarządzał majątkiem Château-Giscou, który należał do Jeana Pierra de Pescatore. W tej roli zyskał dużą renomę jako hodowca winorośli i bydła rogatego. Jego osiągnięcia w hodowli były na tyle znaczące, że jeden z gatunków winorośli otrzymał jego imię, co świadczy o jego wkładzie w rozwój tej branży.

W 1861 roku zdobył złoty medal od Société d’agriculture de la Gironde za innowacyjny pług, który służył do pracy w winnicy, znany jako charrue vigneronne Skawinski. Jego wynalazki nie kończyły się jednak na maszynach – Piotr stworzył również mieszankę chroniącą winorośl przed chorobami takimi jak pleśń i mączniak. W jej skład wchodziły substancje takie jak siarka, siarczan miedzi, pył węglowy i wapno. Mieszanka ta zyskała nazwę proszek Skawińskiego (Poudre Skawiński, Poudre et soufre Skawinski), a po jego emeryturze, produkcję rozpoczął jego syn, Teofil.

W życiu osobistym, w 1840 roku zawarł związek małżeński z Marią Januszkiewicz, córką Teofila Januszkiewicza. Wspólnie wychowali czwórkę dzieci: Blankę, Teofila, Karola i Pawła. Po zakończeniu kariery zawodowej, osiedlił się w Bordeaux, gdzie spędził resztę życia. Ostatecznie został pochowany w Labarde.

Przypisy

  1. a b c d MaksymilianM. Judycki MaksymilianM., Piotr Skawiński. Francuski winiarz z polskim rodowodem, „Niepodległość i Pamięć” (1), 2021 r., s. 319-322.
  2. Srpi Aquitaine : L’usine Skawinski à Saint-Christoly-Médoc : la lutte contre les maladies de la vigne [online], inventaire.aquitaine.fr [dostęp 31.01.2021 r.]
  3. SKAWIŃSKI Piotr Lucjan (1812-1902). Polskie groby historyczne we Francji [online], www.tombeauxpolonais.eu [dostęp 31.01.2021 r.]
  4. a b c d C.C. Dobrzycki C.C., Necrologie, „Bulletin polonais littéraire, scientifique et artistique / Association des anciens élèves de l'école polonaise” (163), Gallica, 15.02.1902 r., s. 55.

Oceń: Piotr Skawiński

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:23