Franciszek Cetner

Od 1714 roku pełnił zaszczytną funkcję wojewody smoleńskiego, a jego przywództwo na tym stanowisku przyczyniło się do różnych reform administracyjnych. W 1702 roku objął także obowiązki starosty kamionackiego, a pięć lat później, w 1727 roku, mianowany został starostą werbelskim. Te różnorodne aktywności świadczą o jego zaangażowaniu w sprawy publiczne i lokalne.

Jego ojcem był Jan, starosta lwowski, co potwierdzało znaczny status rodziny Cetnerów. Wkrótce po objęciu starostwa kamionackiego, w latach 1702–1703, Franciszek został wybrany do sądu skarbowego, a niedługo potem zyskał listy przypowiednie uprawniające go do zaciągu chorągwi pancernych. Jego obecność w życiu politycznym podkreśliło powołanie na posła z ziemi lwowskiej na sejm w 1712 roku.

W życiu osobistym był dwukrotnie żonaty; jego pierwszą małżonką była Anna Chodorowska, podkomorzanka lwowska, z którą doczekał się córki Anieli, znanej później jako Zofia, przełożonej sakramentek we Lwowie. Drugą żoną Franciszka była Anna z Tarłów, wojewodzianka lubelska; z tego małżeństwa przyszedł na świat syn Jan oraz córka Franciszka, która wyszła za mąż za wojewodę podolskiego Michała Rzewuskiego. W 1727 i 1730 roku Cetner wraz ze swoją żoną otrzymał konsens królewski, który pozwalał im na przekazanie synowi starostwa kamionackiego oraz werbelskiego.